مهدی موعود (عج)ازدیدگاه قرآن کریم

در سوره حديد آيه 17 خداوند متعال ميفرمايند: « اعلموا ان يحي الارض بعد موتها» بدانيد كه به تحقيق خداوند متعال زمين را بعد از مردنش زنده ميگرداند.

امام باقر(ع) در ذيل اين آيه ميفرمايند: خداوند زمين را بعد از آنكه با كفر و معصيت اهلش مرده است زنده ميگرداند. پس خداي بزرگ بوسيله حضرت امام زمان(عج) زمين را زنده ميكند تا در روي زمين عدالت فردي و اجتماعي اجرا گردد تا بعد از مرگ روحي زمين و اهل آن احياء حقيقي توسط حضرت وليعصر(عج) انجام شده و از حيات معنوي و روحي بهره مند شوند.

از ابن عباس نقل شده كه حضرت باقر(ع) فرمود: در ذيل اين آيه كه بدانيد خداي تعالي بوسيله حضرت مهدي(عج) زمين را اصلاح ميكند يعني بعد از آنكه اهل زمين و دنيا ستمگر و بدكار شوند و محيط دنيا غوطه ور در فساد و گناه گرديد امام زمان(عج) با دست تواناي خويش با ياري خداوند اصلاح ميكند، و عدالت را در روي زمين گسترش ميدهد بدرستيكه آيات و ادله را بوسيله حضرت وليعصر(عج) به شما بيان ميكنيم تا شايد شما تعقل نموده و بفهميد.

از حضرت موسي بن جعفر(ع) نقل شده كه درباره اين آيه شريفه فرمودند: مراد اين نيست كه بوسيله باران زمين را زنده ميكند بلكه مراد اين است كه خداوند عزوجل مرداني لايق را ميفرستد تا عدالت را در روي زمين زنده كرده و گسترش دهند، پس زمين به سبب زنده شدن عدالت زنده ميگردد و سپس حضرت فرمودند سود و منفعت اقامه حدي از حدود الهي از باريدن چهل روز باران بيشتر است توضيح اينكه حيات معنوي و روحي يك ملت سودش و اثرش به مراتب بالاتر از حيات ظاهري و مادي زمين و اهل آن است و بهتر اينكه بگوييم اگر زنده ماندن و حيات يك انسان به قلب و مغز آن بستگي دارد و درصورت از كارافتادگي اين اعضاي اصلي جسم انسان نابود ميشود در مقايسه اگر روح معنوي يك جامعه از دست برود و جامعه و اهلش به ماديات گرايش پيدا كنند فساد و تباهي به همراه آن خواهد آمد همانطور كه در قرآن آمده است اگر مردم به دنيا و ظواهر آن فريفته شوند همه جا را فساد و بي بندوباري پر ميكند. اميدواريم كه به عنايت و لطف بي منتهاي خداوند متعال با فرج هر چه زودتر حضرت وليعصر(عج) شاهد نزول بركات و خيرات و بلكه بهتر بگوييم شاهد ظهور كل خير باشيم ان شاءالله.(منابع: قرآن كريم-مفاتيح الجنان-اصول كافي-الزام الناصب).

"قال موسی لقومه استعینوا بالله واصبر ان الارض لله یورثها من یشاءمن عباده والعاقبه للمتقین"

ترجمه "حضرت موسی (ع) به قوم خود گفت: از خدا یاری بخواهید و صبر کنید بتحقیق زمین از آن خداست و اورا به آنکه از بندگان خدا می خواهد ارث می دهد وعاقبت برای پرهیزکازان است ."

از امام باقر(ع)ذیل این آیه آمده که حضرت (ع ) فرمودند: ما درکتاب علی(ع) دیدیم من واهل بیتم کسانی هستیم که خدا زمین را به ما ارث داده و ما هستیم پرهیزکاران، وهمه زمین از آن ماست هر کسی از مسلمانان زمینی را زنده کند باید اورا آباد کند و مالیاتش را به امام(ع) ازخاندان من بپردازد،و هر مقداری از او را صرف مخارج خویش کند از آن اوست و اگر از آن دست کشیده و اعراض کند ،و یا او را خراب کرد،و مرد مسلمان دیگری پس از او بدست گرفت و آنرا زنده کرد او بدان سزاوارتر و احق تر است از آن کسی که دست کشیده ورها کرده است،و باید خراج او را به امام(ع) از خاندان من بدهد وهر چه از آنرا برای خود خرج کند حق اوست تا اینکه حضرت مهدی (ع) از اهل بیت من با شمشیروقدرت آشکار گردد وآنرا تصرف نماید و بدست خویش بیاورد، وآنان را از آن زمین بیرون کند، چنانچه پیامبر خدا(ص)آنها را تصرف کرد و برای خویش نگهداشت، جز آن زمین که در دست شیعیان ما باشد وامام با آنان قراردادی بنددو زمین را به دست آنها واگذار نماید.(کتاب کافی)

در تفسیر شریف لاهیجی امام صادق (ع) ذیل این آیه می فرماید: درزمان حضرت رسالت (ص) حضرت آیه کریمه (استعینوابالله...) را می خواند بعد از آن فرمودند که در زمان حضرت رسالت صلی الله هرچه باشد از آن خدای تعالی پس از آن رسول خداست وآنچه از رسول خدا باشد ازامام بعداز رسول خداست.

در تفسیر آسان آمده : هنگامی که هشام بن عبد الملک امام باقر (ع) را به شهر شام احضار کرد وآن بزرگوارداخل مسجد شد هشام و یارانش آن حضرت را مورد توبیخ قرار دادند امام به پا خواستند و فرمودند: ایهاالناس کجا می روید ؟ می خواهند شما را به کجا ببرند؟ بعد فرمودند خداوند اولین افراد شما را بوسیله ما هدایت کرد و آخرین شما را هم به ما خاتمه می دهد.

اگر شما دارای قدرت و سلطنتی هستید که به عخله طی می شود. ما خاندان دارای قدرت وسلطنتی هستیم که برای همیشه برقرار خواهد بود و بعد ازآن سلطنتی نخواهد بود زیرا ما صاحب و اهل آن عاقبتی هستیم که خداوند می فرماید"و العاقبه للمتقین"

با توجه به این آیه می بینیم که ابتدا حضرت مهدی (ع) توسط یاران خویش در عالم با انقلاب فرهنگی مردم سراسر جهان را به اسلام دعوت نموده و بشارت می دهند بعد از این جریان وگذشت زمان مربوطه آن وقت است که اگر کسی باز هم کفر ورزید و به دین اسلام مشرف نگشت بایستی از میان برداشته شود وزمین سراسر پاک و از لوث هر شرک و کفری تصفیه گردد همانطوری که در بشارت ظهور حضرت مهدی (ع) اهلبیت فرموده اند:"یملاء الارض عدلا وقسطا کما ملئت ظلما وجورا "

ترجمه: اینکه با ظهور حضرت مهدی (ع) زمین پر می شود از عدل وانصاف و حقیقت همانگونه که پر شده است از کفر و ظلم وبی عدالتی . عاقبت با متقین است که حضرات اهل بیت بوده و همه از آن امام می باشد به امید آن روزی که حضرتش تشریف آورده و شیعیانش در کنارش در سلامت کامل روحی باشند . ان شاءالله

منابع : قرآن کریم ، اصول کافی ،الزام الناصب

"...ولا یکونواکالذین اوتواالکتاب من قبل فطال علیهم المد فقست قلوبهم وکثیر منهم فاسقون"

(سوره حدید آیه16)

"نبایدهمچون کسانی باشند که در گذشته به آنها کتاب داده شد،ولی هنگامی که مدت طولانی شد،دلهایشان قساوت گرفت و بیشترشان فاسقانند."

در تفسیرآیه شریفه امام صادق (ع) می فرمایند:

"این آیه در مورد حضرت ولی عصر (عج) واهل زمان غیبت او نازل شده که زمان غیبتش به طول خواهد انجامید".

در راغب آمده که "امد" زمان است.وتفاوت آن با زمان در این است که زمان عام بوده ولی "امد" مربوط به زمان خاصی است. حال با دقت درروایات می بینیم که این زمان خاص زمان غیبت حضرت ولی عصر (عج) بوده که با گذشت زمان قساوتها زیاد می گردد که باید با خواستن ودعا این غیبت را به ظهور تبدیل کرد تا این قساوت به رافت واین فسق به عدل تبدیل گردد. حال چرا امام تا این زمان در غیبت است که امام صادق (ع) در حدیثی فرموده "برای مهدی (عج)پیش از آنکه قیام کند غیبتی هست." زراره پرسید:برای چه؟!

حضرت می فرمایند: برای اینکه می ترسد،وبا دست خود به شکم مبارکش اشاره کرد(یعنی برای ترس از کشته شدن). سپس فرمودند:

"ای زراره اومنتظر است، مردم درباره ی تولد او دچارشک وتردید می شوند ، برخی گویند هنوز در شکم مادراست،برخی گویند: از دیده ها پنهان است ،برخی گویند: هنوز به دنیا نیامده است و... جز اینکه خدا دوست می دارد که شیعیان را در بوته آزمایش قرار دهد تا اهل باطل دچار تردید شوند."

در جایی دیگر دارد که مطالعه احوال شیعیان این زمان امام صادق (ع) را دگرگون ساخته وسیل اشک بر صورت مبارکش روان ساخته است اما ما که آن صلابت و مقاومت امام (ع) را نداریم وسنگینی این رویدادهای تلخ وناگواررابر شانه ی خود لمس می کنیم چه حالی خواهیم داشت؟!

اگرسراسیمه سر به بیبان نمی گذاریم وآتش دلمان جان هستی را طعمه حریق نمی سازد ،به این دلیل است که عمق فاجعه و عمق مصیبت را در سطح امام معصوم(ع) درک نمی کنیم. وگرنه می بایست عقل از مغزمان بیرون رفته و دیگر آرام وقراری نداشته سراسیمه سر به بیبانها نهاده در دشت وصحرا از غصه دچار مرگ شویم. زیرا درک عمق فاجعه امام صادق (ع) را با آن قدرت معنوی فوق العاده به حال اضطرارو تشویش انداخته است.

بارالها ! تو را به ناله های امام صادق (ع) سوگند می دهیم که بیش از این خوشید تابان امامت رادرپشت پرده های غیبت پنهان ساز ودلهای بیتاب ما را با آتش هجران، سوزان ودیدگان نگران ما را از دیدار آن کعبه ی مقصود وقبله موعود محروم مفرما.

منابع: قرآن کریم، روزگار رهایی، غیبت نعمانی ص 7، بحار الانوارج51 ص54،المهدی ص204،یاد مهدی ،کمال الدین ص353

الم ذلك الكتاب لا ريب فيه هدي للمتقين

اين اولين آيه از سوره بقره مي باشد كه خداوند وقتي ازكتاب خود نام مي برد اشاره به دور كرده وميفرمايد (آن كتاب). سؤالي كه پيش مي آيد اين است كه چرا خداوند اشاره به نزديك نكرده وبه جاي (ذلك) (هذا)نفرموده است .در اين باره سخن زياد به ميان آمده .بعضي گويند كه (ذلك) به حقيقت قرآن اشاره دارد.

ولي بيائيم مانند هميشه به سخنان اهل بيت عليهم السلام رجوع كنيم.عياشي در تفسير اين آيه حديثي از امام صادق عليه السلام نقل مي كند كه امام فرمودند:(كتاب علي لا ريب فيه)آن كتاب مولا اميرالمومنين است كه شكي در ان نيست .در تفسير آيه شريفه ي(هدي للمتين )حضرت امام صادق (ع)مي فرمايد (المتقون شيعتنا )متقين شيعيان ما مي باشند .

ودرتفسير آيه شريفه ي (يومنون بالغيب )مي فرمايد:شيعيان ما به تمام اموري كه باحواس ظاهري آنها را نديده و نشنيده اند ايمان دارند از قبيل توحيد و پيامبري تمام پيامبران ،قيام قائم ، معاد، حساب ، بهشت و دوزخ.

ودر تفسير (ومما رزقناهم ينفقون - از هر چه به روزي كرديم انفاق مي كنند.)مي فرمايد :شيعيان ما از فضائل ما اهل بيت براي يكديگر نقل مي كنند و فضائل ما خانواده را براي دوستان ما نشر مي دهند .

« واسبغ عليكم نعمه ظاهره و باطنه » (سوره لقمان آيه 20)

نعمتهاي ظاهري و باطني خود را بر شما سرازير نمود.

درباره نعمت ظاهري و باطني تعبيرهاي مختلفي را آورده اند آنچه در باره نعمت ظاهري آمده آفرينش، حيات، انواع روزي، ظاهر بدن و سلامت آنها. و آنچه در باره نعمت باطني آمده قدرتهاي روحي و معرفت به خدا.

ولي آنچه براي ما مهم است آنچه حضرات اهل بيت(ع) بيان فرموده اند در روايتي از پيامبر اكرم(ص) نعمت ظاهري را اسلام و آفرينش كامل و منظم انسان بوسيله پروردگار و روزيها و نعمت باطن را پوشاندن بديهاي انسان برشمرده است.

در روايتي از امام باقر(ع) نعمت ظاهر را پيامبر و معرفت و نعمت باطن را ولايت اهل بيت معرفي كرده است. و روايت ديگر چنين آمده است كه نعمت ظاهري، امام آشكار و نعمت باطني، امامي است كه از ديده ها پنهان باشد كه جسم او از ديده ها غايب خواهد شد ولي ياد او در دلها زنده خواهد بود و او امام دوازدهم از ما است كه خداوند هر مشكلي را براي او آسان سازد و هر سختي را براي او هموار نمايد و گنجهاي زمين را براي او آشكار نموده و راههاي دور و دراز را براي او نزديك و كوتاه نمايد.

و در روايتي از امام كاظم(ع) آمده كه فرمودند : براي صاحب اين امر به ناچار غيبتي است كه بيشتر معتقدان به او از اعتقاد خود بازگردند كه آن امتحان بزرگي است كه خداوند مخلوقات خود را با آن آزموده است اگر پدران شما صحيح تر از اين راهي ميافتند از آن پيروي ميكردند، بنابراين طبق احاديث فوق، نعمت باطني حضرت وليعصر(ع) است كه از ديده ها غايب است و هر مشكلي برايش آسان ميشود، پس دعا كنيم كه با دعا و عمل ما شيعيان مشكل غيبت ايشان هر چه سريعتر به فرج آسان گردد ان شاءالله.