loading...
mehremood
مهرموعود بازدید : 66 سه شنبه 26 آبان 1388 نظرات (0)

مهدویت:رحیم پور ازغدی گفت: امام (ره) حضرت مهدی را دست خدا برای هدایت تکوینی و تشریعی بشر و امامت و به طور خاص مهدویت را جزیی از خاتمیت می دانست

EXtdblog.irEX

به گزارش خبرگزاری شبستان، حسن رحیم پور ازغدی، استاد دانشگاه در نخستین نشست از سلسله نشست های مهدویت از دیدگاه سیاسی امام خمینی (ره) دیدگاه امام خمینی (ره) را به نحوی مستقیم و یا با واسطه مرتبط با مسئله مهدویت دانست و گفت: اگر عدالت دینی و جهانی را جوهره مسئله مهدویت بدانیم، چهار دیدگاه درباره مهدویت در اندیشه امام خمینی مشهود مي شود.
وی عدالت اخلاقی، عدالت کیهانی و الهی، نگاه عدل محور امام در حوزه فقه و عدالت اجتماعی و نگاه امام به این مقوله را از محورهای دیدگاه امام خمینی درباره مهدویت برشمرد.
وی با اشاره به فرمایشات امام خمینی (ره) در باب مسایلی اخلاقی اظهار داشت: عدالت اخلاقی رویکرد ویژه ای به کل مسایل معنوی به ویژه مسئله مهدویت است و تأکید اخلاقی امام در این حیطه بر پرهیز از رویکرد ابزاری در مبحث مهدویت است.
رحیم پور ازغدی عدل الهی، ارتباط با معنویت و نگاه توحیدی به مفهوم مهدویت و نوع دخالت خداوند در جهان انسانی را از بارزترین نمونه های نبوت و به ویژه مهدویت عنوان کرد: وی نگاه اخلاقی امام را مقدم بر نگاه سیاسی و اجتماعی او دانست و تصریح کرد: نگاه اخلاقی امام به دین و پرهیز شدید او از ریاکاری جای بسی تأمل دارد و امام (ره) از استفاده ابزاری از مهدویت متنفر بود.
وی گفت: قابل پذیرش ترین ادعای ارتباط با حضرت فقط از سوی امام (ره) می توانست باشد و شایسته ترین فرد برای ارتباط با امام زمان امام بود. در صورتی که ایشان هیچ وقت ادعای شفاف علنی مبنی بر ارتباط با امام عصر (عج) را مطرح نکرد.
این محقق و پژوهشگر خاطرنشان کرد: امام (ره) روحانیت و افراد مذهبی را از ریاکاری و استفاده ابزاری از روش های دینی برحذر می داشت و تبلیغ با هدف کسب موقعیت های اجتماعی، سیاسی و حتی معنوی را عین شرک می دانست.
وی با اشاره به اوضاع و حوادث مختلف در طول تاریخ بشر گفت: حوادث اتفاق افتاده در طول تاریخ بشر همان خواسته خداوند است و حضرت مهدی (عج) تنها جزیی از پروژه الهی خلقت است و نه چیزی از بیرون پروژه خلقت که با هدف رفع نقص ظهور می کند.
رحیم پور ازغدی افزود: امام حضرت مهدی را دست خدا برای هدایت تکوینی و تشریعی بشر و امامت و به طور خاص مهدویت را جزیی از پروژه خاتمیت می دانست.
وی اظهار داشت: امام (ره) می فرمود: عقل کافیست که بدانیم در عصر غیبت خدا شریعت را رها نکرده و وجود فردی به عنوان نایب عام حضرت مهدی برای به اجرا درآوردن احکام الهی در جامعه لازم است.
نخستین نشست از سلسله نشست های مهدویت اندیشه سیاسی امام (ره) ششم خرداد با حضور دکتر عباس همایون، مدیرعامل بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود و دکتر محمدهادی همایون، رییس شورای مرکز دانشجویی مطالعات راهبردی دانشگاه امام صادق (ع) در دانشگاه امام صادق (ع) برگزار شد.

مهرموعود بازدید : 31 سه شنبه 17 آذر 1388 نظرات (0)

بسم الله الرحمن الرحیم

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ‏
(السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خِيَرَةَ اللَّهِ وَ ابْنَ خِيَرَتِهِ) السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ‏ ، السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فَاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ‏ ، السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَالسَّلاَمُ عَلَيْكَ وَ عَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنَائِكَ عَلَيْكُمْ مِنِّي جَمِيعاً سَلاَمُ اللَّهِ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُيَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصِيبَةُ بِكَ (بِكُمْ) عَلَيْنَا وَ عَلَى جَمِيعِ أَهْلِ الْإِسْلاَمِ‏ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتْ مُصِيبَتُكَ فِي السَّمَاوَاتِ عَلَى جَمِيعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ‏ ، فَلَعَنَ اللَّهُ ُمَّةً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ‏ ، وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ َقَامِكُمْ وَ أَزَالَتْكُمْ عَنْ مَرَاتِبِكُمُ الَّتِي رَتَّبَكُمُ اللَّهُ فِيهَا ، وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكُمْ وَ لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدِينَ لَهُمْ بِالتَّمْكِينِ مِنْ قِتَالِكُمْ‏ بَرِئْتُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ وَ (مِنْ) أَشْيَاعِهِمْ وَ أَتْبَاعِهِمْ وَ أَوْلِيَائِهِمْ‏.يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ لَعَنَ اللَّهُ آلَ زِيَادٍ وَ آلَ مَرْوَانَ وَ لَعَنَ اللَّهُ بَنِي أُمَيَّةَ قَاطِبَةً وَ لَعَنَ اللَّهُ ابْنَ مَرْجَانَةَ وَ لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً (شَمِراً) وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَ أَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتَالِكَ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي‏ ، لَقَدْ عَظُمَ مُصَابِي بِكَ فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِي أَكْرَمَ مَقَامَكَ وَ أَكْرَمَنِي (بِكَ) أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي عِنْدَكَ وَجِيهاً بِالْحُسَيْنِ عليه السلام فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ ، يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‏ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْحَسَنِ وَ إِلَيْكَ بِمُوَالاَتِكَ‏ وَ بِالْبَرَاءَةِ (مِمَّنْ قَاتَلَكَ وَ نَصَبَ لَكَ الْحَرْبَ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَيْكُمْ‏ وَ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ) مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ ذَلِكَ وَ بَنَى عَلَيْهِ بُنْيَانَهُ‏ وَ جَرَى فِي ظُلْمِهِ وَ جَوْرِهِ عَلَيْكُمْ وَ عَلَى أَشْيَاعِكُمْ بَرِئْتُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ‏ وَ أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ إِلَيْكُمْ بِمُوَالاَتِكُمْ وَ مُوَالاَةِ وَلِيِّكُمْ‏ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِكُمْ وَ النَّاصِبِينَ لَكُمُ الْحَرْبَ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِنْ أَشْيَاعِهِمْ وَ أَتْبَاعِهِمْ‏ ، إِنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ وَ وَلِيٌّ لِمَنْ وَالاَكُمْ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكُمْ‏ ، فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِي أَكْرَمَنِي بِمَعْرِفَتِكُمْ وَ مَعْرِفَةِ أَوْلِيَائِكُمْ وَ رَزَقَنِي الْبَرَاءَةَ مِنْ أَعْدَائِكُمْ‏ ، أَنْ يَجْعَلَنِي مَعَكُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَنْ يُثَبِّتَ لِي عِنْدَكُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَسْأَلُهُ أَنْ يُبَلِّغَنِي الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ لَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ‏ وَ أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي (ثَارَكُمْ) مَعَ إِمَامٍ هُدًى (مَهْدِيٍّ) ظَاهِرٍ نَاطِقٍ بِالْحَقِّ مِنْكُمْ وَ أَسْأَلُ اللَّهَ بِحَقِّكُمْ وَ بِالشَّأْنِ الَّذِي لَكُمْ عِنْدَهُ أَنْ يُعْطِيَنِي بِمُصَابِي بِكُمْ أَفْضَلَ مَا يُعْطِي مُصَاباً بِمُصِيبَتِهِ‏ مُصِيبَةً مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِيَّتَهَا فِي الْإِسْلاَمِ وَ فِي جَمِيعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ(الْأَرَضِينَ) ، اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِي مَقَامِي هَذَا مِمَّنْ تَنَالُهُ مِنْكَ صَلَوَاتٌ وَ رَحْمَةٌ وَ مَغْفِرَةٌ ، اللَّهُمَّ اجْعَلْ مَحْيَايَ مَحْيَا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَمَاتِي مَمَاتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا يَوْمٌ تَبَرَّكَتْ بِهِ (فِيهِ) بَنُو أُمَيَّةَ وَ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ اللَّعِينُ ابْنُ اللَّعِينِ عَلَى (لِسَانِكَ) وَ لِسَانِ نَبِيِّكَ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) فِي كُلِّ مَوْطِنٍ وَ مَوْقِفٍ وَقَفَ فِيهِ نَبِيُّكَ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) ، اللَّهُمَّ الْعَنْ أَبَا سُفْيَانَ وَ مُعَاوِيَةَ وَ يَزِيدَ بْنَ مُعَاوِيَةَ عَلَيْهِمْ مِنْكَ اللَّعْنَةُ أَبَدَ الْآبِدِينَ‏ وَ هَذَا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِيَادٍ وَ آلُ مَرْوَانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَيْنَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ (عَلَيْهِ السَّلاَمُ) اللَّهُمَّ فَضَاعِفْ عَلَيْهِمُ اللَّعْنَ مِنْكَ وَ الْعَذَابَ (الْأَلِيمَ)
اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ فِي مَوْقِفِي هَذَا وَ أَيَّامِ حَيَاتِي‏
بِالْبَرَاءَةِ مِنْهُمْ وَ اللَّعْنَةِ عَلَيْهِمْ وَ بِالْمُوَالاَةِ لِنَبِيِّكَ وَ آلِ نَبِيِّكَ (عَلَيْهِ وَ) عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ‏

پس مى ‏گويى صد مرتبه‏ :

اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَى ذَلِكَ‏ * اللَّهُمَّ الْعَنِ الْعِصَابَةَ الَّتِي (الَّذِينَ) جَاهَدَتِ الْحُسَيْنَ وَ شَايَعَتْ وَ بَايَعَتْ وَ تَابَعَتْ عَلَى قَتْلِهِ اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمِيعاً

پس مى ‏گويى صد مرتبه‏ :

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنَائِكَ‏ * عَلَيْكَ مِنِّي سَلاَمُ اللَّهِ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ وَ لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي لِزِيَارَتِكُمْ * السَّلاَمُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلَى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ (وَ عَلَى أَوْلاَدِ الْحُسَيْنِ) وَ عَلَى أَصْحَابِ الْحُسَيْنِ‏

پس مى ‏گويى‏ :

اللَّهُمَّ خُصَّ أَنتَ أَوَّلَ ظَالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنِّي وَ ابْدَأْ بِهِ أَوَّلاً ثُمَّ (الْعَنِ) الثَّانِيَ وَ الثَّالِثَ وَ الرَّابِعَ‏ * اللَّهُمَّ الْعَنْ يَزِيدَ خَامِساً وَ الْعَنْ عُبَيْدَ اللَّهِ بْنَ زِيَادٍ وَ ابْنَ مَرْجَانَةَ وَ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ شِمْراً وَ آلَ أَبِي سُفْيَانَ وَ آلَ زِيَادٍ وَ آلَ مَرْوَانَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ

پس به سجده مى ‏روى و مى ‏گويى‏ :

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشَّاكِرِينَ لَكَ عَلَى مُصَابِهِمْ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى عَظِيمِ رَزِيَّتِي‏ * اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي شَفَاعَةَ الْحُسَيْنِ يَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لِي قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَكَ مَعَ الْحُسَيْنِ وَ أَصْحَابِ الْحُسَيْنِ الَّذِينَ بَذَلُوا

مهرموعود بازدید : 37 سه شنبه 17 آذر 1388 نظرات (0)

آقاى حاج محمدرضا پورزرگرى در 28 شهريور سال 1349 هـ.ش در شهر تهران و در خانواده اى مذهبى ديده به جهان گشود. محيط مذهبى خانواده و اشتياق پدر براى تربيت معنوى فرزندش، از همان آغاز بستر مناسبى براى فراگيرى قرآن، فراهم ساخت و زمزمه تلاوت قرآن، فراهم ساخت و زمزمه تلاوت قرآن پدر در سحرگاهان، اشتياق محمدرضا را براى تلاوت قرآن دو چندان ساخت. البته جدّه مكرمه او، اولين و مؤثرترين عامل در گرايش آقاى پورزرگرى به اين راه بود. از ديگر عوامل تأثير گذار در حيات قرآنى محمدرضا پور زرگرى، بايد به استادان و مربيان دوره دبستان، بويژه استادش آقاى مصطفى اسلامى اشاره كرد. آقاى پورزرگرى از خاطرات خوش نخستين سالهايى كه در ايام كودكى در جوار حرم مقدس رضوى تلاوت آيات وحى را شنيده بود بسيار ياد مى كند و يكى از عوامل علاقه مندى خود به تلاوت قرآن را حال و هواى آن لحظات مقدس مى داند آقاى پورزرگرى از كلاس دوم ابتدايى در ساعات درس قرآن اشتياق بسيار از خود نشان مى داد به همين دليل نيز پس از پيروزى انقلاب اسلامى و آشنايى با استاد مصطفى اسلامى در دبستان علوى شماره 2 به اين دبستان رفت و با اشتياق، پشتكار و اهتمامى بسيار به تمرين و اجراى همخوانى قرآن كريم بر اساس تلاوت سوره حشر استاد عبدالباسط پرداخت.

EXtdblog.irEX

آقاى محمدرضا پورزرگرى آموزش روخوانى قرآن كريم را در كلاس چهارم دبستان و زير نظر استادش آقاى فتحعلى و آموزش مقدماتى تجويد و صوت و لحن را، زير نظر استادش آقاى مصطفى اسلامى در كلاس پنجم ابتدايى به پايان رساند و پس از آن با حضور جلسات استاد محسن موسوى نكات تجويدى و صوت و لحن را در سطح بالاتر همراه با مفاهيم قرآنى فرا گرفت.

او همزمان با فراگيرى تجويد و صوت و لحن در جلسات درس آيت الله ضياء آبادى و حجت الاسلام قرائتى به فراگيرى مفاهيم آيات قرآن كريم نيز پرداخت.

آشنائى با مؤسسه دارالتحفيظ قرآن كريم، نقطه عطفى در زندگانى قرآنى پورزرگرى شد. در همين مكان او با كلاسهاى آموزشى تجويد استاد محسن موسوى آشنا شد و در جلسات اين استاد كه در بعد از ظهرهاى تابستان برگزار مى شد، بهره هاى فروان برد.

آقاى محمدرضا پورزرگرى نخستين بار در يكى از هيئتهاى مذهبى كه به همت آموزش و پرورش برگزار مى شد بصورت رسمى به تلاوت قرآن پرداخت. او همچنين نخستين بار در سال 1361 همراه با استاد على اربابى و جمعى از قاريان مؤسسه دارالتحفيظ قرآن كريم در تلويزيون به اجراى چند برنامه همخوانى پرداخت.
حاج محمدرضا پورزرگرى نيز در ابتداى كار تلاوت خويش همچون ساير قاريان به تقليد از قاريان مشهور مصرى نظير استادان عبدالباسط، صياد، على البنّاء و مصطفى اسماعيل پرداخت. او معتقد است كه مؤثرترين مسئله در زمينه تلاوت قرآن براى تمامى قاريان در ابتداى كار تقليد از استادان برجسته مصرى است.

آقاى پورزرگرى معتقد است كه قاريان تازه كار و كسانى كه در ابتداى امر تلاوتند بايد علم تجويد را از مراحل ابتدايى تا سطوح عالى زير نظر استادان، با دقت كامل فرا بگيرند و با يادگيرى ترجمه كلمات قرآن با مفاهيم آن آشنا شوند. او همچنين قاريانى را كه در ابتداى مسير تلاوتند به يادگيرى صرف و نحو زبان عربى و نيز فراگيرى مفاهيم و تفاسير آيات قرآن سفارش مى كند.

آقاى محمدرضا پورزرگرى در سال 1375 ازدواج كرد كه ثمره آن يك فرزند پسر است. او در مسير زندگى قرآنى خود از همان آغاز به آموزش قرآن كريم به علاقه مندان پرداخت و از همان دوران تحصيل در دبيرستان، به تهيه و تنظيم جزواتى در خصوص آشنايى با قرآن، اقدام كرد. او همچنين در سال 1364 بصورت رسمى در دارالتحفيظ و علاوه بر آن تمام سالهاى دفاع مقدس را در پايگاه هاى مقاومت بسيج اقدام به برگزارى جلسات قرآن كريم نمود. آقاى پورزرگرى علاوه بر تدريس در زمينه هاى مختلف قرآن در برخى از مدارس تهران در حدود 15 سال به آموزش قرآن در حسينيه محبان الحسين (عليه السلام) پرداخت او همچنين در سال 1363 در مسابقات قرآن كريم كه سازمان تبليغات اسلامى برگزار كرد رتبه سوم و در سال 1373 در مسابقات سراسرى قرآن كريم كه به همت سازمان اوقاف در سمنان برگزار شد رتبه نخست را از آن خود ساخت و در همان سال، در مسابقات بين المللى قرآن كريم كه در حسينيه ارشاد برگزار شد مقام نخست اين دوره از مسابقات را كسب كرد.

در ميان خانواده آقاى پورزرگرى بايد به برادر بزرگوار او شهيد حميد رضا پورزرگرى اشاره كرد. كه در زمينه هاى مختلف قرآنى فعاليت داشت. در محضر استاد مولوى فراگيرى نكات مختلف قرآنى پرداخته و چهره هاى فعال در زمينه هاى قرآنى به حساب مى آمد.

آقاى پورزرگرى در سالهاى 63 و 62 در ايام رياست جمهورى حضرت آيت الله خامنه اى مدظله العالى، از جلسات درس تفسير ايشان، بهره ها گرفت. در اين جلسات كه صبحهاى جمعه در همان مكان رياست جمهورى برگزار مى شد قاريان و علاقه مندان بسيارى حضور مى يافتند آقاى پورزرگرى نيز از جمله اين مشتاقان بود كه در اين جلسات در حضور آيت الله خامنه اى به تلاوت قران مى پرداخت و مورد تفقد و تشويق ايشان قرار مى گرفت.

او همچنين از قاريانى است كه همه ساله به همراه كاروان قاريان قران براى تبلغيغ به كشورهاى مختلف اعزام شده اند كه از جمله اين كشورها مى توان به ماداگاسكار، اتيوپى، هند، سوره و افريقاى جنوبى، پاكستان، امارات، غنا، اردن، و انگليس اشاره كرد.

آقاى حاج محمدرضا پورزرگرى علوه بر قرائت بر قرآن كريم و اجراى اذان به اجراى برجسته تواشيح و همخوانى در كشور است كه از سال 68 فعاليت خود را آغاز كرد.

آقاى پورزرگرى علاوه بر داورى مسابقات داخلى يكبار نيز در كشور هند در مسابقات سارسرى قرآن كريم كه در شهر حيدر آباد اين كشور برگزار شد داورى كرده است.

مهرموعود بازدید : 29 سه شنبه 17 آذر 1388 نظرات (0)

حاج محمد حسين سبزعلى در اول آبان ماه سال 1335 در شهر تهران چشم به جهان هستى گشود تولد او در خانواده اى مذهبى، زمينه ساز پرورش در مسير پربركت قرآن كريم شد. شنيدن تلاوت قرآن توسط يكى از اعضاى هيئت محله اولين بارقه هاى عشق و علاقه به تلاوت قرآن را در او ايجاد كرد. پس از آن آشنايى با يك قارى به نام حاج محمد ثابتى و شركت در كلاسهاى آموزش او، اشتياق آقاى سبزعلى را به امر تلاوت قرآن دو چندان نمود محمد حسين سبز على از پدر و مادرش، آقاى محمد ثابتى و نيز استاد ابراهيم پور فرزيد به عنوان افراد مؤثر در امر تربيت و آموزش قرآن خود ياد مى كند. او توصيه هاى مقام معظم رهبرى از سال 1352 و همچنين شركت در جلسات قرآن مسجد على ابن موسى الرضا عليه السلام را بد اين مسير بسيارمؤثر مى داند. آقاى سبزعلى آموزش علوم مختلف قرآنى را از سال 1350 در تهران آغاز كرد.

EXtdblog.irEX

آقاى سبزعلى داراى ديپلم طبيعى است. او در سال 1360 ازدواج كرده و سه فرزند دارد. فرزندان و اعضاى خانواده او نيز در قرائت قرآن تلاش خوبى دارند و در اين راه از راهنمائيهاى ارزشمند پدر، بهره ها مى گيرند. محمد حسين سبزعلى براى اولين بار در سال 1359 موفق شد در راديو سراسرى تلاوت كند. او مى گويد اولين بار كه صداى خود را از راديو شنيدم، باورم نمى شد و خيلى منقلب شده و تصميم گرفتم تا آخر عمر اين راه نورانى و جذاب را ادامه دهم.

حاج محمد حسين سبزعلى در امر تلاوت قرآن در ابتدا از استاد عبدالباسط سپس از محمود على البنّاء تقليد مى كرد.

و بمدت دو سال از مرحوم شعبان محمود عبدالعزيز صياد و آنگاه از مرحوم مصطفى اسماعيل تقليد مى كرد او در زمينه تقليد از قاريان مشهور كشور مصر معتقد است: بايد از بزرگان و مشاهير قرائت قرآن در جهان كه قدمت بسيار دارند تقليد نمائيم و تلاش كنيم با قاريان كنونى كشور مصر به رقابت بپردازيم.
آقاى سبزعلى توجه به قاريان جوانى را كه در ابتداى راه تلاوت قرآن هستند به 4 نكته جلب مى كند:
اول اينكه هر روز هر نوار يك قارى كه انتخاب نموده اند گوش كنند دوم در جلسات قرآن اساتيد شركت كنند و تلاش كنند جلسه اى كه مى روند از بهترين ها باشد سوم هر روز 2 يا 3 مرتبه تمرين تلاوت قرآن داشته باشند و چهارم اينكه امور اجتماعى و اخلاقى بايد در حد عالى باشد تا با شخصيت قرآنيش تعادل داشته باشد. حاج محمد حسين سبزعلى همراه ديگر قاريان، به كشورهاى مختلفى سفر كرده و در آنجا به تلاوت قرآن پرداخته كه با استقبال گسترده حاضرين مواجه شده است. از جمله به كشورهاى عربستان سعودى، سوريه، اندوزنزى، مالزى، تايلند، چين، غنا، نيجريه، آفريقاى جنوبى، بنگلادش، اياليا، فرانسه، پاكستان و هندوستان سفر كرده است.

آقاى محمد حسين سبزعلى نخستين بار در سال 1352 در مسجد كرامت مشهد مقدس در جلسه آقاى فاطمى در محضر مقام معظم رهبرى به تلاوت پرداخت و معظم له كه همواره با رهنمودهاى خويش، قاريان قرآن را مورد عنايت قرار داده اند، او را تشويق نمودند. او تا كنون بارها در حضور معظم له به تلاوت قرآن پرداخته است. آقاى سبزعلى قرآن را راه رهايى از مفاسد اجتماعى مى داند و معتقد است كه بايد جاذبه ها در اين مسير كه در برابر جذبه هاى ديگر جامعه بيش از پيش رهنما باشد.

حاج محمد حسين سبزعلى علاوه بر تلاوت قرآن در محافل و مجالس مختلف، به تدريس در دبيرستان نيز اشتغال داشته، در شوراى عالى قرآن بعنوان كارشناسى مشغول همكارى است.
او از اساتيد: مصطفى اسماعيل، غلوش و منشاوى به عنوان برترين اساتيد مصر از آغاز تا كنون نام مى برد و همچنين معتقد است كه اساتيد شحات محمد انور، اللّيثى و دكتر نعينع از قاريان برتر كشور مصر در حال حاضر هستند. آقاى سبزعلى از سال 1360 تا كنون بارها در مسابقات مختلف قرآن در استانها و شهرهاى مختلف به داورى پرداخته است.

آقاى سبزعلى در بسيارى از مسابقات قرآن شركت نموده است. در سال 1360 مقام دوم استان تهران و نيز مقام دوم مسابقات بين المللى اوقاف را كسب نموده و همچنين در سال 1375 در مسابقات بين المللى كشور مالزى شركت نموده و مقام دوم اين دوره از مسابقات را به خود اختصاص داد. او از سال 1350 به تدريس در زمينه هاى مختلف قرآنى در حسينه ها، مساجد، جلسات و هيئتهاى مذهبى مبادرت ورزيده است.

مهرموعود بازدید : 65 سه شنبه 17 آذر 1388 نظرات (1)

1- ای امت حزب الله! اطاعت کنید خدا را به وسیلهٔ پیروی از ولایت فقیه. وحدت کلمه را با اطاعت از ولاایت فقیه حفظ کنید.

مهرموعود بازدید : 28 پنجشنبه 19 آذر 1388 نظرات (0)

(Serial ATA (Advanced Technology Attachment نسل بعدي از رابط درايو است كه دنباله روي نسل قبلش (Parallel ATA (PATA بوده است.


EXtdblog.irEX

يك چيزي كه در داخل هر كامپيوتري خودنمايي مي كند، ۴۰ كابل موازي كه به ديسك سخت، CDROM و ديگر اجزاي كنترلي متصل شده است. PATA استاندارد و خوب كار مي كند. اما همچنين اشكالاتي نيز دارد. طول كابل ها حداكثر ۱۸ اينچ(۴۶ سانتيمتر) و از نظر اتصال دادن مشكل بوده و همچنين مانع عبور هوا در كيس ميشود در مواقعي كه فن دچار مشكل مي شود. كابل ها از نوع دايره اي شكل نيز موجود مي باشد. بعضي از درايوهاي حرفه اي PATA (Ultra ATA133) نرخ انتقال اطلاعات حداكثر تا ۱۳۳ Mbps را دارند. با بهبود پيدا كردن سرعت CPU ها، RAM و گذرگاه هاي سيستم، طراحان متوجه شدند كه PATA به زودي با آمدن درايوهاي پيشرفته با بازده بالا در معماري سيستم در تنگاه قرار خواهد گرفت. ورود SATA چند ويژگي ممتاز نسبت يه پيشينيان خود دارد.كابل ها بسيار باريك با اتصالات ۷ پايه اي. طولشان تا ۳ فوت (يك متر) هم مي تواند برسد، و به راحتي جمع مي شوند. كه اجازه ميدهند كه فضاي زيادي در داخل كيس خود داشته باشيد. همچنين SATA مصرف برق كم تا ۲۵۰ ميلي ولت در مقايسه با PATA كه نياز به ۵ ولت دارد. و همچنين ولتاژ هسته ريزپردازنده(chip) كاهش يافته است. اين صحبت ها درباره خوبي هاي Sata مي باشد. Serial ATA نياز به تنظيمات Master/Slave و جامپرهاي درايو ندارد. نصب بسيار ساده شده است. و تكنولوژي اين امكان را داده است كه يكي را انتخاب كنيد، به اين معنا كه شما مي توانيد درايو را اضافه و كم كنيد در زماني كه كامپيوتر در هرحالتي كه كار است. بيشترين آينده اميد دهنده Serial ATA حذف كردن انتقال انتقال توسط PATA مي كند. اولين نسل حداكثر نرخ انتقال تا ۱۵۰ Mbps داشت. و SATA II تا ۳۰۰ Mbps. يك نسخه تا سال ۲۰۰۹ بيش از ۶۰۰ Mbps سرعت خواهد داشت. با مقدمه اي كه در مورد نرخ انتقال داده گفته شد. سرعت Ultra ATA/۱۳۳ ديگر جايي ندارد. با عملكرد گسترده در دنياي واقعي نسل اول بي اهميت بود. اگر چه از نظر قيمت با درايوهاي PATA هم قيمت بود. رفتن به يك تكنولوژي جديد يك انتخاب خوب در هنگام ارتقا، جمع كردن يا خريد يك سيستم جديد مي باشد.مادربردها با مجتمع كردن رابط SATA و PATA امكان گسترده اي براي استفاده از هر دو را به وجود آوردند. و محدوديتي در استفاده در سيستم هاي مشابه نداشتند. همچنين Serial ATA يك انتخاب خوب براي RAID و سرانجام تعيين شده براي جانشيني PATA مي باشد. براي سيستم هاي قديمي تر. قسمت سومي به نام كنترلگر SATA مي توانست در هر گذرگاهPCI قرار بگيرد، تا شما بتوانيد يك درايو SATA خريداري نماييد.(درگاه موازي درايو Ultra ATA همچنين مي تواند مستقيما رابط PATA به SATA باشد. اين رابط مي تواند اطلاعات را از موازي به سريال ترجمه نمايد.) اگر در حين ارتقاء مادربردي بخريد كه SATA داشته باشد. به شما اجازه مي دهد در آينده به راحتي از درايوهاي SATA استفاده نماييد. در حالي كه شما اكنون از يك درايو ATA معمولي استفاده مي كنيد.توجه: هنگام استفاده از دستگاه هاي قسمت سوم يا رابط ها يكي را انتخاب كنيد.

منبع : behbahan.net

مهرموعود بازدید : 21 جمعه 20 آذر 1388 نظرات (0)


كامپيوتر سرور وظيفه به اشتراك گذاشتن منابع نظير فايل، دايركتوري و غيره را بين كامپيوترهاي سرويس گيرنده بر عهده دارد. مشخصات كامپيوترهاي سرويس گيرنده مي تواند بسيار متنوع باشد و در يك شبكه واقعي lient ها داراي آرايش و مشخصات سخت افزاري متفاوتي هستند. تمام شبكه هاي كامپيوتري داراي بخش سومي هستند كه بستر يا محيط انتقال اطلاعات را فراهم مي كند. متداول ترين محيط انتقال در يك شبكه كابل است. تجهيزات جانبي يا منابع سخت افزاري نظير چاپگر، مودم، هاردديسك، تجهيزات ورود اطلاعات نظير اسكن و غيره، تشكيل دهنده بخش چهارم شبكه هاي كامپيوتري هستند. تجهيزات جانبي از طريق كامپيوتر سرور در دسترس تمام كامپيوترهاي واقع در شبكه قرار مي گيرند. شما مي توانيد بدون آنكه چاپگري مستقيما به كامپيوتر شما متصل باشد، از اسناد خود چاپ بگيريد. در عمل چاپگر از طريق سرور شبكه به كامپيوتر شما متصل است.

EXtdblog.irEX

ويژگي هاي شبكه
همانطور كه قبلا گفته شد، يكي از مهمترين اجزاي شبكه هاي كامپيوتري، كامپيوتر سرور است. سرور مسئول ارايه خدماتي از قبيل انتقال فايل، سرويس هاي چاپ و غيره است. با افزايش حجم ترافيك شبكه، ممكن است براي سرور مشكلاتي بروز كند. در شبكه هاي بزرگ براي حل اين مشكل، از افزايش تعداد كامپيوترهاي سرور استفاده مي شود كه به اين سرورها، سرورهاي اختصاصي گفته مي شود.
دو نوع متداول اين سرورها عبارتند از File and Print server و Application server.
نوع اول يعني سرويس دهنده فايل و چاپ مسئول ارايه خدماتي از قبيل ذخيره سازي فايل، حذف فايل و تغيير نام فايل است كه اين درخواست ها را از كامپيوترهاي سرويس گيرنده دريافت مي كند. اين سرور همچنين مسئول مديريت امور چاپگر نيز هست. هنگامي كه يك كاربر درخواست دسترسي به فايلي واقع در سرور را ارسال مي كند، كامپيوتر سرور نسخه اي از فايل كامل را براي آن كاربر ارسال مي كند. بدين ترتيب كاربر مي تواند به صورت محلي، يعني روي كامپيوتر خود اين فايل را ويرايش كند. كامپيوتر سرويس دهنده چاپ، مسئول دريافت درخواست هاي كاربران براي چاپ اسناد است. اين سرور اين درخواست ها را در يك صف قرار مي دهد و به نوبت آن ها را به چاپگر ارسال مي كند. اين فرآيند Spooling نام دارد. به كمك Spooling كاربران مي توانند بدون نياز به انتظار براي اجراي فرمان Print به فعاليت برروي كامپيوتر خود ادامه دهند. نوع ديگر سرور، Application Server نام دارد.
اين سرور مسئول اجراي برنامه هاي Client/Server و تامين داده هاي سرويس گيرنده است. سرويس دهنده ها، حجم زيادي از اطلاعات را در خود نگهداري مي كنند. براي امكان بازيابي سريع و ساده اطلاعات، اين داده ها در يك ساختار مشخص ذخيره مي شوند. هنگامي كه كاربري درخواستي را به چنين سرويس دهنده اي ارسال مي كند. سرور نتيجه درخواست را به كامپيوتر كاربر انتقال مي دهد. به عنوان مثال يك شركت بازاريابي را در نظر بگيريد. اين شركت در نظر دارد تا براي مجموعه اي از محصولات جديد خود تبليغ كند. اين شركت مي تواند براي كاهش حجم ترافيك، براي مشتريان با طيف درآمدهاي مشخص، فقط گروهي از محصولات را تبليغ نمايد. علاوه بر سرورهاي ياد شده، در يك شبكه مي توان براي خدماتي از قبيل پست الكترونيك، فكس، سرويس هاي دايركتوري و غيره نيز سرورهايي اختصاص داد.
اما بين سرورهاي فايل و Application Server ها تفاوت هاي مهمي نهفته است. يك سرور فايل در پاسخ به درخواست كاربر براي دسترسي به يك فايل، يك نسخه كامل از فايل را براي او ارسال مي كند درحالي كه يك Application Server فقط نتايج درخواست كاربر را براي وي ارسال مي نمايد.
تقسيم بندي شبكه
تقسيم بندي براساس گستره جغرافيايي: شبكه هاي كامپيوتري براساس موقعيت و محل نصب داراي انواع متفاوتي هستند. يكي از مهمترين عوامل تعيين نوع شبكه مورد نياز، طول فواصل ارتباطي بين اجزاي شبكه است. شبكه هاي كامپيوتري گستره جغرافيايي متفاوتي دارند كه از فاصله هاي كوچك در حدود چند متر شروع شده و در بعضي از مواقع از فاصله بين چند كشور بالغ مي شود. شبكه هاي كامپيوتري براساس حداكثر فاصله ارتباطي آنها به سه نوع طبقه بندي مي شوند. يكي از انواع شبكه هاي كامپيوتري، شبكه محلي (LAN) يا Local Area Network است.
اين نوع از شبكه داراي فواصل كوتاه نظير فواصل درون ساختماني يا حداكثر مجموعه اي از چند ساختمان است. براي مثال شبكه مورد استفاده يك شركت را در نظر بگيريد. در اين شبكه حداكثر فاصله بين كامپيوترها محدود به فاصله هاي بين طبقات ساختمان شركت مي باشد. در شبكه هاي LAN كامپيوترها در سطح نسبتا كوچكي توزيع شده اند و معمولا توسط كابل به هم اتصال مي يابند. به همين دليل شبكه هاي LAN را گاهي به تسامح شبكه هاي كابلي نيز مي نامند.


نوع دوم شبكه هاي كامپيوتري، شبكه هاي شهري MAN يا Metropolitan Area Network هستند. فواصل در شبكه هاي شهري از فواصل شبكه هاي LAN بزرگتر است و چنين شبكه هايي داراي فواصلي در حدود ابعاد شهري هستند. شبكه هاي MAN معمولا از تركيب و ادغام دو يا چند شبكه LAN به وجود مي آيند. به عنوان مثال از شبكه هاي MAN موردي را در نظر بگيريد كه شبكه هاي LAN يك شهر را از دفتر مركزي در شهر A به دفتر نمايندگي اين شركت در شهر B متصل مي سازد.
در نوع سوم شبكه هاي كامپيوتري موسوم به WAN يا (Wide Area Network) يا شبكه هاي گسترده، فواصل از انواع ديگر شبكه بيشتر بوده و به فاصله هايي در حدود ابعاد كشوري يا قاره اي بالغ مي شود. شبكه هاي WAN از تركيب چندين شبكه LAN يا MAN ايجاد مي گردند. شبكه اتصال دهنده دفاتر هواپيمايي يك شركت در شهرهاي مختلف چند كشور، يك يك شبكه WAN است. تقسيم بندي براساس گره Node)): اين نوع از تقسيم بندي شبكه ها براساس ماهيت گره ها يا محل هاي اتصال خطوط ارتباطي شبكه ها انجام مي شود. در اين گروه بندي شبكه ها به دو نوع تقسيم بندي مي شوند. تفاوت اين دو گروه از شبكه ها در قابليت هاي آن نهفته است. اين دو نوع اصلي از شبكه ها، شبكه هايي از نوع نظير به نظير (Peer to Peer) و شبكه هاي مبتني بر Server يا Server Based نام دارند.در يك شبكه نظير به نظير يا Peer to Peer، بين گره هاي شبكه هيچ ترتيب يا سلسله مراتبي وجود ندارد و تمام كامپيوترهاي واقع در شبكه از اهميت يا اولويت يكساني برخوردار هستند.
به شبكه Peer to Peer يك گروه كاري يا Workgroup نيز گفته مي شود. در اين نوع از شبكه ها هيچ كامپيوتري در شبكه به طور اختصاصي وظيفه ارائه خدمات همانند سرور را ندارد. به اين جهت هزينه هاي اين نوع شبكه پايين بوده و نگهداري از آنها نسبتا ساده مي باشد.در اين شبكه ها براساس آن كه كدام كامپيوتر داراي اطلاعات مورد نياز ديگر كامپيوترهاست، همان دستگاه نقش سرور را برعهده مي گيرد. براساس تغيير اين وضعيت در هر لحظه هر يك از كامپيوترها مي توانند سرور و بقيه سرويس گيرنده باشند. به دليل كاركرد دوگانه هر يك از كامپيوترها به عنوان سرور و سرويس گيرنده، هر كامپيوتر در شبكه لازم است تا بر نوع كاركرد خود تصميم گيري نمايد. اين فرآيند تصميم گيري، مديريت ايستگاه كاري يا سرور نام دارد. شبكه هايي از نوع نظير به نظير مناسب استفاده در محيط هايي هستند كه تعداد كاربران آن بيشتر از ۱۰ كاربر نباشد. سيستم عامل هايي نظير Windows NT Workstation، Windows 9X يا Windows for Workgroup نمونه هايي از سيستم عامل هاي با قابليت ايجاد شبكه هاي نظير به نظير هستند.
در شبكه هاي نظير به نظير هر كاربري تعيين كننده آن است كه در روي سيستم خود چه اطلاعاتي مي تواند در شبكه به اشتراك گذاشته شود. اين وضعيت همانند آن است كه هر كارمندي مسئول حفظ و نگهداري اسناد خود مي باشد. در نوع دوم شبكه هاي كامپيوتري يعني شبكه هاي مبتني بر سرور، به تعداد محدودي از كامپيوترها وظيفه عمل به عنوان سرور داده مي شود. در سازمان هايي كه داراي بيش از ۱۰ كاربر در شبكه خود هستند، استفاده از شبكه هاي Peer to Peer نامناسب بوده و شبكه هاي مبتني بر سرور ترجيح داده مي شوند. در اين شبكه ها از سرور اختصاصي براي پردازش حجم زيادي از درخواست هاي كامپيوترهاي سرويس گيرنده استفاده مي شود و آنها مسئول حفظ امنيت اطلاعات خواهند بود. در شبكه هاي مبتني بر سرور، مدير شبكه، مسئول مديريت امنيت اطلاعات شبكه است و بر تعيين سطوح دسترسي به منابع شبكه مديريت مي كند. به دليل اينكه اطلاعات در چنين شبكه هايي فقط روي كامپيوتر يا كامپيوترهاي سرور متمركز مي باشند، تهيه نسخه هاي پشتيبان از آنها ساده تر بوده و تعيين برنامه زمانبندي مناسب براي ذخيره سازي و تهيه نسخه هاي پشتيبان از اطلاعات به سهولت انجام مي پذيرد. در چنين شبكه هايي مي توان اطلاعات را روي چند سرور نگهداري نمود، يعني حتي در صورت از كار افتادن محل ذخيره اوليه اطلاعات (كامپيوتر سرور اوليه)، اطلاعات همچنان در شبكه موجود بوده و سيستم مي تواند به صورت روي خط به كاركردخود ادامه دهد. به اين نوع از سيستم ها Redundancy Systems يا سيستم هاي يدكي مي گويند.
براي بهره گيري از مزاياي هر دو نوع از شبكه ها، معمولا سازمان ها از تركيبي از شبكه هاي نظير به نظير و مبتني بر سرور استفاده مي كنند. اين نوع از شبكه ها، شبكه هاي تركيبي يا Combined Network نام دارند. در شبكه هاي تركيبي دو نوع سيستم عامل براي تامين نيازهاي شبكه مورد استفاده قرار مي گيرند. به عنوان مثال يك سازمان مي تواند از سيستم عامل Windows NT Server براي به اشتراك گذاشتن اطلاعات مهم و برنامه هاي كاربردي در شبكه خود استفاده كنند. در اين شبكه، كامپيوترهاي Client مي توانند از سيستم عامل ويندوز ۹۵ استفاده كنند. در اين وضعيت، كامپيوترها مي توانند ضمن قابليت دسترسي به اطلاعات سرور ويندوز NT، اطلاعات شخصي خود را نيز با ديگر كاربران به اشتراك بگذارند.
تقسيم بندي شبكه ها براساس توپولوژي:
نوع آرايش يا همبندي اجزاي شبكه بر مديريت و قابليت توسعه شبكه نيز تاثير مي گذارد. براي طرح بهترين شبكه از جهت پاسخگويي به نيازمندي ها، درك انواع آرايش شبكه داراي اهميت فراواني است. انواع همبندي شبكه، بر سه نوع توپولوژي استوار شده است. اين انواع عبارتند از: توپولوژي خطي يا BUS، حلقه اي يا RING و ستاره اي يا STAR.
توپولوژي BUS ساده ترين توپولوژي مورد استفاده شبكه ها در اتصال كامپيوترها است. در اين آرايش تمام كامپيوترها به صورت رديفي به يك كابل متصل مي شوند. به اين كابل در اين آرايش، بستر اصلي (Back Bone) يا قطعه (Segment) اطلاق مي شود. در اين آرايش، هر كامپيوتر آدرس يا نشاني كامپيوتر مقصد را به پيام خودافزوده و اين اطلاعات را به صورت يك سيگنال الكتريكي روي كابل ارسال مي كند. اين سيگنال توسط كابل به تمام كامپيوترهاي شبكه ارسال مي شود. كامپيوترهايي كه نشاني آن ها با نشاني ضميمه شده به پيام انطباق داشته باشد، پيام را دريافت مي كنند. در كابل هاي ارتباط دهنده كامپيوترهاي شبكه، هر سيگنال الكتريكي پس از رسيدن به انتهاي كابل، منعكس شده و دوباره در مسير مخالف در كابل به حركت در مي آيد. براي جلوگيري از انعكاس سيگنال در انتهاي كابل ها، از يك پايان دهنده يا Terminator استفاده مي شود. فراموش كردن اين قطعه كوچك گاهي موجب از كار افتادن كل شبكه مي شود. در اين آرايش شبكه، در صورت از كار افتادن هر يك از كامپيوترها آسيبي به كاركرد كلي شبكه وارد نخواهد شد. در برابر اين مزيت اشكال اين توپولوژي در آن است كه هر يك از كامپيوترها بايد براي ارسال پيام منتظر فرصت باشد. به عبارت ديگر در اين توپولوژي در هر لحظه فقط يك كامپيوتر مي تواند پيام ارسال كند. اشكال ديگر اين توپولوژي در آن است كه تعداد كامپيوترهاي واقع در شبكه تاثير معكوس و شديدي بر كارايي شبكه مي گذارد. در صورتي كه تعداد كاربران زياد باشد، سرعت شبكه به مقدار قابل توجهي كند مي شود. علت اين امر آن است كه در هر لحظه يك كامپيوتر بايد براي ارسال پيام مدت زمان زيادي به انتظار بنشيند. عامل مهم ديگري كه بايد در نظر گرفته شود آن است كه در صورت آسيب ديدگي كابل شبكه، ارتباط در كل شبكه قطع شود.
آرايش نوع دوم شبكه هاي كامپيوتري، آرايش ستاره اي است. در اين آرايش تمام كامپيوترهاي شبكه به يك قطعه مركزي به نام Hub متصل مي شوند. در اين آرايش اطلاعات قبل از رسيدن به مقصد خود از هاب عبور مي كنند. در اين نوع از شبكه ها در صورت از كار افتادن يك كامپيوتر يا بر اثر قطع شدن يك كابل، شبكه از كار خواهد افتاد. از طرف ديگر در اين نوع همبندي، حجم زيادي از كابل كشي مورد نياز خواهد بود، ضمن آنكه بر اثر از كار افتادن هاب، كل شبكه از كار خواهد افتاد.
سومين نوع توپولوژي، حلقه اي نام دارد. در اين توپولوژي همانند آرايش BUS، تمام كامپيوترها توسط يك كابل به هم متصل مي شوند. اما در اين نوع، دو انتهاي كابل به هم متصل مي شود و يك حلقه تشكيل مي گردد. به اين ترتيب در اين آرايش نيازي به استفاده از قطعه پايان دهنده يا Terminator نخواهد بود. در اين نوع از شبكه نيز سيگنال هاي مخابراتي در طول كابل حركت كرده و از تمام كامپيوترها عبور مي كنند تا به كامپيوتر مقصد برسند. يعني تمام كامپيوترها سيگنال را دريافت كرده و پس از تقويت، آن را به كامپيوتر بعدي ارسال مي كنند. به همين جهت به اين توپولوژي، توپولوژي فعال يا Active نيز گفته مي شود.
در اين توپولوژي در صورت از كار افتادن هر يك از كامپيوترها، كل شبكه از كار خواهد افتاد، زيرا همانطور كه گفته شده هر كامپيوتر وظيفه دارد تا سيگنال ارتباطي (كه به آن نشانه يا Token نيز گفته مي شود) را دريافت كرده، تقويت كند و دوباره ارسال نمايد. اين حالت را نبايد با دريافت خود پيام اشتباه بگيرد. اين حالت چيزي شبيه عمل رله در فرستنده هاي تلويزيوني است. از تركيب توپولوژي هاي ستاره اي، حلقه اي و خطي، يك توپولوژي تركيبي (Hybrid) به دست مي آيد. از توپولوژي هيبريد در شبكه هاي بزرگ استفاده مي شود. خود توپولوژي هيبريد داراي دو نوع است. نوع اول توپولوژي خطي - ستاره اي نام دارد. همانطور كه از نام آن بر مي آيد، در اين آرايش چندين شبكه ستاره اي به صورت خطي به هم ارتباط داده مي شوند. در اين وضعيت اختلال در كاركرد يك كامپيوتر، تاثير در بقيه شبكه ايجاد نمي كند. ضمن آنكه در صورت از كار افتادن هاب فقط بخشي از شبكه از كار خواهد افتاد. در صورت آسيب ديدگي كابل اتصال دهنده هاب ها، فقط ارتباط كامپيوترهايي كه در گروه هاي متفاوت هستند قطع خواهد شد و ارتباط داخلي شبكه پايدار مي ماند. نوع دوم نيز توپولوژي ستاره اي - حلقه اي نام دارد. در اين توپولوژي هاب هاي چند شبكه از نوع حلقه اي در يك الگوي ستاره اي به يك هاب مركزي متصل مي شوند.
امنيت شبكه
يكي از مهم ترين فعاليت هاي مدير شبكه، تضمين امنيت منابع شبكه است. دسترسي غير مجاز به منابع شبكه و يا ايجاد آسيب عمدي يا غير عمدي به اطلاعات، امنيت شبكه را مختل مي كند. از طرف ديگر امنيت شبكه نبايد آنچنان باشد كه كاركرد عادي كاربران را مشكل سازد. براي تضمين امنيت اطلاعات و منابع سخت افزاري شبكه، از دو مدل امنيت شبكه استفاده مي شود. اين مدل ها عبارتند از: امنيت در سطح اشتراك (Share-Level) و امنيت در سطح كاربر (User-Level).
در مدل امنيت در سطح اشتراك، اين عمل با انتساب اسم رمز يا Password براي هر منبع به اشتراك گذاشته تامين مي شود. دسترسي به منابع مشترك فقط هنگامي برقرار مي گردد كه كاربر اسم رمز صحيح را براي منبع به اشتراك گذاشته شده را به درستي بداند.به عنوان مثال اگر سندي قابل دسترسي براي سه كاربر باشد، مي توان با نسبت دادن يك اسم رمز به اين سند مدل امنيت در سطح Share-Level را پياده سازي كرد. منابع شبكه را مي توان در سطوح مختلف به اشتراك گذاشت. براي مثال در سيستم عامل ويندوز ۹۵ مي توان دايركتوري ها را به صورت فقط خواندني (Read Only)، برحسب اسم رمز يا به شكل كامل (Full) به اشتراك گذاشت. از مدل امنيت در سطح Share-Level مي توان براي ايجاد بانك هاي اطلاعاتي ايمن استفاده كرد.در مدل دوم يعني امنيت در سطح كاربران، دسترسي كاربران به منابع به اشتراك گذاشته شده با دادن اسم رمز به كاربران تأمين مي شود. در اين مدل كاربران در هنگام اتصال به شبكه بايد اسم رمز و كلمه عبور را وارد نمايند. در اينجا سرور مسئول تعيين اعتبار اسم رمز و كلمه عبور است. سرور در هنگام دريافت درخواست كاربر براي دسترسي به منبع به اشتراك گذاشته شده، به بانك اطلاعاتي خود مراجعه كرده و درخواست كاربر را رد يا قبول مي كند.تفاوت اين دو مدل در آن است كه در مدل امنيت در سطح Share-Level، اسم رمز به منبع نسبت داده شده و در مدل دوم اسم رمز و كلمه عبور به كاربر نسبت داده مي شود. بديهي است كه مدل امنيت در سطح كاربر بسيار مستحكم تر از مدل امنيت در سطح اشتراك است .
تقسيم بندي بر اساس توپولوژي
الگوي هندسي استفاده شده جهت اتصال كامپيوترها، توپولوژي ناميده مي شود. توپولوژي انتخاب شده براي پياده سازي شبكه ها، عاملي مهم در جهت كشف و برطرف نمودن خطاء در شبكه خواهد بود. انتخاب يك توپولوژي خاص نمي تواند بدون ارتباط با محيط انتقال و روش هاي استفاده از خط مطرح گردد. نوع توپولوژي انتخابي جهت اتصال كامپيوترها به يكديگر، مستقيماً بر نوع محيط انتقال و روش هاي استفاده از خط تاثير مي گذارد. با توجه به تاثير مستقيم توپولوژي انتخابي در نوع كابل كشي و هزينه هاي مربوط به آن، بايد با دقت و تامل به انتخاب توپولوژي يك شبكه همت گماشت.
عوامل مختلفي جهت انتخاب يك توپولوژي بهينه مطرح مي شود. مهمترين اين عوامل بشرح ذيل است:
هزينه: هر نوع محيط انتقال كه براي شبكه LAN انتخاب گردد، در نهايت بايد عمليات نصب شبكه در يك ساختمان پياده سازي گردد. عمليات فوق فرآيندي طولاني جهت نصب كانال هاي مربوطه به كابل ها و محل عبور كابل ها در ساختمان است. در حالت ايده آل كابل كشي و ايجاد كانال هاي مربوطه بايد قبل از تصرف و بكارگيري ساختمان انجام گرفته باشد. بهرحال بايد هزينه نصب شبكه بهينه گردد. انعطاف پذيري:يكي از مزاياي شبكه هاي LAN، توانائي پردازش داده ها و گستردگي و توزيع گره ها در يك محيط است. بدين ترتيب توان محاسباتي سيستم و منابع موجود در اختيار تمام استفاده كنندگان قرار خواهد گرفت. در ادارات همه چيز تغيير خواهد كرد.(لوازم اداري، اتاق ها و...). توپولوژي انتخابي بايد بسادگي امكان تغيير پيكربندي در شبكه را فراهم نمايد. مثلاً ايستگاهي را از نقطه اي به نقطه ديگر انتقال و يا قادر به ايجاد يك ايستگاه جديد در شبكه باشيم.
سه نوع توپولوژي رايج در شبكه هاي LAN استفاده مي گردد:
BUS
STAR
RING
توپولوژي BUS. يكي از رايجترين توپولوژي ها براي پياده سازي شبكه هاي LAN است. در مدل فوق از يك كابل بعنوان ستون فقرات اصلي در شبكه استفاده شده و تمام كامپيوترهاي موجود در شبكه (سرويس دهنده، سرويس گيرنده) به آن متصل مي گردند.
مزاياي توپولوژي BUS
- كم بودن طول كابل. به دليل استفاده از يك خط انتقال جهت اتصال تمام كامپيوترها، در توپولوژي فوق از كابل كمي استفاده مي شود.موضوع فوق باعث پايين آمدن هزينه نصب و ايجاد تسهيلات لازم در جهت پشتيباني شبكه خواهد بود.
- توپولوژي BUS داراي يك ساختار ساده است. در مدل فوق صرفاً از يك كابل براي انتقال اطلاعات استفاده مي شود.
- توسعه آسان.
يك كامپيوتر جديد را مي توان براحتي در نقطه اي از شبكه اضافه كرد. در صورت اضافه شدن ايستگاه هاي بيشتر در يك سگمنت، مي توان از تقويت كننده هائي به نام Repeater استفاده كرد.
معايب توپولوژي BUS
- مشكل بودن عيب يابي: با اينكه سادگي موجود در توپولوژي BUS امكان بروز اشتباه را كاهش مي دهند، ولي در صورت بروز خطاي كشف آن ساده نخواهد بود. در شبكه هايي كه از توپولوژي فوق استفاده مي نمايند، كنترل شبكه در هر گره داراي مركزيت نبوده و در صورت بروز خطا مي بايست نقاط زيادي به منظور تشخيص خطا بازديد و بررسي گردند.
- ايزوله كردن خطا مشكل است. در صورتيكه يك كامپيوتر در توپولوژي فوق دچار مشكل گردد، مي بايست كامپيوتر را در محلي كه به شبكه متصل است رفع عيب نمود. در موارد خاص مي توان يك گره را از شبكه جدا كرد. در حالتيكه اشكال در محيط انتقال باشد، تمام يك سگمنت مي بايست از شبكه خارج گردد.
- ماهيت تكراركننده ها: در موارديكه براي توسعه شبكه از تكراركننده ها استفاده مي گردد، ممكن است در ساختار شبكه تغييراتي نيز داده شود. موضوع فوق مستلزم بكارگيري كابل بيشتر و اضافه نمودن اتصالات مخصوص شبكه است.
توپولوژي STAR: در اين نوع توپولوژي همانگونه كه از نام آن مشخص است، از مدلي شبيه «ستاره» استفاده مي گردد. در اين مدل تمام كامپيوترهاي موجود در شبكه معمولاً به يك دستگاه خاص با نام « هاب » متصل خواهند شد.
مزاياي توپولوژي STAR
- سادگي سرويس شبكه. توپولوژي STAR شامل تعدادي از نقاط اتصالي در يك نقطه مركزي است. ويژگي فوق تغيير در ساختار و سرويس شبكه را آسان مي نمايد.
- در هر اتصال يكدستگاه: نقاط اتصالي در شبكه ذاتاً مستعد اشكال هستند.
در توپولوژي STAR اشكال در يك اتصال، باعث خروج آن خط از شبكه و سرويس و اشكال زدائي خط مزبور است. عمليات فوق تاثيري در عملكرد ساير كامپيوترهاي موجود در شبكه نخواهد گذاشت.
- كنترل مركزي و عيب يابي: با توجه به اين مسأله كه نقطه مركزي مستقيما« به هر ايستگاه موجود در شبكه متصل است، اشكالات و ايرادات در شبكه بسادگي تشخيص و مهار خواهند گرديد.

- روش هاي ساده دستيابي: هر اتصال در شبكه شامل يك نقطه مركزي و يك گره جانبي است. در چنين حالتي دستيابي به محيط انتقال حهت ارسال و دريافت اطلاعات داراي الگوريتمي ساده خواهد بود.
معايب توپولوژي STAR
- زياد بودن طول كابل: بدليل اتصال مستقيم هر گره به نقطه مركزي، مقدار زيادي كابل مصرف مي شود. با توجه به اينكه هزينه كابل نسبت به تمام شبكه، كم است، تراكم در كانال كشي جهت كابل ها و مسائل مربوط به نصب و پشتيبني آنها بطور قابل توجهي هزينه ها را افزايش خواهد داد.
- مشكل بودن توسعه: اضافه نمودن يك گره جديد به شبكه مستلزم يك اتصال از نقطه مركزي به گره جديد است. با اينكه در زمان كابل كشي پيش بيني هاي لازم جهت توسعه در نظر گرفته مي شود، ولي در برخي حالات نظير زمانيكه طول زيادي از كابل مورد نياز بوده و يا اتصال مجموعه اي از گره هاي غير قابل پيش بيني اوليه، توسعه شبكه را با مشكل مواجه خواهد كرد.
- وابستگي به نقطه مركزي: در صورتيكه نقطه مركزي (هاب) در شبكه با مشكل مواجه شود، تمام شبكه غيرقابل استفاده خواهد بود.
توپولوژي RING:
در اين نوع توپولوژي تمام كامپيوترها بصورت يك حلقه به يكديگر مرتبط مي گردند. تمام كامپيوترهاي موجود در شبكه (سرويس دهنده، سرويس گيرنده) به يك كابل كه بصورت يك دايره بسته است، متصل مي گردند. در مدل فوق هر گره به دو و فقط دو همسايه مجاور خود متصل است. اطلاعات از گره مجاور دريافت و به گره بعدي ارسال مي شوند. بنابراين داده ها فقط در يك جهت حركت كرده و از ايستگاهي به ايستگاه ديگر انتقال پيدا مي كنند.
مزاياي توپولوژي RING
- كم بودن طول كابل: طول كابلي كه در اين مدل بكار گرفته مي شود، قابل مقايسه به توپولوژي BUS نبوده و طول كمي را در بردارد. ويژگي فوق باعث كاهش تعداد اتصالات (كانكتور) در شبكه شده و ضريب اعتماد به شبكه را افزايش خواهد داد.
- نياز به فضائي خاص جهت انشعابات در كابل كشي نخواهد بود.بدليل استفاده از يك كابل جهت اتصال هر گره به گره همسايه اش، اختصاص محل هائي خاص بمنظور كابل كشي ضرورتي نخواهد داشت.
- مناسب جهت فيبر نوري: استفاده از فيبر نوري باعث بالا رفتن نرخ سرعت انتقال اطلاعات در شبكه است. چون در توپولوژي فوق ترافيك داده ها در يك جهت است، مي توان از فيبر نوري بمنظور محيط انتقال استفاده كرد.در صورت تمايل مي توان در هر بخش ازشبكه از يك نوع كابل بعنوان محيط انتقال استفاده كرد. مثلا« در محيط هاي ادراي از مدل هاي مسي و در محيط كارخانه از فيبر نوري استفاده كرد.
معايب توپولوژي RING
- اشكال در يك گره باعث اشكال در تمام شبكه مي گردد. در صورت بروز اشكال در يك گره، تمام شبكه با اشكال مواجه خواهد شد. تا زمانيكه گره معيوب از شبكه خارج نگردد، هيچگونه ترافيك اطلاعاتي را روي شبكه نمي توان داشت. - اشكال زدائي مشكل است: بروز اشكال در يك گره مي تواند روي تمام گره هاي ديگر تاثير گذار باشد. بمنظور عيب يابي مي بايست چندين گره بررسي تا گره مورد نظر پيدا گردد.
- تغيير در ساختار شبكه مشكل است. در زمان گسترش و يا اصلاح حوزه جغرافيائي تحت پوشش شبكه، بدليل ماهيت حلقوي شبكه مسائلي بوجود خواهد آمد.

منبع : روزنامه ابرار اقتصادي

مهرموعود بازدید : 33 پنجشنبه 19 آذر 1388 نظرات (0)


نسخه سنترينو نه فقط از لحاظ فني بسيار جديد مي باشد، مثلا داراي يك پردازنده Dual-Core و همچنين يك باس سريعتر سيستم مي باشد، بلكه بايد به اسم آن نيز عادت كرد چرا كه پنتيوم خوب و قديمي ديگر كار خود را انجام داده است. در اين مقاله همه اطلاعات فني در مورد Napa را به شما خواهيم گفت.

EXtdblog.irEXما به شما خواهيم گفت كه چگونه اينتل موفق به ساخت پردازنده Core Duo به گونه اي كه سريعتر باشد و با اين حال در مصرف برق نيز صرفه جويي شود.
به جز اين، اطلاعاتي نيز در مورد چيپ ست هاي جديد گروه ۹۴۵ و همچنين شبكه بي سيم مدل ۳۹۴۵ ABG از Napa به شما خواهيم داد.
پردازنده Core Duo
نسل جديد سنترينو مانند مدل هاي قبلي داراي يك چيپ ست، پردازنده و مدل شبكه بي سيم مي باشد. همه قطعات تشكيل دهنده آن محصول اينتل مي باشند. اصلي ترين بخش در اين مجموعه كه به نام Yonah معروف است يك پردازشگر توسعه يافته با دو هسته پردازشي مي باشد كه در اصل به نام Core Duo خوانده مي شود. بدينوسيله دوران Dual-Core در نوت بوك ها نيز شروع شد.
نام اين سيستم هاي قابل حمل كه داراي دو هسته پردازشي مي باشند، معروف به Centrino Duo Mobile Technology مي باشد. آيا دو هسته بودن مساوي با دوبرابر شدن قدرت اجرا مي باشد؟ اين كار را حتي اينتل هم نمي توان عملي كند. اما جا دارد گفته شود كه نوت بوك هايي كه داراي Yonah مي باشند در سرعت تفاوت قابل توجهي نسبت به كامپيوترهاي ديگر پيدا كرده اند. كساني كه خواهان قيمت هاي ارزانتري مي باشند، بايد به طرف يك هسته اي Yonah بروند.
اين نوت بوك ها نام معمول Centrino Mobile Technology را دارا مي باشند. اينتل به پردازشگر جديد نام جديدي را داده است. پردازشگر دو هسته اي نام Core Duo Processor و مدل Yonah و با يك هسته به نام Core Solo Processor معروف شده اند.پس بايد با اسم پنتيوم خداحافظي كرد چرا كه در دنياي جديد دو هسته اي اين اسم ديگر قادر به خدمت نيست. Yonah در اوايل كار با فركانس ساعت ۱‎/۶۶ گيگاهرتز تا ۱‎/۱۶ گيگاهرتز وجود خواهد داشت اما در مدل هاي رسمي پردازشگرهاي Core-Duo/Solo مانند پنتيوم M كه نوع مدلش توسط كد سه عددي با بقيه تفاوت داشت، ديگر فركانس ساعتي وجود نخواهد داشت. بدينوسيله اينتل خبر مي دهد كه قدرت و كارايي يك پردازشگر فقط بوسيله فركانس ساعتي آن نمي باشد. با كمك اين تئوري اينتل از سلطل و صحبت در مورد اينكه چرا مدل جديد Yonah كه داراي ۲‎/۱۶ گيگاهرتز مي باشد از پنتيوم M780 كه داراي ۲‎/۲۶ گيگاهرتز است و مدت زيادتري است كه به بازار مصرف ارايه شده است، كندتر كار مي كند، جلوگيري كرد.
شماره مدل پردازشگرهاي Core-Duo/Solo از يك حرف الفبا و چهار عدد تشكيل شده است. حرف موجود نشان دهنده ميزان مصرف برق پردازشگر مي باشد، T به منزله مدل استاندارد، L براي Low-Voltage (LV)i و U براي Ultra-Low-Voltage(ULV)i كه بيشتر قابل ديد در نوت بوك ها مي باشد، به كاربرده مي شوند. در ابتدا نوت بوك هاي ارزان قيمت كه براي مبتديان كاربردي تر مي باشند و متعلق به نسل جديد سنترينو هستند با مارك Core Solo T1300 و دستگاه هايي كه براي افراد نيمه پيشرفته مي باشند با مارك Core Duo T2300 يا T2400 علامتگذاري شده اند. همانند پنتيوم M، اينتل مدل هاي بهتر Core Duo را با افزايش قيمت به فروش مي رساند.به همين علت نيز Core Duo T2500 و T2600 را فقط مي توان در بخش نوت بوك هاي گران قيمت پيدا كرد.
اين اسم نشانگر آن است كه براي مثال در Yonah ۱۰ دستور جديد SSE3 Multimedia اضافه شده است. پنتيوم ۴ و همچنين پردازشگر نوت بوك هاي AMD از نوع۶۴ Turion زمان طولاني تري است كه با SSE3 آشنايي دارند. به جز اين Yonah مي تواند دستورات مولتي مديا را سريعتر باز كند و در هنگام كار با آنها، با كيفيت بالاتري آنها را ارايه دهد. اينتل اينگونه گفته است كه براي نرم افزارهاي مولتي مديا، قدرت كارايي floating point را در Core Duo بالا برده است. بالا رفتن سرعت در Yonah همچنين از سرعت FSB يا Front-Side-Bus مي باشد.
ارتباط بين پردازشگر و سري چيپ در پنتيوم M فقط با ۵۳۳ مگاهرتز بود در صورتي كه در Yonah سرعت FSB هم اكنون با ۶۶۷ مگاهرتز مي باشد. صرفه جويي Core Duo در مصرف برق هنگامي كه پردازشگر يك نوت بوك سريع مي باشد، براي ما بسيار لذت بخش است. اما مورد مهم در اين ميان صرفه جو بودن پردازشگر در مصرف برق است چرا كه هنگامي كه باطري خالي شود ديگر قدرت پردازشگر هيچ نقش اساسي را نخواهد داشت. Yonah با توجه به اينكه داراي دو هسته مي باشد، در مقايسه با پنتيوم M برق زيادي را مصرف نمي كند: قدرت طرح گرمايي Thermal Design Power: Yonah يا TDP ۳۱ وات مي باشد، بدينوسيله اينتل توضيح داده كه بالاترين سطح قدرت گرمايي پردازشگر كه فن نوت بوك از چهارچوب بايد آن را دور كند چقدر مي باشد.
در پنتيوم M با FSB 533 MHz ميزان TDP، ۲۷ وات و در پنتيوم M با FSB 40 MHz اين ميزان ۲۱ وات است. TDP فقط بازگو كننده بدترين شرايط يعني هنگامي كه پردازشگر زير فشار باشد، است و گرنه براي كار روزانه ميانگين مصرف برق پردازشگر قابل توجه تر مي باشد. اينتل بنا به ادعاي خود، با كمك ترفندهايي اين ميانگين را در Core Duo پايين نگهداشته است. در Yonah يك مكانيزم منطقي باعث مي شود كه هر دو هسته در مصرف برق، صرفه جويي كنند. اينتل به اين مكانيزم Dynamic Power Coordination مي گويد. Core Duo داراي تكنيك Speed-Step نيز مي باشد كه توسط آن فركانس ساعتي و ولتاژ پردازشگر بنا به ميزان فشار وارد بر آن تنظيم مي شود. درجه تنظيم فركانس ساعتي و ولتاژ كه به نام P-State معروف مي باشند، در Yonah براي هر دو هسته پردازشگر مي باشند. پس يك هسته نمي تواند با فركانس ساعتي و ولتاژ كامل كار كند در صورتي كه هسته ديگر با درجه اي متفاوت در فركانس ساعتي و ولتاژ مشغول كار است.
توجه داشته باشيد كه اگر هسته هاي پردازشگر كار كمي انجام دهد و يا اصلاً كاري براي انجام نداشته باشند (Idle-State) مي تواند با حالت هاي مختلفي از صرفه جويي روي آورند (Ststes- C) براي مثال زماني كه يك هسته پردازشگر فقط كمي در برق صرفه جويي مي كند يعني به اين صورت كه گاهي يك دستور C1-State)HALT) را اجرا مي كند و البته بنا به احتياج بسيار سريع دوباره فعال مي شود، هسته ديگر در حالت C3-State) Deep-Sleep) قرار داشته و كمترين مصرف برق را دارد.
با Deep-Sleep و Deep-Sleep به توسعه يافته Yonah حالت هاي Sleep ديگري را هم كه باعث صرفه جويي در برق مي شوند را شناسايي كرده است. اين حالات را هر دو هسته مي توانند فقط در آن واحد قبول كرده و به خود بگيرند. كش L2 در Core Duo نيز قسمتي از كار را براي صرفه جويي در برق انجام مي دهد. اگر پردازنده تنها كمي و يا حتي هيچگونه داده و اطلاعاتي از cache L2،نخواهد، مي تواند آن را در حافظه نگهداري كرده و بخش هاي مربوطه به cache L2، را خاموش كند. در اين صورت Yonah در برق كمي صرفه جويي كرده است. اگر Core Duo همه cache L2، كلي را خالي كند، مي تواند خود را به حالت توسعه يافته Deeper Sleep تبديل كند.
Core Duo فاقد يك مورد است: در مقايسه با پنتيوم Core Duo، M از لحاظ فني با وجود كارايي بهتر در مولتي مديا و تكنيك ظريفتري در صرفه جويي در برق قدم بزرگي را به جلو گذاشته است. اما باز هم در Yonah بعضي از مشخصه ها كه در مدل هاي دسك تاپ و يا پرتابل با پردازشگر AMD وجود دارند، ديده نمي شود.
پنتيوم Extreme Edition براي مثال داراي Hyper-Threadiشng-Technique علاوه بر دو هسته خود مي باشد. اگر اين پردازشگر را در كامپيوتر داشته باشيد در سيستم عامل كلا چهار پردازشگر ديده مي شود. تكنيك مجازي كردن (Vanderpool(VT در گروه پنتيوم هاي ۹۰۰- D و پنتيوم چهار ۶۷۲ و ۶۶۲ قابل ديد است اما در Yonah اين طور نيست.
در هر حال Yonah توانايي ۶۴ بيت را نيز كه در پردازشگرهاي دسك تاپ دو هسته اي پنتيوم D و همچنين پردازشگر نوت بوك Turion ۶۴ از AMD وجود دارد، ندارد. همه اين عملگرها را به احتمال زياد اينتل براي جانشين Yonah به نام Merom نگه داشته است. طرح پردازشگر آن كاملاً جديد بوده به گونه اي كه اينتل آن را «Next Generation Power-Optimized Architecture» مي نامد. اين متد بهترين خصوصيات پنتوم ۴ و پنتيوم M را در سيستمي قدرتمند و در عين حال صرفه جو در برق به كار برده است.
چيپ ست ۹۴۵
از متعلقات نسل جديد سنترينو با ۹۴۵ PM و۹۴۵ GM ست هاي چيپ جديد نيز مي باشد كه اينتل آنها را با اسم Calistoga توليد كرده است. اين چيپ ست ها از حافظه DDR2 كه با FSB با سرعت ۶۶۷ مگاهرتز كار مي كند، پشتيباني مي نمايد.همانند مدل هاي قبلي، ۹۴۵PM/GM نيز با حافظه مناسب از Dual-Channel-Modus استفاده مي كنند. به جز اين، حداكثر تا چهار گيگابايت حافظه را نيز پشتيباني مي كند. نوت بوك هاي Nap كه به عنوان جانشين و يا مكملي براي دسك تاپ ها عمل مي كنند، عموما با ۴۵PM تكميل شده اند و داراي كارت گرافيك مخصوصي از ATI يا NVidia كه از نوع PCI-Express مي باشند، هستند.
براي مشتريان تاجر و يا بعضي از كاربران ديگر كه ساعت باطري برايشان مهمتر از كارايي ۳D مي باشد، سيستم عامل هاي قابل حمل با ۹۴۵GM پيشنهاد مي شود.اين چيپ ست داراي يك عملكرد گرافيك نصب شده مي باشد كه اينتل به آن نام Graphics Media Accelerator (۹۵۰ GMA) را داده است. GMA950 با ۴۰۰ مگاهرتز كار مي كند و نسبت به مدل قبلي خود به نام GMA900 كمي سريعتر مي باشد. به جز آن، اين چيپ ست از كيفيت تصوير HDTV نيز پشتيباني مي كند، اما قابل توجه است كه نمي تواند پردازشگر را در هنگام رمزگشايي فيلم هاي HD كه با كد H264 فشرده شده اند كمك كند. هنگام اجرا كردن فيلم هاي گفته شده از Blu-Ray يا HD-DVD بايد پردازشگر همه فشار را به تنهايي تحمل كند. در نوت بوك هاي Napa با اين چيپ ست، حافظه و پردازشگر اجزا ديگر تشكيل دهنده نوت بوك را Southbridge ICH7M به هم مرتبط مي كند. ICH7M دو انشعاب را براي ديسك درايوهاي Serial-ATA و يك پورت را براي دستگاه هاي ATA به موازات آن قرار مي دهد. در كنار توسط وي۶ انشعاب PCI-Express قابل استفاده قرار داده مي شوند كه براي مثال اجزا تشكيل دهنده Gigabit-Ethernet و WLAN يا Express card مي توانند از آنها استفاده كنند. به هر حال حداكثر هشت پورت۲.۰ USB توسط ICH7M مي توانند وارد عمل شوند. نسخه هاي خاصي از ICH7M مي خواهند در آينده در كنار تكنولوژي Matrix-Raid كه در خود اينتل وجود دارد. از ۱ و RID0 نيز حمايت كنند. شبكه بي سيم Napa: شبكه بي سيم مدل ۳۹۴۵ ABG پلاتفرم سنترينو جديد با شبكه بي سيم مدل ۳۹۴۵ ABGكه در كد شركتي آن به نام «Golan» معروف است تكميل مي شود. اين پلاتفرم مانند مدل هاي قبل از خودش شبكه هاي بي سيم استاندارد ۱۱.۸۰۲a و ۱۱.۸۰۲ g و ۱۱.۸۰۲b را حمايت مي كند.
فايده بزرگ:
اين مدل شبكه بي سيم فقط نصف بزرگي مدل هاي شبكه بي سيم هم نوع خود را دارا مي باشد زيرا داراي فرمت PCI-Express-Mini-Card مي باشد. علاوه بر اين مدل ۳۹۴۵ ABGانتقال اطلاعات را به جاي انتقال از طريق PCI-Bus مانند مدل هاي شبكه بي سيم موجود در فرمت هاي Mini-PCI از طريق ارتباط سريع PCI-Express انجام مي دهد.
به گفته اينتل مدل جديد شبكه هاي بي سيم بيشتر اختصاص به ارتباطات از طريق Voice-over-IP دارد تا در هنگام تلفن زدن از طريق نوت بوك كيفيت صدا بالا برده شود. گفته شده كه مدل ۳۹۴۵ ABGزياد حساس نيست تا اختلالات ميان شبكه اي، خللي در دريافت سيگنال بوجود آورد و همچنين مدل هاي شبكه بي سيم ديگري كه مشكل دارند و بر روي شبكه قرار دارند و درهم مرزي شبكه مدل جديد، انتقال اطلاعات را انجام مي دهند و مشكلي براي او ايجاد نمي كنند. نسل جديد Centrino قدم بزرگي را از لحاظ فني به جلو بر مي دارد. توسط پردازشگر Dual-Core، اينتل قول سرعت بيشتر و در عين دو هسته اي بودن پردازشگر مصرف برق كمتر بخصوص در نوت بوك ها را مي دهد.

منبع : academist.ir

مهرموعود بازدید : 21 پنجشنبه 19 آذر 1388 نظرات (0)

با گذشت زمان همانطور كه ويروس نويسان ماهرتر و خبره تر شدند حقه هاي جديدتري ياد گرفتند يك حقه كه دانستن آن مهم است توانايي فراخواني ويروس در حافظه است به طوريكه تا زمانيكه كامپيوتر كار مي كند اين ويروس ها جولان مي دهند. كه اين خود باعث مي شود كه ويروس ها خود را به بسيار راحتر تكثير كنند يك حقه ديگر آلوده ساختن Boot Sector در فلاپي ديسك و هارد ديسك است. Boot Sector يك برنامه كوچك است و اولين قسمت از سيستم عامل است كه توسط كامپيوتر فراخواني مي شود. Boot Sector شامل يك برنامه كوچك است كه براي كامپيوتر تعيين مي كند كه چگونه سيستم عامل را فراخواني كند.

EXtdblog.irEX

يك ويروس با قرار دادن كد خود در Boot Sector اجراي خود را گارانتي مي كند. بنابراين ويروس مي تواند به راحتي در كامپيوتر فراخواني شود بنابراين قادر است هر زمان كه كامپيوتر روشن مي شود شروع به كار كند. اين ويروس ها به راحتي مي توانند بوت سكتور يك فلاپي ديسك را آلوده كنند و با انتقال آن بين كامپيوترهاي ديگر مانند آتش ناشي از انفجار منتشر شوند.اما امروزه اين ويروسها مانند گذشته يك كابوس نيستند.
چون امروزه گرافيك يك عنصر جدا نشدني از نرم افزارها شده است و در نتيجه حجم آنها به شدت افزايش پيدا كرده است و به ندرت مي توانيد نرم افزاري را پيدا كنيد كه روي يك يا حتي چند فلاپي ديسك جا شود. امروزه نرم افزار ها بيشتر روي CD بين كامپيوتر ها جابجا مي شوند و چون CD ها عموماً قابل رايت مجدد نيستند و اگر هم باشند بايد بوسيله نرم افزار انجام شود اين ويروسها و ديگر ويروسهاي قابل اجرا به راحتي نمي توانند بين كامپيوتر ها تكثير شوند.
ولي هنوز اينترنت وجود دارد. پس هميشه خطر آلوده شدن وجود دارد.

منبع : yadbegir.com

مهرموعود بازدید : 16 پنجشنبه 19 آذر 1388 نظرات (0)

براي پاك كردن اطلاعات هارد ديسك راه هاي مختلف وجود دارد. اما روشي كه انتخاب مي كنيد به دليل پاك كردن اطلاعات يا خالي كردن هارد ديسك بستگي دارد، براي مثال اگر تصميم به نصب مجدد ويندوز داريد، به تدبير ويژه اي براي پاك كردن اطلاعات نياز نداريد.

EXtdblog.irEX

پاك كردن اطلاعات براي نصب مجدد ويندوز در نسخه هاي جديد ويندوز با قرار دادن CD بوت ويندوز به سادگي مي توانيد در مراحل اوليه نصب پارتيشن مورد نظر را پاك كرده يا حتي پارتيشن جديدي ايجاد كنيد. با اين كار ويندوز جديد شما بدون اشكال نصب مي شود. پاك كردن اطلاعات هارد ديسك براي فروش اگر قصد فروش كامپيوتر يا هارد ديسك خود را داريد بايد از ابزار مناسب براي پاك كردن اطلاعات خود استفاده كنيد تا احيانا مورد سوء استفاده افراد واقع نشود. براي اين منظور نرم افزارهايي وجود دارند كه براي پاك كردن هر سكتور از هارد ديسك شما نزديك به ۱ ثانيه زمان صرف مي كنند اين بدان معناست كه براي پاك كردن مطمئن اطلاعات چند بار اين عمل را تكرار مي كنند. شايد بپرسيد با فرمت كردن هارد همه اطلاعات از بين مي رود پس چه احتياجي به پاك كردن اطلاعات با چنين نرم افزارهايي وجود دارد! ولي مشكل اينجاست كه هنوز روشهايي براي بدست آوردن اطلاعات يك هارد ديسك فرمت شده وجود دارد. البته چنين ابزارها و نرم افزارهايي از روشها و الگوريتم هاي سنگين و پيچيده اي استفاده مي كنند ولي اين عمل امكان پذير است. براي جلوگيري از چنين وضعيتي استفاده از برنامه هايي مانند Dariks Boot and Nuke) (DBaN ) توصيه مي شود. تا اطلاعات شما بعد از پاك شدن غير قابل دسترسي باشد. دور انداختن يك هارد ديسك معيوب اگر هارد ديسك كامپيوتر شما خراب شده است قبل از اينكه آنرا دور بيندازيد بهتر است آنرا نابود سازيد. ابزارهاي حرفه اي براي بازيابي اطلاعات يك هارد ديسك معيوب وجود دارد. پس بايد هارد ديسك را با هر وسيله اي كه لازم است، نابود سازيد. مي توانيد قاب يا پوسته هارد ديسك را باز كنيد و ديسك هاي آنرا خارج كنيد حال مي توانيد با اين ديسك ها هر كار بكنيد مثلا با چكش آنها را خورد كنيد. البته دستكش و عينك ايمني را فراموش نكنيد. البته راه هاي مختلف ديگري هم براي پاك كردن اطلاعات وجود دارد كه بستگي به علت آن دارد.

منبع : yadbegir.com

مهرموعود بازدید : 21 پنجشنبه 19 آذر 1388 نظرات (0)

ايميل شما مي تواند داراي يك امضا باشد كه در انتهاي پيغام شما ظاهر مي شود امضاي ايميل همان امضايي كه شما با دست خود مي زنيد نيست بلكه شامل اطلاعات مفيدي درباره شما است.حتما تا به حال در ايميل خود با گزينه Signature روبه رو شده ايد اين همان جايي است كه شما مي توانيد امضاي الكترونيكي خود را قرار دهيد

EXtdblog.irEX

اما اين امضا حاوي چه مطالبي مي تواند باشد و استفاده از آن چه لزومي دارد؟
ــ امضاي شما مانند يك كارت ويزيت مي تواند شامل نام، عنوان، شماره تلفن يا فكس، آدرس محل كار و آدرس پست الكترونيكي (ايميل) شما باشد.
ــ استفاده از امضاي الكترونيكي باعث صرفه جويي در وقت شما مي شود اگر زمان براي شما اهميت دارد استفاده از امضاي الكترونيكي به شما در صرفه جويي در زمان كمك مي كند چون براي هر ايميل لازم نيست يك سري اطلاعات تكراري را مرتبا تايپ كنيد.
ــ بعضي از نرم افزارهاي پست الكترونيكي به شما امكان ذخيره بيش از يك امضا را مي دهند بنابراين مي توانيد مثلا براي ايميل ههاي شخصي از يك امضا و براي ايميل هاي كاري از يك امضا استفاده كنيد.
ــ ممكن است در آينده امضاي پست الكترونيكي شامل يك كد رمز باشند تا بتوان فرستنده نامه را مشخص كرد و به اين وسيله به يك پيغام ايميل مانند يك كاغذ نامه سنديت داد.

منبع : yadbegir.com

مهرموعود بازدید : 17 پنجشنبه 19 آذر 1388 نظرات (0)

Maxthon يكي از توانمندترين مرورگرهايي است كه داراي ويژگي Tab مي باشد، محيط ظاهري Maxthon كاملاً انعطاف پذير است، ويژگي هاي خاص اين مرورگر آن را از ديگر مرورگر هاي وب متمايز مي سازد، Maxthon بر پايه موتور Internet Explorer كار مي كند و اين بدان معناست كه شما سايت ها را در Maxthon همانگونه خواهيد ديد كه در Internet Explorer مشاهده مي كنيد ولي همراه با امكانات و توانايي هاي بيشتر.

EXtdblog.irEX

قابليت هاي كليدي نرم افزار :Maxthon 2.1 Final
- قابليت Tabbed Browsing
- كنترل توسط حركت ماوس (با فشردن كليد ماوس و حركت ماوس به جهات مختلف مي توانيد فرمان هاي مختلفي اعمال كنيد)
- قابليت ويژه Drag & Drop
- حذف تبليغات اينترنتي
- نرم افزار RSS خوان
- پشتيباني از برنامه هاي جانبي Internet Explorer
- نوار ابزار خاص خارجي
- پشتيباني از پوسته هاي مختلف
- و...
قابليت هاي نرم افزار Maxthon 2.1 Final به تفضيل:
Tabbed Browsing Interface -:
ماكستون از يك رابط جدولي قوي براي مرور اينترنت استفاده مي كند توسط اين رابط شما مي توانيد بدون شلوغ كردن نوار وظيفه ويندوز چند سايت را با هم و در يك پنجره باز كنيد. دراين حالت مروركردن آنها آسانتر مي شود چرا كه اطلاعات مربوط به مقدار فضاي بارگذاري شده از سايت در بالاي جدول ديده مي شود
Mouse Gestures - حركات بيانگرموس:
به مرورگر خود توسط موس فرمان بدهيد! با فعال كردن ويژگي حركات بيانگر موس مي توانيد توسط گرفتن يك كليد موس و حركت دادن آن به يك سو به مرورگر دستور بدهيد. حركات بيانگر موس انقلابي ديگر در صنعت مرور اينترنت است. بعضي از مردم مي گويند كه اين كار شبيه به انجام كونگ فو با موس است.
Super Drag & Drop - كشيدن و رها كردن ويژه:
ماكستون انقلابي جديد در افزايش سرعت مرور صفحات وب به وجود آورده،به اين ترتيب كه شما كافي است يك پيوند را بكشيد و بيندازيد تا در جدولي جديد باز شود، شما مي توانيد پيوند را به هر جاي صفحه كه بخواهيد بيندازيد همين طور اگر متني را انتخاب كرده و به هر جاي صفحه بيندازيد توسط موتور جستجو گر پيش فرض شما در اينترنت به دنبال آن مي گردد.
Privacy Protection - محافظت ازاطلاعات شخصي شما:
شما مي توانيد با چند كليك گذشته ها؛ كوكيها وصفحاتي كه توسط برنامه ضبط شده اند؛رمزها و.. را پاك كنيد همين طور مي توانيد اينهارا به گونه اي تنظيم كنيد كه با آغاز شدن يا بسته شدن ماكستون پاك شده تا اثري از اعمال شما بجاي نماند.

طبقه بندی نرم افزار: گروه نرم افزارهای اینترنت

منبع:www.kamyabonline.com

منبع : روزنامه ابرار اقتصادي

مهرموعود بازدید : 21 پنجشنبه 19 آذر 1388 نظرات (0)
بسياري از ما امروزه از نرم افزارهاي قفل گذاري و رمز گذاري روي فايل ها استفاده مي كنيم تا بدين شكل مانع از دسترسي ديگر كاربران به اطلاعات خود شويم.EXtdblog.irEX

به عنوان مثال شما قصد داريد تا از عكس هاي شخصي خود در كامپيوتري كه چندين كاربر به صورت همزمان از آن استفاده مي كنند را از ديگران مخفي و يا مجوز دسترسي آنان را براي مشاهده اين تصاوير از آن ها بگيريد. بسياري از نرم افزارهايي كه امروزه در زمينه قفل گذاري و يا حفاظت از فايل ها توليد مي شوند از راه حل هاي تقريبا مشابه به طرق مختلف و با تكنيك هاي مربوط به نرم افزار خود استفاده مي كنند. Jetico BestCrypt نام نرم افزاري مي باشد كه به كمك آن كاربران قادر خواهند بود تا انواع فايل هاي خود مورد حفاظت قرار داده و آن ها را از دسترس ديگر كاربران خارج نمايند. اين نرم افزار از ابزارهاي مختلف و قدرتمندي به منظور حفاظت از فايل هاي كاربران استفاده مي نمايد. از ويژگي هاي مختلف موجود در اين نرم افزار مي توان به قابليت حفاظت كامل از درايوهاي سيستم شما نيز اشاره نمود، با كمك اين ويژگي كاربران قارد خواهند بود تا يك درايو از سيستم خود را از ديد ديگر كاربران مخفي كنند. از ويژگي هاي ديگر اين نرم افزار قابليت ساختن درايوهاي مجازي ايمن براي قرار دادن فايل هاي شخصي در آن ها و مديريت امنيتي آن ها توسط اين نرم افزار مي باشد. اين نرم افزار قدرتمند محصولي از شركت Jetico Software مي باشد.

منبع : p30world.com

مهرموعود بازدید : 20 جمعه 20 آذر 1388 نظرات (0)

تحقیقات نشان می دهدمصرف بی رویه ماهی باعث ایجاد اختلال در آنزیم های کبد،روده و پانکراس شده و باعث بروز اختلالات مغزی در کودکان می شود.

EXtdblog.irEX

محققان فرانسوی با آزمایشاتی که انجام داده اند، به این نتیجه رسیده اندکه مصرف زیاد گوشت ماهی نه تنها برای بدن مفید نیست بلکه مضر هم هست.

همچنین بنا به گفتهٔ محققان، مصرف بی رویه ماهی باعث افزایش آنزیم های کبد می شودو به طور حتم ماهی ها نقش مهمی در نابودی کبد انسان دارندو علاوه بر برهم زدن آنزیم های کبد باعث شده که روده و پانکراس دچار اختلالاتی شودو در کودکان باعث اختلالات مغزی می شود.

مهرموعود بازدید : 24 جمعه 20 آذر 1388 نظرات (0)

افراد پشت ميز نشين كه تحت رژيم قرار دارند يك نگراني مشترك دارند من چگونه مي توانم وزن كم كنم در حاليكه تمام روز را پشت ميز نشسته ام اين سئوال خوبي است كنترل وزن به سادگي يك معادله رياضي است براي كم كردن وزن شما بايد كالري بيشتري از آنچه كه جذب مي كنيد بسوزانيد در حاليكه پشت ميز نشسته ايد شما بي حركت هستيد و علاقه زيادي به غذاهاي حاضري و تنقلات داريد بنابراين معادله شما به هم مي خورد و افزايش وزن پيدا مي كنيد.

EXtdblog.irEX

پيشنهادات» لطفا«ً!

شما بايد ظرفيت رژيمي خود را بالا ببريد تعدادي متخصصين تغديه در زمينه كاهش وزن افراد تحت رژيم آزمايشها و تحقيقات زيادي انجام داده اند اينها ترفندهايي است كه آنها توصيه مي كنند.

  • علاقه به تنقلات: تعداد زيادي از مردم در حاليكه پشت كامپيوتر نشسته اند تنقلات مي خورند اگر شما يكي از اين افراد هستيد آماده شويد البته احتياجي نيست كه يك برنامه اضطراري و با عجله را اجرا كنيد. دستور العمل اول اين است كه تنقلات را در داخل يخچال يا كابينت قرار دهيد نه در روي ميز كامپيوتر و در دسترس!
  • آب بنوشيد: در همين راستا اگر آب در روي ميز كارتان و در ديدتان باشد در نتيجه 6 ليوان ( 8 اونس ) آب مورد نياز بدنتا ن را خواهيد نوشيد هميشه يك بطري آب تازه روي ميز كارتان در دسترس داشته باشيد
  • برنامه براي نهار: اگر در بيرون از منزل كار مي كنيد و كار شما پشت ميز نشيني است بهتر است تا غذاي خود را از خانه همراه ببريد تا بتوانيد برنامه غذايي كه براي شما لازم است را رعايت كنيد
  • تحرك: حتي اگر براي شما 10 دقيقه ورزش مقدور است حتماًر اين 10 دقيقه را نرمش كنيد هر زمان كه موقعيتي پيش مي آيد و به هر بهانه اي بلند شويد و حركت داشته باشيد
  • تمرين در ساعات استراحت: قبل و بعد از اينكه پشت كامپيوتر نشسته ايد حتماً نرمش كنيد اگر محل كار شما خيلي دور نيست در مورد پياده روي از خانه به سر كار برنامه ريزي كنيد اگر واقعاً كار شما به گونه اي است كه كه حتي لحظه اي براي نرمش پيدا نمي كنيد يك سالن در نزديكي محل كار خود پيدا كنيد و براي نرمش به آنجا برويد.
  • از دوستان خود كمك بگيريد: با همكارانتان در شركتي كه كار مي كنيد براي كاهش وزن مسابقه بگذاريد اين راهي است كه مي توانيد با يكديگر در اوقات بي كاري تمرين كنيد. اين كمك خيلي بزرگي در كاهش وزن شما مي كند.
  • از ابزار در دسترس حداكثر استفاده را ببريد: اگر به اينترنت دسترسي داريد از weightwatchers.com به عنوان يك ابزار در دسترس براي راهنماي رژيم غذايي و برنامه تمرين و نرمش استفاده كنيد.
مهرموعود بازدید : 24 جمعه 20 آذر 1388 نظرات (0)
تلوزيون LCD را مي توان به راحتي و با چيزهايي كه در خانه وجود دارد تميز كرد فقط كافيست دستور العمل زير را در انجام آن رعايت نماييد:EXtdblog.irEX- دو شاخه برق تلوزيون خود را از پريز جدا كنيد.

2- از يك محلول تميز كننده ضعيف استفاده كنيد. بهترين محلول آب مقطر است. اما اگر صفحه تلوزيون شما به يك نظافت اساسي نياز داشت، آنگاه از محلولي كه يك قسمت آن آب و يك قسمت سركه باشد استفاده كنيد. مطمئن شويد از محلولي كه در آن الكل وجود دارد براي نظافت LCD خود استفاده نمي كنيد.

3- بعد از اينكه محلول شما آماده شد بايد آن را داخل يك ظرف آب پاش بريزيد. (مانند اسپري هايي كه در آرايشگاه ها استفاده مي كنند.) توجه داشته باشيد هيچگاه نبايدمحلول را مستقيماً روي صفحه نمايش تلوزيون خود بپاشيد.

4- حال كمترين مقدار لازم از حلال را روي يك تكه پارچه نخي يا پنبه اي نرم و تميز اسپري كنيد. تكه پارچه شما بايد جنس نرمي باشد. مانند تكه پارچه هايي كه براي تميز كردن عينك استفاده مي شود. پارچه را فقط مرطوب كنيد چون اگر پارچه شما خيلي خيس شود ممكن است هنگامي كه در حال پاك كردن صفحه نمايش هستيد مقداري از محلول از درزهاي كناري نفوذ كند. و سبب صدمه جدي شود.

5- يكبار كه پارچه را مرطوب كرديد از آن استفاده كنيد و به صورت دايره اي روي صفحه تلوزيون بكشيد. حركات سريع دايره اي بر روي صفحه تلوزيون خش نمي اندازد. مطمئن شويد كه فشار كمي بر روي صفحه LCD وارد مي كنيد. فشار دست شما بايد فقط آنقدر باشد كه پارچه با صفحه تلوزيون تماس داشته باشد با انگشت خود بر روي پارچه فشار وارد نكنيد چون ممكن است صدمه جدي به LCD شما وارد كند.

مهرموعود بازدید : 23 جمعه 20 آذر 1388 نظرات (0)

Toshiba-hard-narenji-ir.jpg

توشیبا، حجیم ترین هارد دیسک 1.8 اینچی دنیا را تولید کرد. این هارد کوچک که 320 گیگابایت حجم دارد، مجهز به رابط SATA است و با سرعت 5400 دور در دقیقه کار می کند.

هر کسی در محیط کار خود نیاز به امنیت دارد. امنیت سیستم عامل نقش تعیین کننده ای در امنیت کامپیوتر ما دارد و با توجه به گسترش جهانی سیستم عامل ویندوز در اینجا به امنیت ویندوز می پردازیم. اهمیت این مطلب زمانی بارز تر می شود که بدانیم ویندوز، علی رغم گسترش بیشتر نسبت به رقیبان خود (لینوکس و مک) امنیت کمتری دارد.

EXtdblog.irEX

مهم ترین نکاتی که در خصوص امنیت سیستم عامل ویندوز در این مقاله بحث می شوند را می توان در موارد زیر خلاصه کرد

• به طور منظم سیستم عامل خود را به روز کنید.

• محل ذخیره فایل ها و اسناد مختلف در کامپیوتر را بیاموزید.

• اگر دوست ندارید هنگامی که کامپیوترتان را برای چند لحظه ترک می کنید، دوستان یا همکاران تان به آن ناخنک بزنند، از قفل تصویر یا محافظ صفحه نمایش همراه با رمزعبور استفاده کنید.

• از رمزهای عبور پیچیده استفاده کنید و آن را به کسی نگویید.

• هنگام اجرای نرم افزارهایی که از ابتدا روی کامپیوتر نصب بوده اند و یا هنگام نصب نرم افزارهای جدید مراقب خطرات احتمالی باشید. فقط از آنهایی که احتیاج دارید استفاده کنید، بقیه را می توانید دور بریزید

اگر توانایی بررسی و کنترل نرم افزار و سخت افزارهایی که نصب می کنید را نداشته باشید، آن ها به یک خطر جدی برای امنیت و عملکرد سیستم شما تبدیل خواهند شد.
یک سیستم عامل مثل یک مرکز فرماندهی به شما اجازه افزایش یا کاهش امنیت و سطوح دسترسی کامپیوترتان را می دهد. سیستم عامل ویندوز به داشتن نقاط آسیب پذیر فراوان مشهور است. اما اگر نخواهید سیستم عامل دیگری (مانند لینوکس) نصب کنید، باید یک آگاهی اولیه در مورد روش های بالا بردن امنیت کامپیوتر داشته باشید. تنظیمات امنیتی ویندوز تا زمانی که روی حالت پیش فرض هستند هیچ اهمیتی ندارند و جهت تاثیرگذاری در امنیت باید شخصا آنها را فعال کنید

در ضمن، این مطلب بر اساس نسخه XP سیستم عامل ویندوز تهیه شده است. هر چند تا حد زیادی در مورد نسخه های دیگر ویندوز هم کاربرد دارد

به روز رسانی (Update)

بسته های به روز رسانی برنامه‌هایی هستند که بر روی ویندوز نصب نیستند و باید آن‌ها را بعدها، دانلود و نصب کنید. این برنامه ها معمولا شامل قطعات و بسته های نرم افزاری اند که نقاط ضعف تازه کشف شده را می پوشانند. شرکت مایکروسافت انتشار این به روز رسانی ها را برای ویندوز های قدیمی تر متوقف کرده است. البته شما می توانید به روز رسانی های سالهای گذشته را در اینترنت پیدا کرده و دانلود کنید، اما این محصولات اکنون پشتیبانی رسمی ندارند. البته به روز رسانی ها و تعمیرات امنیتی برای ویندوز های 2000 و XP همچنان تا ژوئن سال 2010 ارائه خواهند شد

اگر شما به اینترنت دسترسی نداشته باشید، در برابر بسیاری از حملات الکترونیکی امنیت بیشتری خواهید داشت. اما همچنان توصیه می شود که ارتقاءهای سیستم عامل را توسط CD و یا هر ابزار مناسب دیگری نصب کنید

اگر به اینترنت دسترسی دارید، می توانید به سایت http://update.microsoft.com بروید و با دنبال کردن مراحلی که در سایت است، ویندوز خود و به روز رسانی های آن را پیدا کرده و نصب کنید. اگر ویندوز شما XP باشد، سایت ابتدا ویندوز را چک می‌کند و تنها در صورتی که ویندوز قانونی و با کد معتبر داشته باشید، به شما اجازه دانلود می دهد. حتی اگر اینترنت شما کند و گران باشد، قویاً توصیه می کنم که به روز رسانی را انجام دهید و در صورتی که امکان چنین کاری را ندارید، حداقل به روز رسانی های مهم (Critical Updates) را دریافت کنید

کاربرانی که دائماً به اینترنت دسترسی دارند، می‌توانند ویندوز را به گونه‌ای تنظیم کنند که به طور دوره ای به دنبال به روز رسانی ها بگردد و به محض انتشار، آنها را نصب کند. برای فعال کردن این قابلیت باید از منوی شروع (Start) به Control Panel بروید و روی Security Center دوبار کلیک کنید. سپس گزینه به روز رسانی خودکار را روشن کنید.

Start > Control Panel > Security Center > Automatic Update > turn on

اسناد کاربر

پوشه اسناد و تنظیمات (Documents and Settings) جایی است اطلاعات شخصی هر یک از کاربران جمع آوری و در پوشه ای با نام خود کاربر نگهداری می شود. برای مثال اگر ویندوزتان را در درایو C نصب کرده باشید و نام کاربری شما Negahbaan باشد، فایل ها و تنظیمات تان در این مسیر قرار خواهند داشت:

C:Documents and SettingsNegahbaan

پوشه اسناد و تنظیمات شامل تاریخچه جستجوی اینترنتی، فایل های میز کار (Desktop)، پوشه اسناد من (My Documents)، کوکی ها (Cookies اطلاعاتی هستند که یک سایت به صورت فایل متنی روی کامپیوترتان قرار می دهد) و تنظیمات خاص برخی برنامه ها است.

نکته امنیتی که باید مورد توجه قرار گیرد، این است که کاربران نمی توانند فایل های یکدیگر را ببینند. البته مدیر سیستم (Administrator) از این قاعده مستثنی است و به همه فایل‌ها دسترسی دارد، به همین دلیل بهتر است در حالت عادی و برای کار روزمره از حساب مدیر استفاده نکنید و تا حد امکان به کاربری دسترسی مدیریت ندهید.

قفل صفحه نمایش (قفل تصویر)

هر کامپیوتری به شما یک دسترسی سریع برای قفل کردن کامپیوتر، بدون خاموش کردن آن می دهد. این قفل می تواند یک قفل تصویر یا یک محافظ صفحه نمایش (محافظ تصویر) رمزدار باشد.

قفل تصویر در ویندوز XP

ابتدا مطمئن شوید که حساب کاربری(Account) شما رمزعبور دارد. برای رمزگذاری روی یک حساب می بایست ابتدا از منوی Start صفحه Control Panel را باز کنید، سپس در آنجا به حساب کاربران (User Accounts) بروید. در پنجره ای که باز می شود در قسمت pick an account to change روی نام کاربری خود کلیک کنید. در پنجره جدید روی Create a password کلیک کنید. حال رمزعبور خود را در کادر اول بنویسید و در کادر دوم آن را تکرار کنید. حال دکمه Create password را بزنید بعد دکمه Yes, Make Private را کلیک کنید. حالا حساب کاربری شما رمزعبور دارد.

Start > Control Panel > User Accounts > Pick an account to change
Double Click: Username
Click: Create a password
Type: password
Click: Yes, Make Private

برای فعال کردن قفل تصویر در ویندوز XP چند روش وجود دارد:

روش اول: فشردن دکمه ویندوز (البته اگر در کبیورد وجود دارد) + دکمه L

روش دوم: شما باید ویندوز را در حالت کلاسیک قرار دهید تا منوی قفل تصویر فعال شود. برای این کار به Control Panel بروید و سپس حساب کاربر(User Accounts) را دوبار کلیک کنید، در پنجره ای که باز می شود روی Change the way users log on or off کلیک کرده و تیک روی Use the Welcome Screen را بردارید.

Select: Start > Control Panel
Double click: User Accounts
Click: Change the way users log on or off
Untick: Use the Welcome Screen

پس از این کار می توانید با فشار همزمان دکمه های Control + Alt + Delete و سپس دکمه اینتر (Enter) کامپیوتر را قفل کنید.

محافظ صفحه نمایش رمز دار

ابتدا روی میز کار راست کلیک کنید و منوی Properties را انتخاب کنید. در پنجره ای که باز می شود، تب Screen Saver را انتخاب کنید و در کادر Screen Saver روی منوی کشویی کلیک کرده و یکی از آنها را انتخاب کنید(مثلا 3D FlowerBox). سپس عبارت On resume, Protect Password را تیک بزنید و زمان را روی 5 دقیقه (یا هر عددی که دوست دارید) تنظیم کنید. حال اگر به مدت 5 دقیقه با کامپیوتر کار نکنید، محافظ صفحه نمایش فعال می شود و برای شروع کار دوباره باید رمزعبور را وارد کنید

Property > Screen Saver
Screen Saver > 3D FlowerBox
Tick: On resume, Protect Password
ُType: waiting minutes
Click OK

ولی اگر نمی خواهید 5 دقیقه صبر کنید، باید یک میانبر از محافظ صفحه نمایش روی میز کار ایجاد کنید. برای این کار از منوی Start روی دکمه Search (که شکل یک ذره بین هم در کنارش است!) کلیک کنید. در ستون سمت چپ از گزینه هایی که فلش سبز رنگ دارند، سومین مورد که روی آن All Files and Folders نوشته شده را انتخاب کرده و در مستطیل اول حروف scr.* را تایپ کنید، سپس Enter را بزنید.

Start > Search > All Files and Folders
Type: *.scr
Click search button

نتیجه جستجوی شما تعدادی فایل هستند که محافظ صفحه نمایش های مختلف هستند. به دلخواه یکی از آنها را انتخاب کنید و یک میانبر از آن روی میز کار ایجاد کنید. برای ایجاد میانبر روی آن راست کلیک کرده و از منوی Send to روی گزینه Desktop کلیک کنید.

Right click on File
Send to > Desktop

اکنون می توانیم با دوبار کلیک روی میانبری که در میز کار قرار داده ایم، محافظ صفحه نمایش را فعال کنیم. البته می توان کار را از این هم ساده تر کرد. برای این کار روی میانبر راست کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید. سپس در مستطیلی که سمت چپ آن نوشته است Shortcut Key کلیک کرده و دکمه های Control + Alt + S را همزمان بزنید.

و در آخر OK کنید. حالا هرگاه این سه دکمه را همزمان بفشارید، محافظ صفحه نمایش شما فعال خواهد شد. البته این کار یک عمل امنیتی پیشرفته نیست اما خیلی بهتر از این است که کامپیوترتان را بدون هیچ محافظتی رها کنید.

نصب نرم افزار

روی بسیاری از کامپیوترها از ابتدا یکسری نرم افزار نصب شده والبته این همان چیزی است که ما می خواهیم و انتظارش را داریم. ولی به خاطر داشته باشید که این کار از نظر امنیتی چندان مطلوب نیست. اگر شما دسترسی نامحدود و ارزان قیمت به اینترنت داشته باشید، تمام احتیاجات شما فقط یک CD ویندوز خواهد بود. تمام نرم افزارهای مورد نیاز شما به صورت رایگان می توانند از اینترنت تهیه شوند.

برای مثال، هر زمان که من یک کامپیوتر جدید می گیرم، اولین کاری که می کنم این است که آن را Format می کنم، یعنی تمام فایل ها از جمله خود سیستم عامل را پاک می کنم. این کار به من اجازه می دهد که سیستم خود را بدون ترس از هرگونه مشکل امنیتی از ابتدا نصب کنم. نرم افزارهای از پیش نصب شده توسط فروشندهای سخت‌افزار ممکن است حاوی ویروس و فایل های اضافی باشند. گاهی هم تعداد زیادی نرم افزار جاسوسی (Spyware) به همراه دارند. پس از Format حافظه (hard) می توانید از اول تنظیمات امنیتی ویندوز و نصب نرم افزارها و سخت افزارها را شروع کنید. حداقل تنظیمات امنیتی لازم، شامل نصب یک آنتی ویروس و به روز کردن آن از طریق اینترنت و همچنین نصب یک دیوار آتش (Fire Wall) است.

زمانی که یک نرم افزار جدید نصب می کنید، درست مثل این است که در حال خوردن غذا هستید. همان طور که ممکن است یک غذای مضر و یا تاریخ گذشته شما را مسموم کند، نرم افزارهای مضر و به روز نشده هم می توانند کامپیوتر شما را مسموم کنند.پس هنگام نصب یک نرم افزار، راجع به منتشر کنندگان آن تحقیق کنید و میزان قابل اعتماد بودن آنها را برآورد کنید. به طور معمول بسیاری از نرم افزارها نقص (Bug) های امنیتی زیادی دارند که ویندوز نمی تواند همه آنها را حل کند. پس هرگز یک نرم افزار غیرضروری که مثلا میزکار شما را زیباتر می کند و یا اینکه شکل آن را تغییر می دهد، نصب نکنید. مثلاً اگر تنها استفاده شما از کامپیوتر خواندن ایمیل و تایپ متون است، به جز یک مرورگر و نرم افزار ویرایشگر متن به چیز دیگری نیاز ندارید، پس برنامه دیگری نصب نکنید.

کامپیوتر خود را مثل کف دست تان بشناسید

به امید روزی که شما تمامی فایل های کامپیوتر خود را بشناسید و بدانید که هر چیزی را کجا گذاشته اید. این امر باعث می‌شود که بدافزارها و برنامه‌های مخرب نتوانند در هارد به هم ریخته تان مخفی شوند و شما هم بی‌خبر بمانید. سعی کنید هر چند وقت یک بار که اتاق خود را مرتب می کنید، پوشه ها و فایل های کامپیوتر خود را نیز مرتب کنید. پوشه ها را با نام New Folder اسم گذاری نکنید و نام های معنی دار و قابل درکی را برای آن‌ها انتخاب کنید. چطور است از همین الان شروع کنید، کامپیوتر خود را به قسمت های مشخص تقسیم کنید، مثلا درایو C را به نصب نرم افزار، D را به ویدیوها و E را به بازی یا هر چیز دیگر اختصاص دهید. باور کنید در این صورت زندگی زیباتر خواهد شد. خدا را چه دیدید، شاید در هنگام مرتب کردن کامپیوتر خود به نوشته، عکس یا ویدیویی برخورد کردید که مدت ها آن را گم کرده بودید.

هیچ وقت فراموش نکنید که توجه به امنیت در دنیای دیجیتال بسیار مهم است. برای همین است که نگهبان می خوانید.

مهرموعود بازدید : 21 شنبه 21 آذر 1388 نظرات (0)

استاد شحّات محمد اَنور قارى مسجد امام رفاهى در روز 1 ژوئیه 1950میلادى در روستاى کفر الوزیر که مرکزى دور افتاده در استان قهلیه است در یک خانواده کم جمعیّت متولد شد بیش از 3 ماه از ولادت او نگذشته بود که پدرش وفات یافت و کودک خردسال نتوانست خوبىهاى پدرداشتن را بچشد، پدرى که او را در سن کودکى ترک کرده و در حالىکه طفل خردسال و یتیمى بود با امواج زندگى و گردش روزگار با همه شیرینىها و تلخى هایش مواجه ساخت.

EXtdblog.irEX

و چون هیچ مهر وعطوفتى مانند مهرمادرى نیست، مادرش فرزند کوچک را به دامن گرفته و براى اقامت در منزل پدرش رهسپارشد تا با دائى هاى او زندگى کند چرا که دائى او وى را همچون پسر خود در برمىگرفت و بهترین امانت دار اوبود، او به یادگیرى و حفظ قرآن اقدام کرد و اینکه در خانه قرآن نشأت گرفت و رشد و نمو نمود تأثیر زیادى در تمام کردن حفظ قرآن کریم (در حالىکه 8 ساله بود) داشت و بواسطه دائى اش استاد حلمى محمد مصطفى بارها به قرآن رجوع مىکرد ، وقتى به سن 10 سالگى رسید دائى اش او را به یکى از روستاهاى مجاور (کفر المقام ) برد تا تجوید قرآن را به دست مرحوم استاد سید احمد فرارحى که سرپرستى او را مىکرد و رعایت واهتمام خاصى به او داشت فراگیرد چراکه استعدادى که او را شایسته مى ساخت تا یکى از مشهورترین قاریان مصر بلکه همه جهان باشد را در خود داشت،استاد شحّات خاطرات ایّام کودکى را به یاد مى آورد:

((در آن دوره من با حفظ کردن قرآن کریم سعادتى وصف ناشدنى یافتم مخصوصاً پس از اتمام حفظ قرآن و در اثناء یادگیرى تجوید آن، و بخاطراینکه صداى زیبائى داشتم واداءِ لحن من شبیه اداء قاریان بزرگ بود بر هم دوره اى هایم پیشى گرفته ودر میان آنان به استاد کوچک شناخته مىشدم واین موضوع ایشان را خوشنود مى ساخت، هم کلاسى هایم د ر مکتب به دنبال فرصت بودند که استاد مشغول کارى شود تا از من بخواهند که با تجوید، آیات قرآن را برایشان بخوانم و چنان مرا تشوق مى کردند که گوئى من قارى بزرگى هستم ، و یکبار استاد از دور صداى مرا شنید و ایستاد و به من گوش مى داد تااینکه از تلاوت فارغ شدم و از آن پس اهتمام بیشترى به من مى کرد و تمرکز بیشترى به من داشت چرا که آینده خوب و روشنى را از من متوقع بود به یاد مى آورم که در ضمن یادگیرى قرآن کریم براى همکلاسى هایم زیاد تلاوت مىکردم روزى یکى از ایشان فکرى کرد، او یک قوطى کبریت تهیه کرد و جعبه آن را توسط یک نخ بلند به کِشُو آن متصل کرد،من یک قسمت را در مقابل دهانم مى گرفتم و مىخواندم گوئى که میکرفون است و هر یک از دوستانم قسمت دیگر را به گوش مى چسباندند تا طنین صدا را از آن بشنوندکه زیبا و قوىّ مىشد…

همه اینها راه و هدفم را در حالى که طفلِ خردسالى بودم مشخص کرد و باعث شد که من هر راه و هر وسیله اى را که بواسطه آن از قرآن کریم متمکّن مىگردیدم را جستجو کنم که از دستم نرود، بالاخص پس از آنکه جوانى شدم و بعد از وفات دائى ام که سرپرستى خانواده را به عهده داشت من باید به خود ومادر و پدر بزرگم تکیه مىکردم، هر گاه مى شنیدم یکى از بزرگان فوت کرده است و از یکى از مشاهیر قُرّاء براى احیاء مجلس عزاء دعوت به عمل آمده من در حالیکه طفل 12 الى 15 ساله اى بودم به مکان عزاء مى رفتم تا به قرآن گوش فرا دهم و از قارى چیزى یاد بگیرم و در فضاى آن مناسبت قرار بگیرم تا اینکه اگر به چنین مجلسى دعوت شدم مثل همین مشاهیر باشم.))

رقابت:

استاد جوده ابو السعود و السعید عبدالصمد الزناتى و الشیخ جمدى الزامل کسانى بودند که با حضورشان آتش رقابت را درمنطقه شعله ور کردند، ولى حقیقت این است که استعداد این جوان مستعدّ ناگهان درخشید و در آن میان او را منحصر به فرد کرد و به مقامى انکار ناشدنى رسید و على رغم سنّ کمش مانند یک قارى بزرگ که تمامى سر انگشتان به او نشانه رفته است، درخشید و اینها همه قبل از 20 سالگى بود.

ابتداىکاراستاد شحّات با هر میزانىکه بسنجیم ابتداى سختى بود دگرگونى هاى زندگى به کودکى که هنوز نیاز داشت تا کسى دستش را بگیرد و سفره مهربانى برایش بگسترد و حصار عطوفت اطرافش بکشد به او رحم نکرد بلکه به جاى اینها بى خوابى و شب بیدارى را راه رسیدن دانست و به راستى چگونه چشمان او آرام بگیرد و بخوابد در حالیکه باید به یک خانواده کامل خرجى بدهد، بنابر این شروع به پاسخگویى دعوتهایى مىکرد که از هر جا به سمت او روان شده بود این در حالى بود که پسرى 15 ساله بود قرآن کریم را درهمه روستاهاى شمال مصر با دستمزد کمى در آن موقع مىخواند دستمزدى که از سه چهارم یک جُنیه تجاوز نمىکرد، چرا که مَحفل در مرکز (میت غمر) بود که به ماشین نیاز داشت و گاهى (اگر لازم مى شد که ماشینى از هر نوع که مى خواهد باشد اجاره شود) به 7 جُنیه مى رسید بنابراین از آنجا که باز مى گشت باقیمانده دستمزدش را به جدّ و مادرش تقدیم مىکرد، دعوتها پیاپى به او مى رسید دعوتهایى که او را برتحمل سختیهایى که در راه رسیدن به زندگى با شرافت و کرامتى که تاج عزّت و کرامتِ تلاوت قرآن کریم برفرق آن مىدرخشید شجاع و صبور مىساخت.
استاد شحّات توانست درزمان بسیار اندکى از خود یک شخصیت قوى بسازد و در این امر آنچه خداوند در او از بلند نظرى و عزت نفس و روشن بینى و هوشِ قوى و محافظت بر سرو وضعش و…به ودیعت گذارده بود او را کمک مى کرد.

ملحق شدن به رادیو:

اینچنین جوانى که مرتبّاً مى درخشید و قرآن کریم از حنجره او مانند آب جارى در آب راه، جریان داشت و شهرت او بر سنّ او بسیار سبقت گرفته بود شایسته بود تا رئیس مرکز شهر (میت غمر ) در سبعینات دعوت نامه اى به او بفرستد که اورا به یکى از مناسبتهاى دینىکه مرحوم دکتر کامل البوهى اولین رئیس رادیو در آن حضور داشت فرامىخواند و این در سال 1975 بود استاد شحات مىگوید:

((من دوستِ کارمندى در مجلس شهرِ میت غمر داشتم او به من گفت : رئیس مرکز براى مراسم افتتاحیّه یک محفل دینى تو را دعوت کرده است که مسؤولین بلند پایه و رئیس رادیو در آن حضور دارند و محفل در مسجد زنفلى در شهر میت غمر برگزار خواهد شد من قبول کردم و رفتم، وقتى مرحوم دکتر البوهى صداى مرا شنیدگفت: شما با این استعداد چرا اقدام نمىکنى که در رادیوقرائت کنى ؟ و مرا تشجیع کرد…من رفتم و تقاضانامه اى نوشتم و… نامه اى با تاریخ آزمون برایم آمد، طبق تاریخ رفتم ولى هیئت داوران على رغم اعجاب شدیدشان نسبت به خواندن من گفتند: تو باید یک مدّت براى فراگیرى نغمه ها ودستگاه ها کلاس ببینى من از استاد محمود کامل و استاد احمد صدقى از چگونگى کار سوال کردم ایشان مرا به آموزشگاه موسیقى راهنمائىکردند من 2 سال رفتم و همه مَقامات موسیقى را با کیفیّت عالى فرا گرفتم ودر 1979 تقاضانامه را دوباره نوشتم …سرانجام موفّق شده و برنامه اىبراى تلاوت هایم به من داده شد و از آن پس به رادیو راه یافتم.))

سفر به کشورها:

پس از آنکه پایه شهرت خود را بنا نهاد بر او تکیه زد تا آزادانه بَناى خود را چیده و با رفتن و جُستنِ مجد و عظمت بیشتر در سراسر دنیا آنرا بپوشاند، هیچ قارّه اى از دنیا نبود مگر اینکه در ماه مبارک رمضان از سال 1985 تا1996 به آنها مسافرت کرد بارها از طرف وزارت اوقاف مصر و بسیارى از اوقات به دعوتهاى خصوصىِ میلیونها نفر از دوستداران قرآن کریم در خارج مصر(لندن ،لوس آنجلس ، آرژانتین، اسپانیا ،فرانسه، برزیل ،دولتهاى خلیج فارس ،نیجریه،زَئیر ،کامرون و بسیارى از دولتهاى آسیائى مخصوصاً ایران)که به او وابسته شده اند، به آن کشورها سفر کرد و به قول خودش در همه این مسافرتها جُز رضاى خداوند وبهروزى مسلمین با استماع آیات کتاب الله مجید را در نیّت نداشته ام.

مهرموعود بازدید : 29 یکشنبه 22 آذر 1388 نظرات (0)

بِسمِ الله رحمن الرحیم

اَللّهُمَّ اِنّی اَسئلُکَ وَاَتَوَجَّهُ الَیکَ بِنَبِیِّکَ نَبِیّ الرَّحمَةِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وَالِهِ یا اَبَاالقاسِم یا رَسوُلَ اللّهِ یا اِمامَ الرَّحمَةِ یا سَیِدَنا وَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه یا آبَاالحَسَنِ یا اَمیرَالمُؤمِنینَ یا عَلیَّ بنَ اَبی طالِبٍ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه یا فاطِمَةُ الزَّهراءِ یابِنتَ مُحَمَّدٍ یا قُرَّ ةَ عَینِ الرَّسوُلِ یا یا سَیِدَتَناوَ مَولاتَنا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکِ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکِ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهَةً عِندَاللّهِ اِشفَعی لَنا عِندَاللّه یااَبا مُحَمَّدٍ یاحَسَنَ بنِ عَلِیِ اَیُّهَا المُجتَبی یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه یااَباعَبدِاللّهِ یا حُسَینَ بنَ عَلِیٍّ اَیُّهَا الشَّهیدُیَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه یا اَبَاالحَسَنِ یاعَلِیَّ بنَ الحُسَینِ یازَینَ العابِدینَ یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه یااَبا جَعفَرٍ یامُحَمَّدَ بنَ عَلِیٍّ اَیُّهَا الباقِرُ یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه یا اَبا عَبدِاللّهِ یا جَعفَرَبنَ مُحَمَّدٍ اَیُّهَا الصّادِق یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه یا اَبَاالحَسَنِ یا موُسَی بنَ جَعفَرٍ اَیُّهَا الکاظِمُ یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَنا وَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه یااَبَالحَسَنِ یا عَلِیَّ بنَ موُسَی الرِضا یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه یا اَبا جَعفَرٍ یا مُحَمَّدَبنَ عَلیٍّ اَیُّهَا التَّقِیُّ الجَوادُ یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه یا اَبا الحَسَنِ یا عَلِیَّ بنَ مُحَمَّدٍ اَیُّهَا الهادیِ النِّقِیُّ یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه یا اَبامُحَمَّدٍ یا حَسَنَ بنَ عَلِیٍ اَیُّهَا الزَّکِیُّ العَسکَرِیُّ یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه یا وَصِیَّ الحَسَنِ وَ الخَلَفَ الحُجَّةَ اَیُّهَا القائِمُ المُنتَظَرُ المَهدِیُّ یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه حال از خدا هرچه می خواهی طلب کن و اگر به دعایی که خواندی ایمان قلبی داشته باشی یقین داشته باش که دعایت اجابت میشود و سپس ادامه بده یا سادَتی وَ مَوالِیَّ اِنی تَوَجَّهتُ بِکُم اَئِمَّتی وَ عُدَّتی لِیَومِ فَقری وَ حاجَتی اِلَی اللّهِ وَتَوَسَّلتُ بِکُم اِلیَ اللّهِ وَاستَشفَعتُ بِکُم اِلَی اللّهِ فَاشفَعُوا لی عِندَاللّهِ وَاستَنقِذُنی مِن ذُنُوبی عِنداللّهِ فَاِنَّکُموَسیلِتی اِلَی اللّهِ وَ بِحُبِّکُم وَ بِحُبِّکُم وَ بِقُربِکُم اَرجوُ نَجاةً مِنَ اللّهِ فَکُونُوا عِندَاللّه رَجائی یا سادَتی یا اَولِیاءَ اللّهِ صَلَّی اللّهُ عََیهِم اِجمَعینَ وَ لَعَنَ اللّهُ اَعداءَ اللّهِ ظالِمیهِم مِن الاَوَّلینَ وَالاخِرینَ امینَ رَبَّ العالَمینَ

مهرموعود بازدید : 26 یکشنبه 22 آذر 1388 نظرات (0)

پژوهشگران تأکید کردند:ایمان به خدا باعث کاهش اضطراب و نگرانی انسان می شود.

EXtdblog.irEX

در یک تحقیق کانادایی معلوم شد ایمان به خداونداضطراب را کاهش می دهد و میزان استرس و تنش را که جزو لاینفک زندگی امروزی است،به حداقل می رساند.

محققان دانشگاه تورنتو در مطالعات جدیدی دریافته اند تحت شرایط استرس زا مغز افراد با ایمان و بی ایمان به طور متفاوت از همدیگر عمل می کند.

محققان می گویند: ایمان و اعتقاد به خداوند تأثیر آرامش بخش روی مغز دارد. این تأثیر به راحتی اضطراب را متوقف کرده و استرس را کاهش می دهد. مایکل اینزلیچ،پروفسور روانشناسی به عنوان بخشی از این تحقیق یک آزمایش کنترل ذهنی را روی شرکت کنندگان انجام داده است.در حین انجام آزمایش، الکترودهایی نیز به مغز این افراد متصل شد تا فعالیت مغزی آنها در شرایط فوق ارزیابی شود.

تحقیقات نشان داد: در اشخاصی که به خدا ایمان داشتند میزان فعالیت در مقایسه با افراد بی ایمان، در بخشی از قشر مخ موسوم به ACCبسیار کمتر بوده است.ACC بخشی از مغز است که به اصلاح و تغییر رفتار کمک می کند.

این اصلاح رفتار با علامت دادن در زمانی که توجه و کنترل مورد نیاز است، صورت می گیرد. نیاز به این کنترل و توجه به ویژه در زمانی احساس می شود که اتفاقات اضطراب آور مانند انجام دادن یک کار اشتباه،در حال وقوع است.

محققان می گویند: هرچه ایمان فرد به خداوند قوی تر باشد این قسمت از مغز در صورت مواجهه با اضطراب کمتر واکنش نشان می دهد و در نتیجه فرد کمتر خطا می کند.

محققان دریافته اند؛این تأثیر آرامش بخش در افرادی که وجود خداوند را باور دارند به سادگی بروز می کند.چنین ارتباطی باعث می شودافراد با ایمان بتوانند شخصیت و توانایی های ذهنی خود را نیز بهتر کنترل کنند.

مهرموعود بازدید : 19 یکشنبه 22 آذر 1388 نظرات (0)

آنچه در زیر آمده است یک لیست کوچک از چیزهایی است که برای اکثر افرادی که در خال حال گشت و گذار در اینترنت هستند رنجش آور و خسته کننده است بنابراین اگر در حال طراحی وب سایت هستید و یا می خواهید وب سایت خود را بهینه سازی کنید حتماً به این نکات توجه نمایید. سعی کنید آنها را رفع کنید:

EXtdblog.irEX
  • گرافیکهای با حجم خیلی زیاد
  • گرافیکهای با حجم فوقالعاده کم
  • تعداد زیادی انیمشن
  • برچسبهای چشمک زن و مانند آن
  • نشانه ها و لینکهایی در سایت که به آنچه وجود ندارد و در حال ساخت است اشاره می کند.
  • انتخاب رنگ نا مناسب
  • اشکالات املایی و دستوری
  • متنهای خیلی کوتاه
  • متنهای خیلی بلند
  • صداهایی که به طور اتوماتیک اجرا می شوند
  • لینکهای شکسته (لینکهایی که به هیچ صفحه عکس یا فایلی ختم نمی شوند. )
  • فضاهای خالی خیلی زیاد بین قسمتهای مختلف
  • فضاهای خالی خیلی کوچک بین قسمتهای مختلف
  • استفاده از اختصارات بی مورد در جمله مثلاً u برای you.
  • فریمهایی که به طور افقی یک تکه از صفحه را اشغال می کنند.
  • یک صفحه طولانی بدون پاراگرافهای لازم
  • تعداد زیادی banner های تبلیغاتی
  • سرعت پایین server یا صفحه طولانی و حجیم
مهرموعود بازدید : 25 یکشنبه 22 آذر 1388 نظرات (0)

1- موت فقها پی در پی.

2- ضایع کردن نمازها و پیروی کردن از شهوت هاو کم شدن امانتداری در مردم.

EXtdblog.irEX

3- بلند شدن صداهای خصومت و دشمنی در مساجد.

4- دشنام دادن اولاد به پدران و مادران و افترا زدن به ایشان و شاد شدن به مرگ آنهاو زدن و آزار ایشان.

5- کم شدن کارهای خیر و کم شدن علماء حقیقی.

6- شیوع گفتگوهای نا مشروع و رقصها و اقسام ساز و نوازها.

7- رشوه گرفتن قضات در حکم و ندانسته حکم کردن ایشان.

8- مستولی شدن زن بر شوهر خویش در جمیع چیزها.

9- کینه علماء دینی در دل گرفتن و سرزنش و بد گویی آنهانمودن و کشتن و ذلیل کردنسادات و بزرگان اصیل.

10- قرآن را با ساز و نوا خواندن.

11- مردها خود را شبیه زنان در آوردن و زنان شبیه مردان و بلند گذاردن گیسوان جلوی سر جوانانو مردان

12- ساز و آواز و لهویاتزیاد و کسی منع نکندو یا جرأت نکند که منع کند.

13- کم فروشی کردن و گران فروشی نمودن.

14- از طریق باطل و حرام کسب کنند و ربا گرفتن شغل مردم شود.

15- اعمال خیر را برای نمایش و ریا انجام دادن.

16- حج کردن ثروتمندان برای تماشا و گردش و استراحت و حج کردن مردم متوسط برای تجارت کردن و حج نمودن فقرا برای ریا و تظاهر.

17- امر به معروف و نهی از منکر کننده را سرزنش و ملامت کنند و او را نصیحت کنند که نکند.

18- مرده را با استهزا بردارندو کسی دنبال جنازه او گریه و زاری نکند.

19- در هر سال بدعتها و شر زیاد شود. غیبت کردن به نظر مردم شایسته باشد.

20- آیات در آسمان ظاهر شود و مردم نترسند

21- مختصری از مالشان را در طاعت پروردگار مصرف می کنند و بیشتر آن را صرف غیر طاعت پروردگار می نمایند.

22- قبور ائمه (ع) را با گلوله خراب کنند.

23- طلاق و جدایی بین زن و شوهر زیاد گردد.

24- قسم خوردن به ناحق فراوان شود.

25- دین به دنیا فروخته شود و تعارفات دروغیندر بین مردم فراوان گردد.

26- مردان تابع لغزشهای علما شوند و از علمای حقه فرار کنند.

27- مردان صورت های خود را صاف و براق کنند.

28- قیام مردمی از قم که مردم را دعوت به حق کنند و با او باشندجماعتی از مردان که دلهایشان مانند پاره های آهن است در استقامت.

29- مردم مانند اشخاص تازه مسلمان شوند.

30- خروج سید حسنی از طالقان که مردی از بزرگان شیعه است و از ناحیه قزوین خروج و قیام می نماید.

31- کشته شدن نفس زکیه پشت کوفه با هفتاد نفر.

32- خروج یمانی از طریق یمن.

33- وقوع زلزله در بغدادکهخ بسیاری از آن به زمین فرو رود.

34- زنده شدن بعضی از مردگان و برگشتن ایشان به دنیا به صورتی که آنها را بشناسند و با هم رفت و آمد کنند.

35- باریدن بیست و چهار باران پی در پی تا زمین را پاک و شسته کندو برکات زمین ظاهر شود.

36- خراب شدن ری.

37- اختلاف در میان عرب و عجم و این اختلاف ادامه خواهد داشت تا سفیانی قیام کند.

38- ظهور فتنه شدید در سال پیش از ظهور.

39- کشته شدن هفتاد هزار نفر کنار جسر بغداد که آب دجله از خون سرخ و از گند اجسادمتعفن شود.

40- طلوع آفتاب از سمت مغرب.

41- زیاد شدن مرض صرع و دیوانگی در اثر شدت فتنه و پریشانی.

ادامه دارد

مهرموعود بازدید : 17 چهارشنبه 25 آذر 1388 نظرات (0)

هشدار...!!!

لطفاْ خانم های کاربر اینترنت این هشدار را جدی بگیرند

بررسي اخير توسط مرکز امنيتي Affinion که در زمينه ارايه خدمات امنيتي فعاليت مي‌کند، انجام شد و محققان در پايان آن دريافتند که 17 درصد خانم‌ها به دنبال سرقت‌هاي اينترنتي تاکنون بيش از 1000 دلار از دست داده‌اند که اين رقم براي آقايان 10 درصد محاسبه شده است.

EXtdblog.irEX

SG- بر اساس نتايج حاصل از يک مطالعه جديد محققان دريافته‌اند که خانم‌ها بيش از آقايان در معرض سرقت اطلاعات شخصي در اينترنت قرار مي‌گيرند و اين در حالي است که زمان سپري شده براي به‌دست آوردن مجدد اين اطلاعات طولاني‌تر از آقايان است.
با اين وجود، خانم‌ها تلاش مي‌کنند که پس از بروز اين اتفاقات رفتارهاي پرخطر خود را از بين ببرند.
در مطالعه‌اي که روي بيش از 800 زن خانه‌دار آمريکايي انجام شد، محققان دريافتند که 28 درصد خانم‌ها دست‌کم يک بار قرباني سرقت اطلاعات شخصي اينترنتي شده‌اند که اين رقم براي آقايان به 21 درصد مي‌رسد.
علاوه بر اين، مرکز تحقيقاتي Javelin Research در ماه فوريه گزارش داده بود که خانم‌ها 26 درصد بيشتر از مردان هدف سرقت اطلاعات شخصي در اينترنت قرار مي‌گيرند.
بررسي اخير توسط مرکز امنيتي Affinion که در زمينه ارايه خدمات امنيتي فعاليت مي‌کند، انجام شد و محققان در پايان آن دريافتند که 17 درصد خانم‌ها به دنبال سرقت‌هاي اينترنتي تاکنون بيش از 1000 دلار از دست داده‌اند که اين رقم براي آقايان 10 درصد محاسبه شده است.
همچنين مشخص شد که خانم‌ها بيش از مردان نگران سرقت‌هاي اينترنتي هستند و بر اين اساس، 80 درصد آنها «بيشترين اضطراب‌ها» را در اين زمينه داشته‌اند که اين رقم نيز براي آقايان کمتر از 60 درصد محاسبه شده است.
به گفته تام روسين(Tom Rusin) مدير مرکز امنيتي Affinion، تفاوت ميان خانم‌ها و آقايان در اين زمينه به خانم‌هاي خانه‌دار مربوط مي‌شود.

منبع: سایت اخبار فناوری اطلاعات

مهرموعود بازدید : 25 جمعه 16 مهر 1389 نظرات (0)

اين حفره به سوءاستفاده‌گران اينترنتي امکان مي‌دهد تا به صورت کامل کنترل کامپيوتر را در اختيار بگيرند و اين در حالي است که هنوز هيچ وصله امنيتي براي از بين بردن اين حفره ارايه نشده است.

EXtdblog.irEX

مايکروسافت هشدار داد، هکرها به صورت فعال در حال افزايش آسيب‌پذيري نرم‌افزار PowerPoint هستند.
در همين ميان، شرکت امنيتي Secunia اعلام کرده که مشکل اين نرم‌افزار بسيار خطرناک است.
اين حفره به سوءاستفاده‌گران اينترنتي امکان مي‌دهد تا به صورت کامل کنترل کامپيوتر را در اختيار بگيرند و اين در حالي است که هنوز هيچ وصله امنيتي براي از بين بردن اين حفره ارايه نشده است.
به گفته مايکروسافت، اين حفره روي مجموعه‌‌هاي نرم‌افزاري Office 2000 Service Pack 3، Office XP SP3، Office 2003 SP3 و Office 2004 براي سيستم‌عامل Mac تاثير مي‌گذارد.
مجموعه نرم‌افزاري Office 2007 از آسيب‌پذيري اين حفره امنيتي مصون است.
مايکروسافت اعلام کرد که تاکنون حملات مربوط به اين حفره امنيتي را به صورت محدود و هدفمند مشاهده کرده است.
شرکت دانمارکي Secunia اين مشکل را "بسيار خطرناک" خواند و آن را در رده خطرناک‌ترين مشکلات امنيتي قرار داد.
شرکت Secunia خاطرنشان ساخت که آسيب‌پذيري در اين نرم‌افزار باعث ارسال يک پيغام خطاي نادرست مي‌شود و زماني که يک فايل ايجاد شده در محيط PowerPoint باز شود، دسترسي نادرست ايجاد مي‌شود.
شرکت مايکروسافت به کاربران توصيه کرده است که فايل‌هاي تحت مجموعه نرم‌افزاري Office را که از منابع نامشخص و نامطمئن براي آنها ارسال شده ذخيره يا باز نکنند. اگر اين فايل باز شود، کاربران متوجه نخواهند شد که يک برنامه مخرب است.
منبع: سایت اخبار فناوری اطلاعات

مهرموعود بازدید : 20 شنبه 28 آذر 1388 نظرات (0)

آقاى احمد ابوالقاسمى در 10 خرداد ماه سال 1347 هـ.ش در شهر تهران و در خانواده اى مذهبى به دنیا آمد. جوّ مذهبى خانواده و همت پدر و مادر ایشان باعث شد که او از همان آغاز کودکى به قرآن و تالوت آن علاقه خاصى پیدا کند. احمد ابوالقاسمى در سن 8 سالگى در مسجد امام جعفر صادق (ع) شهر تهران با شنیدن تلاوت قرآن از یک نوجوان ایرانى که به تقلید از استاد عبدالباسط سوره هاى آخر قرآن را تلاوت مى کرد مجذوب قرائت قرآن شد و پس از شنیدن نوارهاى تلاوت عبدالباسط عشق و علاقه اش به امر تلاوت قرآن دو چندان شد.

EXtdblog.irEX

آقاى احمد ابوالقاسمى در سال 1362 مشغول تحصیل در مقطع متوسطه شد. او تحصیل در رشته الکترونیک در هنرستان راهیان قدس تهران برگزید اما حضور در جبهه هاى جنگ حق علیه باطل را بر تحصیل ارجعیت دارد و پس از احمد ابوالقاسمى افراد و عوامل مؤثر در امر تربیت و آموزش قرآن خود را پدر و مادرش و استادان محمد غفارى، محمد رضا ابوالقاسمى و سید محسن خدام حسینى معرفى مى کند و معتقد است مهمترین عامل پیشرفت من انگیزه قوى و پشتکار بوده است حقیقتاً مى خواستم بهترین قارى در سطح جهان بشوم.
آثاس احمد ابوالقاسمى آموزش جدى صوت و لحن و علوم مختلف قرآنى را بطور رسمى از سال 1361 آغاز کرد و قبل از آن با شنیدن تلاوتهاى زیباى اساتید مصرى، مقدمات این آموزش را براى خودش فراهم کرده بود اما با توجه به علاقه اش به علوم قرآنى در سال 1378 از دانشکده الهیات دانشگاه تهران موفق به اخذ لیانس علوم قرآنى شد. ابوالقاسمى در ابتدا بیشتر از اساتید مصرى بخصوص مرحوم شعبان عبدالعزیز صیاد تقلید مى کرد و معتقد است از نوارهاى قاریان باید در حوزه مسائل لحن باشد حاج احمد ابوالقاسمى در سال 1372 ازدواج کرد و یک فرزند دختر دارد. همسر ایشان نیز به قرآن و تلاوت ان علاقه مند است و حافظ 2 جزء قرآن کریم مى باشد. احمد ابوالقاسمى از میان رشته هاى هنرى به خط و از رشته هاى علمى به فیزیک و از رشته هاى ورزشى به شنا علاقه مند است.

احمد ابوالقاسمى که به تازه گى حفظ قرآن را شروع کرده است توانسته است در مدت 18 ماه 7 جزء قرآن را حفظ نماید. او در سال 1365 در مسابقات مربوط به جلسات قرآنى شهر تهران رتبه دوم را کسب کرد و در سال 1369 در مسابقات نیروهاى بسیجى کشور رتبه اول را کسب کرد و در سال 1371 موفق به کسب عنوان اول مسابقات قرآن جانبازان کشور شد و در همین سال در مسابقات سراسرى حفظ اوقاف توانست رتبه سوم را کسب کرد و به مسابقات بین المللى مالزى در همان سال اعزام شد و توانست با افتخار تمام مقام اول مسابقات را کسب کند. و براى نظام مقدس جمهورى اسلامى ایران افتخار بیافریند.
احمد ابوالقاسمى در مناسبات و مراسم بسیارى به اجراى تلاوت پرداخته و شنوندگان را از صداى دلنشین زیباى خود بهره مند ساخته است.

او به مدت 4 سال در سازمان تبلیغات در قسمت دارالقرآن و چند سال نیز در امور فرهنگى قرآنى حرم حضرت عبدالعظیم (ع) مشغول فعالیت بوده است. و از سال 1379 مسئولیت مؤسّسه قرآن را در کشور آلبانى عهده دار شده است و هم اکنون نیز فعالیتهاى قرآنى را بداین کشور سازماندهى مى کند. وى مؤلف جزوه آموزش قرآن کریم است که به زبان آلبانیایى ترجمه شده و به همراه 4 نوار در دسترس مسلمانان آلبانیایى است.

آقاى احمد ابوالقاسمى در جلسات قرآنى بسیارى بعنوان مربى مشغول آموزش صوت و لحن بوده است اما از جلساتش در حرم حضرت عبدالعظیم بعنوان مؤثرترین جلسات یاد مى کند.

او همچنین در چند دوره متوالى به عنوان مربى دانشجویان تربیت معلم به تدریس اشتغال داشته است.
آقاى احمد ابوالقاسمى در مسابقات فراوانى به عنوان داور رشته صوت و لحن حضور داشته است که بهترین آنها داور مسابقات قرآن ارتشهاى جهان در سال 78 در تهران است. او به ابتهال و تواشیح علاقه مند است و معتقد است که اگر ابتهال با صداى استاد سید محمد نقش بندى یا استاد محمد عمران باشد بسیار شنیدنى است او از اساتید؛ عبدالفتاح شعشاعى، محمد صدیق منشاوى و عبدالباسط به عنوان سه قارى برتر کشور مصر از ابتدا تا کنون یاد مى کند و معتقد است که استاد شحات محمد انور و استاد راغب مصطفى غلوش دو قارى برتر کشور مصر یاد مى کند.

مهرموعود بازدید : 25 جمعه 11 دی 1388 نظرات (0)

اهمیت عزاداری :


قیام امام حسین ( ع ) در هر عصر و زمان و برای هر ملت و مردمی پیامی دارد، پیامی که هیچ گاه کهنه نمی شود . اما در شرایطی که همواره ستم پیشگان و استعمارگران خون آشام در تلاش بوده اند تا نقش عاشورا را کمرنگ نموده و بنیانش را براندازند ، موثرترین عاملی که می تواند آن را برای نسلهای آینده حفظ نماید ، مراسم سوگواری امام حسین ( ع ) می باشد . برپا داشتن مراسمی به یاد سید الشهداء در ایام مختلف بویژه ، دهه محرم و روز عاشورا می تواند روشی برای احیاء خط ائمه و تبیین مظلومیت آنان باشد . تاکیدهای فراوان پیامبر و ائمه به برپائی مراسم سوگواری نیز هماهنگ با این اهداف عالیه بوده است . روایت است از امام صادق ( ع ) که فرمودند : " خداوند شیعیان ما را مشمول رحمت خویش سازد . به خدا قسم شیعیان ما همان مومنین اند ، آنان به خدا قسم با حزن و حسرت طولانی خویش ]در عزای ما[ شریک و همــدرد مصیبت های ما خاندانند . "( بحار الانوار ، ج ۴۳، ص ۲۲۲).

EXtdblog.irEX

همچنین ایشان به فضیل می فرمایند : " آیا مجالس عزا بر پا می کنید و از اهل بیت و آنچه بر آنان گذشته صحبت می کنید ؟ فضیل گفت : آری قربانت گردم ، امام فرمود : این گونه مجالس را دوست دارم پس امر ما را زنده گردانید که هر کس امر ما را زنده کند مورد لطف و مرحمت خدا قرار می گیرد . ]ای فضیل [ : هر کس از ما یاد کند ، یا نزد او از ما یاد کنند و به اندازه بال مگسی اشک بریزد ، خدا گناهانش را بیامرزد اگر چه بیش از کف دریا باشد . "( همان ، ص ۲۸۲و ۲۸۹)
امام رضا ( ع ) در این رابطه می فرماید : " کسی که متذکر مصایب ما شود و به جهت ستم هایی که بر ما وارد شده گریه کند ، در روز قیامت با ما خواهد بود و مقام و درجه مارا خواهد داشت و کسی که مصیبت های ما را بیان کند و خود بگرید و دیگران را بگریاند ، در روزی که همه چشم ها گریان است ، چشم او نگرید و هر کسی در مجلسی بنشیند که در آن مجلس ، امر ما را زنده می کنند ، روزی که قلب ها می میرند ، قلب او نخواهد مرد . "( همان ، ص ۲۷۸)
اما نکته ای که از تمام این روایات می توان در یافت این است که ائمه ( ع ) ، به منظور حفظ واقعه کربلا و انتقال فرهنگ آن به نسل های آینده ، برگزاری مراسم سوگواری ساده و بی آلایشی را توصیه می نمودند ، اما متاسفانه با گذشت زمان و گسترش مذهب تشیع ، این مراسم به پاره ای از آداب و رسوم قومی و ملی و سلایق فردی و جمعی ممزوج شد ، که خود می تواند مانعی برای درک مناسب پیام عاشورا باشد .

قمه چیست ؟ قمه زن کیست ؟

قمه نام سلاحی است شبیه شمشیر اما کوتاهتر و پهنتر بدون انحنا و کجی ، و به هر کسی که با این سلاح در روز عاشورا سر خویش یا دیگران را مجروح می سازد " قمه زن " ، و به این عمل " قمه زنی " می گویند .
کسانی که می خواهند صبح روز عاشورا " قمه " بزنند ، در شب عاشورا قمه خود را تیز کرده و در جلسه عزاداری به نام " مشق قمه " شرکت می کنند و در صبح عاشورا بعد از نماز صبح سر برهنه ، پا برهنه و کفن پوش قمه ها را در دست گرفته از پهنا به سر می زنند و با نوحه خوانی و گفتن " حیدر ، حیدر " آماده قمه زنی می شوند . استــــاد قمـــه زن با زدن دو - سه ضربه سر افراد را مجروح ساخته و سپس آنها از پهنای قمه بر روی زخم زده و حسین - حسین می گویند ، بعضی افراد نیز که خود توان قمه زدن را دارند به دلخواه خویش با ضرباتی سر خویش را مجروح ساخته و گاهی آنقدر قمه می زنند تا از هوش بروند .

قمه زنی از منظر تاریخ

از نظر تاریخی مسلم است که قمه زنی در قبل صفویه هیچ گونه سابقه ای نداشته است و تردیدها در آن است که آیا در زمان صفویه به وجود آمده است ؟ و یا اینکه بعد از صفویه و در زمان قاجاریه رواج یافته است ؟
بعضی از محققان بر این عقیده اند که قمه زنی در زمان صفویه تاٌسیس گردیده و صفویه آغازگر آن بوده است به این صورت که در روز عاشورا سلاطین صفویه به بخشهای خاصی از افواج ارتش قزلباش خود که به گروه فدائیان قزلباش مشهور بودند دستور می دادند تا به طور منظم و دسته بندی شده ، دسته های عزاداری راه بیاندازند . نصراله فلسفی در کتاب تاریخ شاه عباس کبیر که یکی از دقیقترین تواریخ است فوج فدائیان را چنین تشریح می کند : فدائیان قزلباش که همیشه سرشان به نشانه خدمت تراشیده بود در رز عاشورا شمشیر به دست بیرون می آمدند و تصورشان این بود که نوعی همدردی با اصحاب امام حسین داشته باشند . آنان می گفتند : در چنین روزی که امام حسین و اصحابش تیر می خورند پس ما هم این حالت را برای خودمان ایجاد می کنیم ، یعنی نشان می دهیم که ما در راه امام حسین فدوی هستیم و حاضریم سرمان بریده شود و این شروع قمه زنی شد .
استاد یوسفی غروی در تاریخ نگاری عاشورا و تحریفات آن چنین می نویسد : این احتمال نیز وجود دارد که نخست این عمل از سوی صوفیان و درویشان انجام می گرفته است . چنانکه " پیترو دلاواله " یکی از سیاحان عصـــر شاه عباس اول می نویسد : " بسیاری از دراویش در کوچه های پر رفت و آمد شهر ، تمام بدن خود تا گلو و حتی قسمتی از سر خود را در خمره هایی از گل پخته که در داخل زمین پنهان شده فرو می کنند بطوری که انسان تصور می کند واقعاً مدفون شده اند و از طلوع تا غروب خورشید و حتی تا پاسی از شب گذشته به همین نحو باقی می مانند ...جمعی دیگر در میدان ها وکوچه های مختلف و جلوی خانه های مردم برهنه و عریان در حالی که فقط با پارچه سیاه سترعورت کرده و تمام سر تا پای خود را با ماده ای سیاه و براق رنگ زده اند ، حرکت می کنند . به همراه این اشخاص عده ای برهنه راه می روند که تمام بدن خود را به رنگ قرمز در آورده اند تا نشانی از خونهایی که به زمین ریخته و اعمال زشتی که آن روز نسبت به امام حسین ( ع ) انجام گرفته است ، باشد . و تمام این برای نشان دادن مراتب سوگواری و غم و اندوه آنان در عزای امام حسین ( ع ) است .... "
اما برخی دیگر از محققان و تاریخ نگاران نیز بر این عقیده می باشند که قمه زنی مربوط به دوره قاجار بوده و در عصر صفویه وجود نداشته است . استاد رسول جعفریان در این باره می گوید : " پرسیده اند قمه زنی و سینه زنی از کجا شروع شده است ؟ حقیقت این است که دو - سه احتمال هست . یک نظر جدی این است که بخش هایی از صورت های عزاداری از هند آمده است . تشیع در زمان صفوی به هند رفت و در برگشتش از بندر بوشهر و شیراز وارد ایران شد . در مورد لبنان هم همینطور است . در نبطیه یک عالم شیعه گفته یک عده ایرانی این جا آمدند و یک رسم ورسوم خاصی در عزاداری دارند که جلوی اینها باید گرفته شود . این عبارت مال اواخر زمان قاجار است .... عزاداری ریشه اش از خود ائمه است ، ولی شکل عزاداری عربها به گونه دیگری است .

[۱] شکل عزاداری ایرانی ها بعدها به وجود آمد . راجع به سینه زنی و قمه زنی ، تاریخش به بیشتر از اواخر قاجاریه نمی رسد .... یکی از دلایل این است که فتاوایی که از علما داریم همه اش مال اواخر قاجاریه است و مطلقاً در استفتائات قدیمی تر راجع به این نصی نداریم .

[۲] این سیستم سینه زنی یا زنجیر زنی یا قمه زنی مطلقاً در متون صفوی نیست . عزاداری ها معمولاً در خانه ها بر پا می شد ، به این صورت که روضه الشهداء را رو به روی خودشــــــان می گذاشتند و از روی آن می خواندند . "
اما اگر بخواهیم به یک جمع بندی میان این دو نظریه دست یابیم باید گفت که ریشه های این گونه عزاداری ها از زمان صفویه نشاٌت می گیرد ولی نه بصورت کنونی ، بلکه بصورت فردی و بسیار محدود و بی ضابطه انجام می گرفته است . و خواستگاه آن بیشتر در شهرهایی بوده است که در آن دراویش و صوفیان نفوذ بیشتری داشته اند .
گزارشی از اولیاء چلپی در عهد شاه صفی در مورد عزاداری مردم تبریز که مرکز اصلی تجمع دراویش و صوفیان بوده اظهارات فوق را تاٌیید می کند : " هنگامی که خواننده به قسمتی میرسد که طرز کشته شدن امام حسین به دست شمر ملعون را توصیف می کند درست در همان لحظه تصاویر اجساد اطفال کشته شده امام را از چادر شهیدان کربلا بیرون می آورند . از تماشای این منظره فریادها و ناله و شیون های " وای حسین " گوش فلک را کر می کند و تمامی تماشگران گریه وناله سر می دهند ، صدها تن از مخلصان با شمشیر و قمه به سر و صورت و پیکر خود زده مجروح می شوند . " (ایرانیان و عزاداری عاشورا ، اصغر فروغی ابری ، ص ۶۱).
با این حال در طول دوره صفویه و زندیه ، عزاداری رسمی و سنتی شیعیان همواره به صورت روضه خوانی و برگزاری تعزیه انجام می گرفته است و همین امر منجر گردیده تا سیاحان خارجی عصر صفوی حرفی از قمه زنی یا زنجیر زنی به میان نیاورده و فقط اشاره ای به اعمالی داشته باشند که می تواند سرآغازی برای این اعمال باشد . اما این سبک عزاداریها در دوره قاجاریه صورت منظم تری به خود گرفت و با نفوذ در میان عوام ، در مراسم رسمی ایرانیان رسوخ کرد . " پیر لوتی " که در زمان مظفر الدین شاه به ایران سفر کرده در مورد قمه زنی می نویسد : " مردان ، سر برهنه در میان گیسوان خود شکاف خون آلودی ایجاد کرده اند ( قمه زده اند ) و عرق و قطرات خون روی شانه هایشان جاری است . " (ایرانیان و عزاداری عاشورا ، اصغر فروغی ابری ، ص۶۸).

دلایل قمه زنی :

مدعیان قمه زنی برای اثبات جواز قمه زنی خود به دلایلی استدلال می کنند که در اینجا به نقد بررسی این دلایل پرداخته می شود :

۱- افسانه سر به محمل کوبیدن ( تقریر معصوم ):

قمه زنان به این روایت دروغ استناد کرده و می گویند : اگر قمه زنی و سرشکافتن در عاشورا و عزای سید الشهداء جایز نیست پس چرا حضرت زینب ( س ) سرش را به چوب محمل کوفت و سر و صورت خود را آغشته به خون کرد . دو استدلال برای قمه زنان وجود دارد :
اول اینکه چون حضرت زینب پرورش یافته دامان وحی بوده و نافرمانی خدا را انجام نمی دهد اگر کاری از او سر زده می توان مجاز بودنش را استنباط کرد .
دوم اینکه مگر امام سجاد ( ع ) که امام معصوم بوده همراه حضرت زینب ( س ) نبود و این اقدام عمه را ندید آیا سکوت امام معصوم در اینجا نمی تواند در تاٌیید و تقریر این عمل باشد ؟ تقریر معصوم نیز حجت است .
اما اصل ماجرا چنین است که فردی بنام " مسلم جصاص(گچکار) " نقل می کند : به هنگامی که در حال بازسازی دروازه اصلی شهر کوفه بوده هیاهویی می شنود و به سمت هیاهو حرکت کرده و می بیند که اسرای واقعه عاشورا در کجاوه بودندو در این هنگام سر بریده امام حسین ( ع ) را بالای نیزه بردند که حضرت زینب با مشاهده سر بریده برادر ، سر خود را از فرط ناراحتی به چوب محمل می کوبد چنانچه خون از زیر مقنعه اش جاری شد . و با چشم گریان اشعاری را قرائت کردند(ناسخ التواریخ ، ج ۶، ص ۵۴و ۵۵) .
این مطلب برگرفته شده از کتابی بنام " نورالعین فی مشهد الحسین " می باشد که نویسنده آن مشخص نیست و تنها به ابراهیم بن محمد نیشابوری اسفراینی نسبت داده می شود که شخصی اشعری مذهب و شافعی مسلک بود و بسیاری از علما در بی اعتبار بودن آن صحه گذاشته اند . چنانچه محدث بزرگوار مرحوم شیخ عباس قمی صاحب مفــاتیح الجنـــــــان بیان می کند که : نسبت سر شکستن به حضرت زینب بعید است چون ایشان عقیله بنی هاشم و صاحب مقام رضا و تسلیم است(منتهی الآمال ، ج ۱، ص ۷۵). وی سپس با استناد به کتابهای معتبر می نویسد که اصلاً محمل و هودجی در کار نبود تا آنحضرت سرش را به آن بکوبد .
همچنین عالم بزرگوار آیت اله حاج میرزا محمد ارباب نیز در خصوص بی اعتبار بودن کتاب نورالعین و بی اساس بودن گفته های مسلم جصاص تاکید دارد(الاربعین الحسینیه ، میرزا محمد ارباب ، چاپ اسوه ، ص ۲۳۲) .
به دلایل زیر این خبر اساس و پایه ای ندارد :
الف )- تنها در کتاب نورالعین نوشته شده که طبق آنچه گفته شد بی اعتبار است . و در سایر کتابهای معتبر دینی این مطلب گزارش نشده است .
ب - سند ندارد و به عبارت دیگر راویان آن در جایی ذکر نشده است .
ج - در اشعاری که به حضرت زینب نسبت داده اند مصرعی آمده که در آن حضرت خطاب به امام حسین ( ع ) می فرمایند : " اگر با من حرف نمی زنی لااقل با دختر صغیر خود فاطمه سخن بگو " . در حالی که بنا به تصریح همه مورخان اسلامی ، فاطمه بنت الحسین که فاطمه کبری هم خوانده می شود در آن زمان ( حادثه عاشورا ) زن بزرگ و شوهر داری بود که همسرشان حسن بن حسن ( ع ) معروف به حسن مثنی بوده و در روز عاشورا پس از آنکه زخمهای فراوانی برداشته بودند از مرگ نجات یافت . و از دختر دیگری بنام فاطمه که صغیر بوده ، در کاروان اسرا نام برده نشده است و آنکه در میان روضه خوانان بنام فاطمه صغری معروف است به قول خود روضه خوانان به علت بیماری در مدینه مانده بود و در حماسه عاشورا شرکت نداشت .
د - در بیت دیگری از همان اشعار منتسب به حضرت زینب ، حضرت امام حسین به سنگدلی و قساوت قلب متهم شده که حتی با تمسک به صنایع ادبی ، مانند تجاهل عارف هم قابل توجیه نیست .
ه - با توجه به شخصیت معرفی شده حضرت زینب در متون اسلامی که ایشان را آدمی خویشتندار و رضا و تسلیم معرفی کرده اند ، آنچه در این کتاب گفته شده با آنچه در سایر متون معتبر اسلامی آمده متضاد است وچهره دیگری از حضرت زینب معرفی شده است .
علاوه بر آنچه گفته شد ، اگر بر فرض محال چنین گفته ای صحت داشته باشد که ندارد ، عمل قمه زنان با فعل حضرت زینب تفاوت آشکار دارد(تحریف شناسی عاشورا و تاریخ امام حسین ، محمد صحتی سردرودی ، ص ۲۰۹) .

۲- جزع برای امام حسین ( ع ) :

قمه زنان با استناد به این موضوع ، قمه زنی را از مصادیق جزع و عزاداری می دانند چون جزع و عزاداری برای امام حسین از شعائر الهی است پس قمه زنی نیز به تبع آن جایز و حتی مستحب است .
ولی باید دانست که هر فعل و شیئی دارای تعریف و محدوده مشخصی می باشد که این تعریف یا از ناحیه شرع مقدس معین شده و یا عقل و عرف برای آن محدوه معین می نماید . در اینجا نیز باید محدوده عزاداری توسط شرع یا عقل معین گردد . امام خمینی (قدس سره) در این باره چنین می گویند :" در اینجا هم باید در خصوص عزاداری ومجالسی که به نام امام حسین ( ع ) بر پا می شود سخنی بگویم . ما وهیچ یک از دینداران نمی گوییم که با این مراسم ، هر کسی هر کاری می کند خوب است . چه بسا علمای بزرگ و دانشمندان ، بسیاری از این کارها را ناروا دانسته و از آن جلوگیری کرده اند(کشف الاسرار ، ص ۱۷۳) . "
اما در مورد قمه زنی باید گفت که هیچ دلیل شرعی که بتوان با آن قمه زنی یا اعمال شبیه به آن را به عنوان عزاداری و جزع بر شمارد موجود نمی باشد . از برخی روایات نیز می توان این موضوع را درک کرد . چنانچه جابر بن عبداله انصاری می گوید از امام محمد باقر ( ع ) درباره جزع سئوال نمودم حضرت فرمودند : " شدیدترین مرتبه جزع عبارتست از فریاد همراه وای گفتن ، زدن بصورت و سینه و چیدن مو از جلوی سر ، و هر کس نوحه گری بر پا کند به طور حتم صبر را رها کرده و در غیر صبر قرار گرفته است . " (وسائل ، ج 2 ، ص 915 ، باب کراهه الصراخ بالویل و العویل)
که با این بیان با قاطعیت می توان گفت که از دیدگاه شرع ، قمه زنی و اعمال شبیه آن را نمی توان به عنوان گونه ای عزاداری و جزع به حساب آورد . زیرا لطم بنا بر تصریح کلیه اهل لغت به معنای زدن بصورت با کف دست است که معنای بسیار متفاوتی با قمه زنی دارد . اما متاٌسفانه بعضی از طرفداران قمه زنی برای این که کار خود را توجیه نمایند و وجهه شرعی به آن بدهند دست به تحریفاتی در متون روایات نیز زده اند . مثلاً روایت (... لا شیی فی الطلم علی الخدود سوی الاستغفار و التوبه ... و علی مثله تلطم الخدود و تشق الجیوب ) ؛ " چیزی در زدن بر صورت به جز استغفار و توبه نیست ... و برای مثل حسین ( ع ) لطمه به صورت زده شده و گریبان چاک زده شده است . " (تهذیب ، ج ۸، ص ۳۲۵) که امام صادق ( ع ) در بیان این معنا می باشند که لطمه زدن بصورت کفاره ای لازم نیست و چون عمل توسط زنان هاشمی و برای سرورانی همچون امام حسین ( ع ) انجام شده فقط توبه و استغفار برای آن کافی است ، به اینگونه بیان شده : " و علی مثله فلتطلم الخدود و لتشق الجیوب " ؛ " و بر مثل حسین ( ع ) باید بصورت زد و گریبان چاک داد . " که در آن نقل فعلهای روایت بصورت امر درآمده است .
در مورد این سند باید گفت :
الف - سند این روایت ضعیف است و بسیاری از فقهاء به این امر تصریح نموده ند :
شهید ثانی در مسالک الافهام در این باره می گوید : " سند این روایت ضعیف می باشد ، زیرا خالد بن سدیر که در سند آن است فردی غیر موثق می باشد . " (مسالک الافهام ، ج ۱۰، ص ۲۷)
شیخ صدوق در مورد او گفته که روایات کتابش جعلی است .
محقق بزرگوار آقا رضا همدانی در کتاب مصباح الفقیه می نویسد : این روایت به خاطر ضعف سندش و اعراض اصحاب از آن صلاحیت برای دلیل واقع شدن را ندارد(مصباح الفقیه ، ج ۱، ص ۴۳۰) .
- آیت اله العظمی گلپایگانی نیز می نویسد : بسیار بعید است که جواز لطم به صورت و گریبان چاک دادن را به عزاداری امام حسین ( ع ) اختصاص دهیم زیرا وقتی که این دو فعل در اسلام حرام باشد محققاً زنان فاطمی نیز آن را انجام نداده اند اگر چه این اعمال برای امام حسین ( ع ) جایز باشد زیرا انجام این اعمال موجب تنفر و بیزاری نفوس مردم از آن عمل میشود(کتاب الطهاره الاول ، ص ۲۱۸) .
ب - متن این روایت دارای تناقضاتی است که بعضی فقها به آن اشاره نموده اند :
- آیت اله سید احمد خوانساری در کتاب جامع المدارک می نویسد : استفاده وجوب کفاره از این روایت به خاطر تناقضاتی که در آن است مشکل است زیرا در آن آمده است نماز کسی که گریبانش را در عزای زوج یا فرزندش چاک دهد صحیح نیست تا اینکه کفاره بدهد و همچنین آمده است که چیزی در لطمه زدن بصورت غیر از استغفار و توبه نیست ، پس چگونه میتوان ملتزم شد که نماز شخص ، بدون کفاره دادن و توبه صحیح نباشد و همچنین چگونه می توان ملتزم به وجوب استغفار و توبه در لطم بر صورت شد با وجود آنچه که در ذیل این روایت آمده است که " و علی مثله تشق الجیوب " زیرا که استغفار و توبه فرع حرمت است(جامع المدارک ، ج ۵، ص ۱۴) .
ج -- چنانچه گفته شد کلمه " لطم " به معنای زدن به صورت با کف دست می باشد نه وارد کردن خراش بصورت ، تا بتوان با آن بر جواز قمه زنی احتجاج نمود . که این معنی را می توان از خود روایت هم فهمید زیرا در صدر روایت برای وارد کردن خراش بصورت کفاره قرار داده شده است . ولی در ادامه ، لطمه را از موارد وجوب کفاره خارج نموده و استغفار را برای آن کافی می داند که این عمل بیانگر آنست که لطمه چیزی غیر از خراش است .
د -- با وجود روایات متعددی که از پیامبر ( ص ) ، اهل بیت ( ع ) در نهی از آسیب رساندن به بدن در عزاداری رسیده است ، استدلال به این خبر ضعیف و غیر صحیح می باشد . بر همین اساس است که گفته شده فتاوی که غالباً از علما و در مورد جواز قمه زنی صادر می شود به خاطر محبت شدید ایشان نسبت به امام حسین ( ع ) و خوف آنها از آسیب وارد شدن به عزاداری آن حضرت است و مبنای محکم فقهی ندارد .
ه - در صورت اثبات لطم توسط زنان فاطمی و همچنین اثبات اینکه امام سجاد ( ع ) بر این اعمال سکوت نمودند نیز نمی توان حکم آنرا برای دیگران جاری نمود . چون ممکن است این حکم فقط اختصاص به زنان فاطمی داشته باشد که در آن شرایط حضور داشتند و دارای رابطه خویشاوندی با آن حضرت بودند .
مرحوم آیت الله العظمی شیخ محمد حسن نجفی صاحب جواهر الکلام در این باره می نویسد : " استدلال به آنچه که در مورد فعل زنان فاطمی نقل شده است و در ذیل خبر خالد بن سدیر از امام صادق ( ع ) نیز آمده ، متوقف بر آن است که عمل آنها بر غیر پدر و برادرشان باشد و همچنین اینکه حضرت علی بن حسین ( ع ) بر عمل آنها علم داشته و در مقابل آن نیز سکوت نموده اند که این سکوت هم بگونه ای باشد که نشانه ای از رضایت آن حضرت از آن عمل داشته باشد ، که چنگ زدن به خارهای بیابان برای کندن خارهای آن با دست از پذیرش این گفته ها آسانتر است " .
در تعدادی از روایات امام حسین ( ع ) زنان فاطمی را از گریبان چاک زدن و وارد کردن خراش به صورت ، بعد از شهادتشان نهی فرمودند چنانچه در لهوف و دیگر مقاتل معتبر آمده است که امام حسین ( ع ) در شب عاشورا به زنان حرم چنین فرمودند: " ای خواهرم ام کلثوم ، و تو زینب و هم تو ای فاطمه و تو ای رباب توجه کنید ! هر گاه کشته شدم ، گریبان چاک نزنید و صورت نخراشید و سخن ناروا بر زبان جاری نکنید . " (اللهوف ، ص ۱۴۱-۱۴۰)
در کتاب کامل الزیارت نیز از امام محمد باقر ( ع ) روایت می کند که هنگامی که امام حسین ( ع ) در صدد کوچیدن از مدینه برآمد ، زنان بنی عبدالمطلب آمدند و به نوحه سرایی پرداختند تا آن که امام حسین ( ع ) میانشان رفت و گفت ، شما را بخدا سوگند مبادا که نافرمانی خدا و رسول باشد که از شما سر بزند(کامل الزیارات ، ص ۱۹۵، ح ۲۷۵، باب 29) . که مراد آن حضرت لااقل شق جیوب و خمش وجوه را شامل میشود .
و ) - لطمه زدن همیشه عملی بوده که توسط زنان انجام می گرفته و روایاتی هم که در نهی آن وارد شده همگی خطاب به جمعیت نساء است . پس در صورتی نیز که از روایت فوق جواز لطمه زنی در مصیبت امام حسین ( ع ) برداشت شود باید آن را اختصاص به همان قشر داد .
پس همانگونه که بررسی شد استدلال به این روایت برای اثبات جواز قمه زنی هم از حیث دلالت و هم از حیث سند آن بی مورد می باشد .
از طرفی دیگر عقل هیچ گاه حکم نمی کند که قمه زنی مصداق جزع و عزاداری باشد زیرا عزاداری یعنی اظهار حزن و اندوه نسبت به امام حسین ( ع ) ، کسی که با کارد تیز به جان خودش می افتد و به سر خودش می کوبد حالت حزن و عزاداری است یا یک حالت وحشت و ترس خصوصاً برای بچه ها و افرادی که تحمل دیدن این صحنه را ندارند . گذشته از این عزاداری اگر به نحومتعارف خود باشد اثری که بر آن مترتب است بر جای خواهد گذاشت ولی اگر به گونه های غیر متعارف همچون قمه زنی انجام شود نه تنها اثر وضعی خود را ندارد بلکه ممکن است نتایج بد و سویی بر جای گذارد . به همین جهت بوده که اسلام اجازه نداده است که انسان هر روشی را جهت تحقق عمل خود انتخاب کند . بـــــرای بیـان اندوه ، روشهای متمدن تری وجود دارد که بجاست به مدد انسانیت خود آنها را بشناسیم ، اندوه کنشی برای خودآزاری نیست بلکه راهی برای کمال بخشیدن به انسانیت است .
بر همین اساس است که روش هماهنگ با فکر و عقیده اینست که اندوه از راه قداست قهرمانان آن ، راهی برای هماهنگی با مصیبتی باشد که آنها داشته اند ، تا شهادت ، قداست اسلامی خود را حفظ کند و مصیبت در گامهای رسالت ، موثر واقع شود . بنابراین باید غم و اندوه آنان را به گونه ای مجسم کرد که رسالت را مجسم کنند و جنبه های انسانی آن را آشکار سازد تا مردم بدانند که این مصیبت ، مصیبت انسانی تاریخی نبوده ، بلکه مصیبت انسانیت در تمام مراحل زندگی بوده است .
متأسفانه این روشهای نادرست چنان اهمیتی پیدا کرده اند که این فکر را بوجود آورده اند که میان اینها و بقاء و استمرار دین یا علاقه مردم به اهل بیت رابطه است . بطوری که اگر کسی از جنبه های منفی این روشها سخن گوید ، گویا دعوت به کفر و خروج از دین کرده است . کار بجایی رسیده است که بعضی می ترسند که آنهایی که این روشها را انکــار می کنند از جانب اهل بیت گرفتار بلایی شوند یا ضربتی از آسمان بر سر آنها فرود آید . زیرا در مقام دشمنی با ائمه قرار گرفته اند .
حتی برخی از علماء دینی تصریح می کنند که اگر درباره برخی از مسائل سخنی بگویند از امام حسین ( ع ) بیمناکند گویا آن حضرت که در پیشگاه خداوند است همچون افراد معمولی در قید و بند مسائل شخصی خویش است و در صدد انتقام گرفتن از مخالفین می باشد .

۳- مواسات و همدردی با امام حسین ( ع ) :

دلیل دیگر قمه زنان برای قمه زدن ، این است که آنان عنوان می دارند که عمل ما نوعی مواسات و همدردی با امام حسین ( ع ) است .
در جواب گفت :
ابتدا باید تعریف و محدوده مشخصی برای مواسات مشخص کرد سپس حکم کرد که قمه زنی مصداق مواسات است یا نه ؟ . مواسات در لغت به معنای آن است که از آنچه داریم به طرف مقابل خویش بدهیم تا با او مساوی شویم . پس اطلاق مواسات بر قمه زنی از نظر معنای لغوی غلط است . در اینجا چیزی به امام حسین ( ع ) داده نشده است زیرا انجام این امور یا بخاطر دنیای ایشان است که آنحضرت در دنیا نیستند و یا بخاطر آخرت آن حضرت است که ایشان در آخرت ، به این کارها نیازی ندارند .
پس اگر سید الشهداء به خاطر نبرد در راه خدا متألم میشد ، همدردی ما این است که ما هم بخاطر نبرد در راه خدا متألم شویم ، زیرا معنای مشارکت همین است که در جای او قرار گیریم .

۴-احیای امر مذهب:

مدافعان قمه زنی ادعا می کنند که با قمه زنی پایه های دین را تقویت نموده و بدینوسیله تعداد علاقه مندان به مذهب تشیع را می توان افزایش داد . استناد به این دلیل در منابع مختلف بصورتهای گوناگون دیده می شود . آقای سید حسن شیرازی با حمله به کسانی که در پی حذف این شعائر هستند اینگونه استدلال می کند : " اگر بحث مبارزه با محرمات و حفظ اسلام هست چرا با دیگر محرمات مبارزه نمی شود و اگر بحث مبارزه با این شعائر است چرا از روز اول با آنها مخالفت نشد و مجموع اینها از سالها قبل است که اجرا گردیده است و مهمترین دلایل موافقت با قمه زنی همین هاست . " (اشعائر الحسینیه ، ص ۲۵-۲۶ و ۱۲۸) و پس از نقل آنها نتیجه می گیرد که قمه زنی ذاتاً مباح و پیروی از امام است .
در جواب از این استدلال باید گفت :
باطل بودن این استدلال بسیار مشخص می باشد زیرا اصلی ترین دلیل حرمت قمه زنی موضوع مدهن و تضعیف مذهب بودن آن است بگونه ای که انجام آن چهره ای زشت و وحشیانه از اسلام در نظر غیر مسلمانان و حتی بعضی از مسلمانان بر جای می گذارد .
دانشمند شیعی علامه سید محسن امین ( ره ) در این زمینه می گوید : " چه لزومی دارد در انجام دادن کاری مثل قمه زنی که اگر فرض شود آن عمل جزء قطعی دین اسلام است موجب نسبت داده شدن عار و ننگ به دین و اهل آن میشود . و مردم را از دین متنفر می کند . آیا تقوا و احتیاط ایجاب نمی کند که باید از قمه زنی خودداری نمود . حتی اگر ما قمه زنی را مباح هم بدانیم باید آنرا ترک نمود چون از واجبات نمی باشد که با ترک آن ضرری به دین وارد کند . "
همچنین مرحوم آیت الله العظمی امام خمینی ( ره ) در این باره می گوید : " شما می خواهید برای خدا کاری انجام دهید . در شرایطی که کاری به ضرر اسلام تمام شود بهتر است که انجام نشود مثلاً قمه زنی که موجب وهن اسلام می شود شما تا می توانید دستجات و سینه زنی را با شکوهتر انجام دهید . "( در سایه آفتاب ، محمدحسن رحیمیان ، ص ۱۱۶)

۵- استدلال به فرازی از زیارت ناحیه مقدسه :

در قسمتی از زیارت منسوب به زیارت ناحیه مقدسه آمده است : " من صبح و عصر بر تو ندبه می کنم و به جای اشکها بر تو خون می گریم . " بعضی ها خواسته اند تا از این عبارت جواز قمه زنی و خونریزی را استفاده نموده و بگویند چون امام زمان ( عج ) حاضر است برای جد بزرگوارش خون گریه کند پس ما نیز می توانیم قمه زنی و خونریزی کنیم .
اولاً باید گفت : اینگونه استدلال ها یا از شدت تعصب آنهاست یا از روی قلت سواد . زیرا هر شخص غیر مغرضی با شنیدن این جملات متوجه میشود که خون گریه کردن امری است که عرفاً محال بوده و عملی نیست . پس اگر معنای کلام را آنگونه که قمه زنان معنی می کنند تصور کنیم لازم می آید که نعوذبالله امام زمان ( عج ) در این کلمات دروغ گفته باشند . اینگونه استعمالات ادبی که برای بیان شدت احساسات فرد بکار میرود در کلام فصحاء به وفور یافت میشود و نباید آن را در غیر محل آن ، معنی نمود .
ثانیاً : بحث مربوط به این روایت فقط در عنوان اولی حکم قمه زنی وجود دارد و آن این است که آیا آسیب رساندن به بدن در عزاداری جایز است یا نه ؟ . اما بحث از عنوان ثانوی قمه زنی ، که وهن مذهب بودن آن است همچنان به جای خویش باقی است . به عبارت دیگر قمه زنی همچنان به عنوان ثانوی حرام خواهد بود.

ادعاهای نامشروع :

بسیاری از افرادی که به اینگونه اعمال دست می زنند ادعا می کنند که مصیبت امام حسین ( ع ) چنان در آنها ایجاد حزن و اندوه می کند که عنان عقل خود را از کف داده و از خود بیخود می شوند و بقول خود آنها دیوانه امام می گردند . جای تعجب است که با این ادعاها باید گفت که جایگاه این افراد از ائمه اطهار هم بالاتر است زیرا ائمه با آنکه با علم الهی خویش همیشه ناظر آن وقایع بودند هیچ خبری از آنها بدست نیامده که اینگونه حرکات و رفتار را حتی در سطح کوچکتری انجام داده باشند . حتی امام حسین ( ع ) در شب عاشورا از حضرت زینب خواست تا پس از وی گریبان پاره نکند و صورت نخراشد و فریاد نکشد(اللهوف ، ص ۱۴۰-۱۴۰) .
این افراد باید بدانند که قیام عاشورا قیامی نیست که هدف آن تحویل دادن آدم دیوانه به جامعه باشد بلکه هدفی بسیار بزرگتر و با ارزشتر در آن نهفته است و آن آزادگی و عزت برای زیستن و زندگی کردن است .

تبیین دلائل حرمت قمه زنی

۱-بدعت بودن قمه زنی

بدعت دارای دو معنای لغوی و اصطلاحی است که معنای لغوی آن ایجاد هر امر جدید و بی سابقه و در معنی اصطلاحی به معنای افزودن مسأله وحکمی جدید و بی سابقه به دین است مانند حلال کردن حرامی و یا حرام کردن حلالی . قمه زنی نیز در هر دو معنی آن قرار گرفته و حکم به حرمت آن می گردد .
از طریق معنای لغوی :
هرگاه فعل و امر جدیدی که جزء دین بودن آن ثابت نشده سبب وهن و تضعیف دین شود ، به یقین انجام آن فعل حرام بوده و باید از انجام آن پرهیز شود . قمه زنی نیز از امور اختراعی می باشد که هیچگونه سابقه ای در عصر ائمه ( ع ) و حتی قرون نزدیک به آن نداشته است . شهید مطهری در این رابطه می گوید : " قمه زنی و بلند کردن طبل و شیپور از ارتدوکسهای قفقاز به ایران سرایت کردو چون روحیه مردم برای پذیرفتن آنهاآمادگی داشت همچون برق در همه جا دوید . "( جاذبه و دافعه علی ( ع ) ، ص ۱۵۴) جالبتر آنکه طبق گفته شهید مطهری تیغ زنی ، زنجیر زنی ، حمل صلیب (= حمل علم ) ، زدن طبل و شیپور و ... حتی هم اکنون نیز به همین شکل در لورد lourdes) )سالیانه در سالروز شهادت مسیح ! برگزار میشود .
از طریق معنای اصطلاحی :
بطور کلی اگر شخصی عملی را که دلیلی بر وجوب یا استحباب آن ندارد به اعتقاد اینکه آن عمل واجب یا مستحب است انجام دهد به یقین ، انجام آن فعل با این نیت حرام می باشد . امام خمینی ( ره ) در این مورد می نویسد : " تشریع ، یعنی به دین وارد کردن چیزی که از دین نیست . این مساوی با بدعت است . " (انوار الهدایه ، امام خمینی ج ۱، ص ۲۲۵)
افراد قمه زن نیز قمه زنی را به نیت اینکه از اعمال عبادی و مطلوب است انجام می دهند در حالیکه قمه زنی هیچ میانه ای با دین ندارد . علامه سید محسن امین ( ره ) در این رابطه می نویسد : " بزرگترین گناهها این است که انسان بدعت ها را به جای مستحب گرفته و یا امور مستحبی را بدعت وانمود کند امور نهی شده ، که در عزاداریها فراوان اتفاق می افتد ، از قرار زیر است :

۱- کذب و دروغ گفتن .

۲- آزار نفس و اذیت کردن بدن ، که همان قمه زدن و ... حرام بودن این امور ، عملاً و فعلاً ثابت است .

۳- جیغ زدن و فریادهای بلند زنان ، که علاوه بر زشت بودن آن ، اصلاً گناه و معصیت است .

۴- داد و فریاد و نعره های وحشیانه با صداهای نکره .

۵- غیر از اینها آنچه به نام دین در اینگونه مجالس ، موجب آبروریزی و هتک حرمت فوق العاده دین میشود و حد مرزی نیز نمی توان بر آن شمرد . " (التنزیه ، ص ۱۳)
بدعت در دین امر نکوهیده ای است که به هر نام و هدفی که باشد جز خسران و ضربه بر اصل دین حاصل دیگری ندارد . غالباً آنهایی که اقدام به بدعت گذاری در دین می کنند ، کسانی هستند که از راههای معقول نتوانسته اند جایگاه مناسبی در بین دینداران برای خود پیدا کنند و یا افراد جاهل و غافلی هستند که به گمان خود از این راه می توانند خدمتی به دین کنند. این دسته مصداق بارز افرادی هستند که امام صادق ( ع ) در حدیثی آنها را چنین معرفی می کنند : " دو نفر کمر مرا شکستند ؛ عالم پرده در نابکار و جاهل نادانی که فقط به ظاهر دستورات دینی توجه می کنند ."( میزان الحکمه ، ج۸ ، ص ۴۰۰۳)
پیامبر اسلام ( ص ) فرمودند : " بدترین کارها آنست که نوپدید و بی سابقه باشد . بدانید هر بدعتی گمراهی است و هر گمراهی فرجامش آتش است . " (امالی شیخ مفید ، ص۱۸۸ ، اصول کافی ج۱ ، ص ۵۷)
حضرت امیرالمومنین(علیه السلام) نیز در نکوهش بدعت چنین می فرمایند: " هیچ بدعتی نهاده نشده مگر آنکه بدان سبب سنتی ترک شد . از بدعت ها بپرهیزید و راه روشن را در پیش گیرید . بهترین کارها آن است که پیشینه داشته باشد و بدترین آنها آن است که نو پدید و بی سابقه باشد . " (میزان الحکمه ، ج۱ ، ص ۴۵۳).

۲-: وهن وتضعیف مذهب

وهن در لغت به معنای تضعیف و سست نمودن کسی یا چیزی است و منظور از آن در اینجا این است که اگر دیگران این عمل را در عزاداری امام حسین ( ع ) ببینند مذهب شیعه را متهم به خشونت ، توحش و خرافه گری می کنند ، که در نتیجه منجر به تضعیف و وهن تشیع می گردد . مهمترین دلیلی که برای حرمت قمه زنی ذکر شده وهن نسبت به مذهب است .
تا کنون در شبکه های تلویزیونی و رسانه های ضد اسلامی در جهان ، با استناد به صحنه های قمه زنی که در برخی دیگر از کشورهای اسلامی نظیر پاکستان و عراق هم معمول است تولیدات زیادی را بر علیه اسلام و مسلمین تهیه کرده اند که در آنها چهره ای خشن و زشت از اسلام معرفی شده است . نظیر فیلم " شمشیر اسلام " که توسط شبکه تلویزیونی بی بی سی تهیه شده و یا فیلم " ترور شیعی " که از تلویزیون آمریکا پخش شد که در آن شیعیان به گونه ای معرفی شده بودند که به چیزی جز قتل و خونریزی فکر نمی کنند و در پایان نیز صحنه های از قمه زنی در روز عاشورا پخش گردید(کیهان عربی ۶/۱/۱۴۱۵ ، شماره ۳۱۱۳) .
اینکه استعماراز تمامی ابزارهای ممکن در جهت ضربه زدن به اسلام و مسلمین استفاده می کند ، در طول تاریخ به اثبات رسیده است ، قمـــه زنی نیز یکی از همین ابزارهــــاست که مقــــام معظم رهبری در این رابطه مطلبی نقــــل کرده اند : " ... وقتی کمونیست ها بر منطقه آذربایجان شوروی سابق مسلط شدند همه آثار اسلامی را از آنجا محو کردند مثلاً مساجد را به انبار تبدیل کردند و ...و هیچ نشانه ای از اسلام و تشیع باقی نگذاشتند فقط یک چیز را اجازه دادند و آن قمه زدن بود . دستورالعمل روسای کمونیستی به زیر دستانشان این بود که مسلمانان حق ندارند نماز جماعت برگزار کنند و یا قرآن بخوانند اما اجازه دارند که قمه بزنند ، چون خود قمه زنی برای آنها یک وسیله تبلیغاتی بر ضد دین و تشیع بود ... " (نقل شده در دیدار عمومی با مردم مشهد در اول فروردین ۱۳۷۶).
در سایت www.rahpouyan.com مقاله ای تحت عنوان " دفاع از حریم شیعه ، قسمت نهم " آمده است که در آن ذکر شده در اسناد سفارت انگلیس در تهران ، مدرکی پیدا شده با این مضمون : در سال۱۳۲۴ شمسی سفارت انگلیس در ایران تعداد۱۵۰۰۰ قمه خرید و به هیئات مذهبی اهدا کرد !که خودتان را بزنید و کاری به کار ما نداشته باشید .

۳- تبعات بهداشتی و روانی قمه زنی :

الف- عوارض بهداشتی :

پیامدهای این عمل ( قمه زنی ) به اعتقاد کارشناسان و متخصصان امور بهداشت عبارتند از :
- خونریزی

- عفونت های موضعی ،قطع شدن عروق و اعصاب

- احتمال شیوع بیماریهای عفونی همچون هپاتیت b و مننژیت

- ایجاد جوشگاه ناهنجار ( محل ترمیم زخم بد شکل )

- احتمال بروز شوک ناشی از کم شدن حجم خون بدلیل خونریزی

- احتمال بروز آنمی ( کم خونی )

- احتمال بروز کزاز و در موارد نادر بیماری هاری

- خطر احتمال ابتلا به عفونتهای پوست و استخوان

- تشکیل کانونهای چرکی داخل نسج مغز و ایجاد آبسه در اثر قمه زدنهای عمقی ، شکستگی استخوانهای جمجمه و فرو رفتگی آن و مرگ سلولی .

ب - اثرات زیانبار اصابت قمه بر مغز :

از دیدگاه دکتر علیرضا زالی جراح مغز و اعصاب و استادیار دانشکده پزشــکی دانشـــگاه عــلوم پزشکی شهید بهشتی ، اثرات وارده به مغز عبارتند از :
-آسیب دیدگی پوست و مو ، استخوان و نسج مغزی زیر استخوان در اثر اصابت قمه
- لختگی ، پارگی، و جراحت وریدی و خونریزی شدید در اثر اصابت قمه به سیستم وریدی مغز مـوسوم به سینوس " بلیاژیتال "
- ایجاد شکستگی فرو رفته در اثر شکسته شدن قطعات استخوانی زیرین
- تشکیل کانونهای عفونت در شکستگی فرو رفته
- کوفتگی ، خونریزی و دچار دمه شدن نسج مغز
- وارد شدن مو و اجسام خارجی به داخل و تشدید خطر عفونت

مهرموعود بازدید : 21 چهارشنبه 30 دی 1388 نظرات (0)

۱- غذا خوراک بدن است و خوراک جان ها،اطعام کردن است.

EXtdblog.irEX

۲- برترین کسی که با او به مشورت می نشینی کسی است که دارای تجارب زیادی .است.

۳- با کسی که عقلت او را قبول نداردمشورتمکن.

۴- اسرارخویش را به کسی مگو زیرا سینه که ازحفظ رازخود به ستوه آید نباید ازحوصله بیگانگان انتظارامانت داشته باشد.

منابع:

۱- مشکاة الانوار،ح۱۸۹۴

۲- بحار الانوار،ج۷۵،ص۱۰۳

۳- بحار الانوار،ج۷۵،ص۱۰۳

مهرموعود بازدید : 34 سه شنبه 15 دی 1388 نظرات (0)
مقاله‌اي كه در پيش روي شماست ترجمه‌اي است از مدخل المهدي كه در دائره` المعارف اسلام چاپ كمبريج درج شده است.EXtdblog.irEXدائره` المعارف مذكور يكي از كاملترين و معتبرترين دائره`‌المعارفهاي موجود در جهان غرب به شمار مي‌رود كه با محوريت اسلام و عقايد و آراء فرق مختلف اسلا‌مي به نگارش در آمده است و به دفعات متعدد تجديد چاپ شده است.يكي از ويژگيهاي انحصاري اين دائره`‌المعارف در مقابل دائره`‌المعارفهاي ديگري كه در مورد اسلام به رشته تحرير كشيده شده است توجه به اعتقادات اختصاصي شيعه و زندگي تحليلي امامان اين مكتب است كه اگرچه در بسياري از مواضع قابل نقد و بررسي مي‌نمايد اما در هر حال آيينهِ تمام نماي نحوه نگرش و تفكر اسلام‌شناسان غربي در مورد مكتب مقدس تشيع است كه مي‌تواند مبنايي بسيار محكم براي برنامه ريزي علماي شيعه نسبت به معرفي صحيح و مستند اين مكتب به انديشمندان و طبقهِ روشنفكر آن ديار باشد.

مقدمه‌
تحقيق در زمينهِ مهدويت و همچنين تبليغ فرهنگ آن، ابعاد گوناگوني را در بر مي‌گيرد كه از آن جمله بررسي مهدويت از منظر دين پژوهان، اسلام‌شناسان و شيعه‌شناسان غربي است، تا هم نسبت به رويكردها و روشهاي علمي - تحليلي اين دانشمندان نسبت به مسئله مهدويت، شناخت تفصيلي پيدا كرده باشيم و هم از سوي ديگر اين شناخت خود زمينه‌اي باشد براي تبليغ كارآمد و شناساندن به روز شخصيت حقيقي آن وجود بزرگوار به فرهنگ و تمدن غرب.
با اين نيت بود كه كليهِ دائره`‌المعارف‌هاي تخصصي موجود در زمينه‌هاي اسلام، دين، يهوديت و مسيحيت را با دقت و وسواس تمام مورد بررسي قرار داديم و مدخل‌هاي مربوط به موضوع مهدويت را از آنها استخراج نموديم تا بدين ترتيب در كمترين حجم ممكن، فشرده‌ترين، جديدترين و معتبرترين تئوري‌ها و تحليل‌هاي علماي غربي را در باب مهدويت ارائه كرده باشيم.
لازم به يادآوري است آنچه در اينجا آورده مي‌شود انديشه كوتاه و يا غلط دين پژوهان غربي در باب مهدويت از منظر اسلامي و يا شيعي است و پرواضح است كه تكيه اصلي آنها بر منابع اهل سنت و اطلاعات ناقص و محدود آنها از شيعهِ اماميه استوار است. اين مقاله و امثال آن به وضوح نشان‌دهنده دو نكته مهم است. يكي اينكه فرهيختگان و دانشمندان غربي با منابع معتبر شيعه آشنايي كافي ندارند و بيشتر به برخي منابع اهل سنت رجوع مي‌كنند.
ديگر اينكه علما و حوزه‌هاي شيعي براي معرفي شيعه و مباني اعتقادي آن به فرهيختگان و دانشمندان جهان، چه مسئوليت سنگيني پيش‌رو دارند.

مهدي‌
مهدي، يعني <به درستي هدايت شده > نام احياگر دين و عدالت است كه، طبق اعتقاد عام مسلمانان، قبل از پايان يافتن جهان حكومت خواهد كرد. مقالهِ حاضر به رديابي تاريخ اين اعتقاد و بررسي تاريخ سياسي نهضتهاي مهدي گرا فقط در حيطهِ مربوط به موضوع، خواهد پرداخت (در خصوص نهضت سوداني، به مدخل مهديه مراجعه كنيد).

خاستگاه وشكل‌گيري اوليه در دوران بني‌اميه‌
واژه ِمهدي به اين شكل در قرآن نيامده است: اما روشن است كه اين نام از ريشهِ عربي ه د- ي مشتق شده است كه عموماً در قرآن به معناي هدايت الهي به كار ميرود. اين واژه به عنوان لقبي احترام آميز و بدون داشتن بار مسيحيايي از زمان صدر اسلام به كار مي‌رفت (بر اساس منابع گردآوري شده توسط گلدزيهر1،267 ،). از اين‌رو حسن بن ثابت آن را براي پيامبر، و جَرير آن را براي ابراهيم به كار برده است. سليمان بن صرد، (امام حسين[ع]) را پس از شهادت<مهدي پسر مهدي > ناميد و فرزدق در مديحه‌اي وليد را خليفهِ ششم از خلفاي ششگانه عبد شمس از عثمان ناميد كه (همگي( هُدات مهديين بودند) ديوان فرزدق، با تصحيح صاوي، قاهره، 1936، ص 88). طي جنگ داخلي دوم، پس از مرگ معاويه، اين واژه نخست براي حاكم منتظري به كار رفت كه اسلام را به كمال اوليه خود بازخواهد گرداند. عبدالله بن زبير مدعي شد كه خليفه همان احياگر است. اگر چه به نظر نمي‌رسد لقب مهدي به او اطلاق شده باشد، اما كار او در اصل تصوير بعدي را از مهدي منتظر شكل داد. در كوفه، مختار، محمد بن حنفيه را به عنوان مهدي در اين مفهوم متعالي معرفي كرد. از جمله مخالفين او در ميان اشراف كوفه كه از دست وي به بصره گريختند، موسي، پسر صحابهِ پيامبر، طلحه، بود. در آنجا بسياري از مردم او را مهدي موعود مي‌دانستند و اميدوار بودند كه اعلام خلافت كند، اما وي با اشاره به مورد عبدالله بن عمر در نخستين جنگ داخلي از درگيركردن خود در اين فتنه خودداري كرد (ابن سعد، ج 5، ص 120 و صفحات بعد). در ميان خلفاي بني‌اميه به نظر مي‌رسد سليمان (96 - 99 ق - 717715 م) نخستين خليفه‌اي بود كه به ترويج اين عقيده پرداخت، كه او مهدي موعود است و پس از آنكه ظلم به واسطهِ خلفاي پيشين او گسترش يابد، عدالت را احيا خواهد ساخت. او در مديحه‌هاي جَرير و فرزدق اغلب مهدي در اين مفهوم ناميده شده است. فرزدق به طور خاص تصريح نموده ستون دين كه خميده شده بود اكنون راست شده و كليهِ مظالم به وسيلهِ مهدي، يعني سليمان، رفع شده است (ديوان، 638، 801). بُعد آخرالزماني مفهوم مهدي كه فرزدق به كار برده است با اين گفتهِ او آشكار ميشود كه بسياري از عالمان مسيحي (قس) و عالمان يهودي (حِبر) حكومت مهدي موعود پيشگوئي كرده بودند (ديوان، 327). جانشيني سليمان (يا عمر دوم، نيز به وسيلهِ جَرير مهدي موعود خطاب شده و در اثر تقواي زبانزد او، عمدتاً در محافل ديني اين چنين از او ياد مي‌شد. از بين خلفاي بعدي بني‌اميه، جرير هشام را مهدي موعود ناميده است. با تأكيد كمتر ميتوان گفت كه فرزدق يزيد دوم به درستي (ديوان، 544) و پسرش وليد دوم را مهدي ناميده است. (ديوان، 7).
در بين علماي دين، بحث دربارهِ مهدي موعود و هويت او را ميتوان در زمان پس از جنگ داخلي دوم رديابي كرد. اين مباحث در ابعاد مختلف و مراكز علمي گوناگون شكل گرفت و عقايد بعدي در خصوص مهدي موعود را به درجات مختلف تحت تأثير قرار داد. مباحث مذكور به نوبهِ خود تحت تأثير برخي عقايد مربوط بود كه قبلاً پذيرفته شده و مورد تأييد احاديث منسوب به پيامبر اسلام قرار گرفته بود. در نتيجه اين نكته پذيرفته شده بود كه عيسي پيش از پايان يافتن جهان از آسمان فرود خواهد آمد تا حكومت كند و امامت جامعهِ اسلامي را در نماز به عهده بگيرد. در حديثي به نقل از جابر انصاري و ابوسعيد خُدري، كه احتمالاً اوايل دورهِ مروانيان در مدينه پخش گرديد، آمده كه پيامبر اسلام گفته است:
<در پايان دورهِ امت من، خليفه‌اي خواهد آمد كه ثروت را بدون حساب بين مردم توزيع خواهد نمود. >
طبق حديث ديگري كه به اوائل دورهِ مدينه مربوط مي‌شود، و به نقل از ابوهريره نقل شده، پيامبر فرموده‌اند،
<روز قيامت نخواهد آمد تا اينكه مردي از قحطان ظهور كند و به اتفاق كارگزاران خود مردم را هدايت كند.>
پيش‌بيني‌هاي مربوط به اين قحطان قطعاً قبل از شورش عبدالرحمن بن اشعث در سال(80 ق/ 699 م) معلوم بود [چرا كه] به استناد مسعودي (تنبيه، 314) و ابن طاهر مقدسي، او خود را قحطاني و ناصر المؤمنين ناميد.
در مدينه، طبق عقائد ديني محافظه كار، عمر دوم مهدي موعود تلقي ميشد، آنچه اين مقبوليت را تسهيل مي‌كرد اين حقيقت بود كه عمر دوم از طرف مادر با عمر اول ارتباط مي‌يافت، كه به اتفاق فرزندش عبدالله از بالاترين مقام ديني در ميان علماي محافظه‌كار مدينه برخوردار بود. سخناني منسوب به عمر اول و عبدالله بن عمر پخش شده بود مبني بر اينكه عمر اول پيش‌بيني نموده كه يكي از فرزندان او با ظهور خود زمين را پر از عدل خواهد كرد. اين گفته‌ها منعكس كنندهِ انتظاري قديمي‌تر بودند مبني بر اينكه يكي از فرزندان عمر اول از طريق نسبت مذكر، احياگر عدل خواهد بود اما اين اظهارات اكنون در مورد بني‌اميه به كار مي‌رفت (ابن سعد، ج 5، 243)، گفته شده كه سعيد بن مصيب (متوفاي 93 يا 94 ق/ 712 - 713 م) عمر دوم را در حالي كه مدتها قبل از حكومت خود هنوز در مدينه بسر مي‌برد، مهدي موعود مي‌دانست. تلاش خاصي صورت گرفت تا با ادعاهاي كوفيان مبني بر اينكه مهدي موعود از علويان خواهد بود، مقابله شود. از اينرو، نقل شده است كه محمد بن حنفيه در مدينه گفته است اگر قرار باشد مهدي‌اي در كار باشد، از (خاندان) عبد شمس خواهد بود. به نقل از [امام] محمد باقر[ع]، يكي از امامان شيعهِ اماميه، آمده است كه ايشان طي خلافت عمر دوم گفته است:
<پيامبر اسلام از ماست، و مهدي موعود از بني عبد شمس است. ما او را كسي جز عمر بن عبدالعزيز نمي‌دانيم>2(ابن سعد، ج 5، 245).
از سوي ديگر در مكه، از طاووس بن كيسان (متوفاي 106 ق/ 724- 725 م)، از راويان موالي و معتبر كه ساكن يمن بوده، نقل شده است كه با احتياط بيشتر گفته است كه عمر دوم به درستي هدايت شده است اما مهدي موعود نيست (كان مهدياً و ليس به)؛ زيرا در زمان مهدي موعود، پاداش اعمال خوب نيكوكاران بر آنها پيشي خواهد گرفت و بدكاران به توبه كردن دعوت خواهند شد. ابومعبد نافذ (متوفاي 104 ق/ 722 - 723 م) مولاي عبدالله بن عباس، به نقل از ارباب خود آورده است مهدي موعود جواني از اهل بيت خواهد بود. اين خبر به وسيلهِ راوي بسيار معتبر مكي، عمر بن دينار (متوفاي 126 ق/ 744 م) نقل شده است.
در حِمص، وفاداري مردم سوريه به خلافت بني‌اميه در حديثي منسوب به كعب‌الاحبار بيان شده است كه حديث مربوط به قحطاني را خنثي مي‌كند: <مهدي موعود فقط از قريش بوده و خلافت فقط بين آنها خواهد بود. اما اصل و نسب او در يمن خواهد بود (غَيرَ اَنَّ له اصلاً و نسباً في اليمن) >. اين روايت كه به وسيله` شُرح بن عبيده حِمصي (متوفاي پس از 108 ق/ 726 - 727 م) نقل شده، ممكن است به زمان قيام ابن اشعث بازگردد.
در بصره، ابوقِلابه (متوفاي حدود 107 ق/ 725 - 726 م)، را وي برجسته و مرتبط با سوريه، اين نظر را تأييد كرده است كه عمر دوم واقعاً مهدي موعود است. ابونَضره (متوفاي 109 ق/ 727 - 728 م) ابوالعلاء عامري متوفاي 108 ق/ 726 - 727 م) با نقل حديثي دربارهِ خليفهِ كريم در بصره، به طور غير مستقيم گفتهِ ابوقلابه را رد كرده‌اند و اظهار داشته‌اند كه از نظر آنها منظور عمر دوم نبوده است. حسن بصري (متوفاي 110 ق/ 728 م) اعتقاد به مسيحاي مسلمان را رد كرده و تصريح نموده است كه عيسي همان مهدي موعود است. ضمناً به نقل از او گفته‌اند كه اعتقادي به مهدي ندارد، اما اگر قرار است مهدي اي وجود داشته باشد همان عمر دوم است. محمد بن سيرين (متوفاي 110 ق/ 728 م)، معاصر و رقيب او در رهبري ديني در بصره، معتقد بود كه يك مهدي از ميان امت اسلامي خواهد آمد و عيسي، پس از فرودآمدن از آسمان، پشت سر او به نماز خواهد ايستاد. ضمناً تصريح كرده است كه مهدي موعود بهتر از ابوبكر و عمر، و همرديف پيامبران خواهد بود. طبق شايعه اي ديگر، او معتقد بود كه قحطاني همان مهدي موعود است. قتاده (متوفاي 117 يا 118 ق/ 736 م)، از شاگردان برجستهِ حسن (بصري)، حديث زير را از پيامبر نقل كرده است: >پس از وفات يك خليفه، اختلافي به وجود ميآيد و مردي از مردم مدينه به مكه خواهد گريخت. سپس برخي از مردم مكه نزد او خواهند آمد و او را، برخلاف خواست خود، وادار به قيام خواهند ساخت، و بين ركن و مقام با او بيعت خواهند كرد. لشگري را از سوريه عليه او روانه ميكنند اما اين لشگر در صحراي بين مكه و مدينه در زمين فرو مي‌روند (يُخسَفُوا بهم). با مشاهدهِ اين امر، صالحان (ابدال)3 شام4 و گروه‌هايي از عراق (عصائب) نزد او ميآيند و سوگند وفاداري به او را ادا مي‌كنند. سپس مردي از قريش قيام مي‌كند كه دايي‌هاي او از طايفهِ كلب هستند. وي لشگري را عليه آنها روانه مي‌كند اما شكست مي‌خورند. اين لشكر اعزامي از كلب خواهند بود و كساني كه شاهد غنايم كلب نخواهند بود، تأسف خواهند خورد. سپس او ثروت را توزيع مي‌كند و طبق سنت پيامبر آنها در ميان آنها عمل ميكند. اسلام به طور قاطع تثبيت مي‌شود (يُلقي بِجِرانه). او هفت سال (يا در نسخهاي نه سال) زندگي ميكند و سپس از دنيا مي‌رود، و مسلمانان براي او دعا مي‌كنند.< اين روايت، كه بخش اول آن از قيام عبدالله بن زبير الگوبرداري شده است، احتمالاً به عبدالله بن حارث بن نَوفَل بن حارث بن عبداللمطّلب بازمي‌گردد كه در اسناد آن آمده و ادعا مي‌كند كه آن را از اُمّ سلمه، بيوهِ پيامبر اسلام، شنيده است. عبدالله بن حارث، كه <بَبَّه> ناميده مي‌شد، پس از فوت خليفه يزيد و فرار فرماندار او عبيدالله بن زياد، در سال 64 ق/ 684 م، از جانب مردم بصره به عنوان فرماندار آنها برگزيده شد. اما در آن زمان خود را از تمام حوادث خشونتآميز كنار كشيد (مقايسه كنيد با؛9 862 ,3591 از اينرو در واقع بعيد است كه راوي در اين حديث باشد، كه هدف آن تحريك حمايت از آرمان ابن زبير بوده است. بخش آخر آن، شامل قيام فردي از بني‌اميه كه <دايي‌هاي او از كلب هستند > و سپاهي از كلبي‌ها را عليه ابن زبير روانه ميكند، بيانگر اميدهاي آن زمان است كه تاريخ آنها را محقق نساخته است. قسمت در زمين فرورفتن سپاه از سوريه، كه مبتني بر هشدارهاي قرآن پيرامون خَسف است، برگرفته از احاديثي است كه اندكي قبل از آن توسط خود عبدالله بن زبير و دو طرفدار برجستهِ او، عبدالله بن صفوان و حريث بن ابي ربيع مَخزومي، به صورت تبليغات جنگي طي نبرد سپاهيان يزيد عليه مكه و مدينه پخش شد (مراجعه كنيد به صحيح مسلم كتاب الفِتن باب الخسف). اگرچه در حديث قَتاده نامي از مهدي موعود ذكر نشده، اما بعداً عموماً چنين تلقي گرديد كه به او اشاره دارد، و رقيب سوري او، نمونهِ كامل سفياني يعني مخالف سنتي مهدي موعود است. بخش اعظم روايت بعدي در مورد كار مهدي و سفياني، شرح بخشهاي مختلف اين حديث است.
اواخر دوران بني‌اميه، مطربن طهمان ورّاق (متوفاي 125 ق/ 743 م)، مردي از خراسان و ساكن بصره و شاگرد ارشد قتاده، اين نظر را رد كرد كه عمر دوم مهدي موعود است و گفت مهدي موعود دست به كاري خواهد زد كه عمر دوم انجام نداده است: اگر كسي پولي از خزانه درخواست كرده باشد و سپس دريابد كه نيازي به آن ندارد، ديگر آن را پس نمي گيرد. مطر همچنين رواياتي منسوب به كعب الاحبار نقل كرده كه مضمون آنها اين است كه مهدي را چنين ناميدند زيرا هدايت خواهد شد (يُهدي) تا نسخه‌هاي متن اصلي تورات و انجيل را كه در انطاكيه پنهان شده، بيابد. همين روايت كعب به نظر مي‌رسد همزمان در كوفه نيز معروف بوده و گفته‌اند در آنجا عبدالله بن بِشر خثعمي آن را به صورت زير نقل كرده است:
<مهدي موعود (سپاهي) را براي نبرد با روم روانه مي‌كند، ده علم (فقه) به او داده مي‌شود، و تابوت حضرت حق (تابوت‌السكينه) را از غاري در انطاكيه بيرون ميآورد كه حاوي توراتي است كه خداوند براي موسي نازل كرده و انجيلي كه براي عيسي مسيح فرستاده است؛ و در ميان مردم معتقد به تورات طبق تورات و در ميان مردم معتقد به انجيل طبق انجيل حكومت مي‌كند.>
حديث زير اواخر حكومت بني‌اميه در بصره و به نقل از ابوسعيد خُدري پخش گرديد:
<پيامبر گفت: مهدي موعود در ميان امت من خواهد بود، هر چند براي مدتي كوتاه، هفت (سال)، يا نه سال. در آن زمان امت من از سعادتي برخوردار خواهند بود كه هرگز از آن بهره‌مند نبوده‌اند. زمين ثمرات خود را به آنها خواهد بخشيد و چيزي را از آنها دريغ نخواهد كرد. در آن زمان پول فراوان خواهد بود و هرگاه كسي برخيزد و بگويد <يا مهدي، بده > او خواهد گفت بگير>.
اين حديث كه نشان مي‌دهد مهدي حاكم كريمي است كه قبلاً (ظهور او) پيش‌بيني شده، به شكلهاي مختلف، به وسيلهِ زيد عامّي پخش گرديد اما در اصل ممكن است به منبع روائي او، ابوصِدّيق ناجي اهل بصره (متوفاي 108 ق/ 726-724 م) بازگردد. شكل ديگري از اين حديث به وسيلهِ سليمان بن عَبيد سُلَمي، معاصر بصري زيد عامي نقل شده است. از جمله توصيفهاي ديگري كه اواخر دورهِ بني‌اميه از بصره سرچشمه مي‌گرفت اين بود كه مهدي موعود بيني عقابي و پيشاني بلند (اقني اجلي) خواهد داشت.
روايت كوفي بر اين نكته تأكيد داشت كه مهدي يكي از اهل بيت پيامبر يا از فرزندان علي خواهد بود. عاصم بن بَهدَله (متوفاي 127 يا 128 ق/ 744 - 746 م)، قاري مشهور قرآن از كوفه، حديث زير را با اسناد كوفي كه به عبدالله بن مسعود بازمي‌گردد پخش كرد:
<پيامبر فرمودند: جهان به پايان نمي‌رسد تا اينكه مردي از خاندان من (اهل بيتي) بر اعراب حكومت كند و نام او با نام من مطابق خواهد بود. (يُواطي اسمه اسمي).>
اين ادعا كه مهدي هم نام پيامبر خواهد بود، بدون شك در زمان قيام مختار به طرفداري از محمد بن حنفيه صورت گرفته، كه گفته‌اند وقتي به عنوان مهدي موعود خطاب شد به امتياز برخورداري خود از نام و كنيه پيامبر اشاره كرد (ابن سعد، ج 5، ص 68). پس حديث عاصم احتمالاً به منبع حديث وي، زِرّ بن حُبَيش، بازميگردد كه به خاطر طرفداري از علي شهرت داشت. تا زمان قيام زيد بن علي در كوفه در سال 120 ق/ 738 م، اصل يكساني نامها ظاهراً در آنجا به خوبي تثبيت شده بود، زيرا طرفدارانش سعي نمي‌كردند او را مهدي بدانند بلكه او را منصور (طبري، ج 2، ص 1676)، شخصيتي مسيحيايي كه ريشه در اعتقادات مردم يمن داشت تلقي مي‌كردند. در كوفه حديث زير نيز رواج داشت كه به وسيلهِ ابراهيم، پسر محمد بن حنفيه از پدرش و او نيز از علي نقل كرده بود، پيامبر فرمودند: مهدي از ما خواهد بود، از اهل بيت. خداوند يك شبه به او توفيق خواهد داد (يُصلحهُ في ليله``). اينكه مهدي از خاندان پيامبر خواهد بود در اين حديث نيز تأييد شده است:
<پيامبر خدا فرمودند: حتي اگر فقط يك روز از عمر زمين باقي مانده باشد، خداوند مردي از ما را خواهد فرستاد كه جهان را پر از عدل كند آنگاه كه پر از ظلم شده باشد. >
اگر چه اين روايت صرفاً از طريق فِطربن خليفه` اهل كوفه (متوفاي 153 ق/ 770 م) در بين راويان شيوع فراواني يافته بود، اما مي‌تواند به صحابهِ پيامبر ابوطفيل عامر بن واثله (متوفاي حدود 100ق/ 718 - 719 م) نيز بازگردد كه به حمايت از علي و طرفداري از شيعه معروف بوده و ادعا كرده كه روايت مذكور را از علي شنيده است. مضمون حاكم كريم، در كوفه به وسيله` عطيه` بن سعد بن جُناده قيسي (متوفاي 111 ق/ 729 -730 م يا 127 ق/ 744 - 745 م) مطرح شده كه شيعه محسوب مي‌شد و حديث زير را به نقل از ابوسعيد خُدري روايت كرده است:
پيامبر فرمودند: <مردي از خاندان من پس از يك فاصله` زماني (عند انقطاعٍ من الزمان) و ظهور جنگهاي داخلي (فِتن) خواهد آمد و او در توزيع (حَثياً) (پول) سخاوتمند خواهد بود. او سفّاح (= كريم) ناميده خواهد شد. >

اوايل دورهِ عباسيان تا زمان جمع آوري رسمي احاديث‌
نهضت انقلابي عباسيان اميدهاي مسيحيايي و اميد به [ظهور] يك احياگر دين و حكومت عادلانه از ميان اهل بيت را برانگيخت و از جانب آنها پشتيباني شد. اولين خليفهِ عباسي در سخنراني افتتاحيهِ خود در مسجد كوفه در سال(132 ق/ 749 م) عنوان مسيحيايي سفّاح را كه در كوفه رايج بود به خود داد. شاعري به نام سديف او را مهدي هاشميان ناميد (الاغاني، ج 4، ص 93). خليفهِ دوم عباسي، ابوجعفر، نيز به وسيلهِ شاعر دربار خود، ابودُلامه، مهدي موعود ناميده شد. طي حكومت او، ادعاي عباسيان در خصوص مهدويت، با قيام محمد بن عبدالله حسني در سال (145 ق/ 762 م،) با چالش شديد مواجه گرديد؛ محمد بن عبدالله مدتها بود كه با تبليغات طرفداران خود مهدي منتظر اعلام شده بود و طبق پيش‌بيني احاديث در مدينه ظهور كرده بود. پس از سركوبي قيام او، خليفه، نام مسيحيايي منصور را برگزيد و لقب مهدي را به فرزند و وليعهد خود محمد بن عبدالله داد و او را به عنوان احياگر موعود به مردم معرفي كرد. محمد بن عبدالله پس از رسيدن به قدرت كوشيد مطابق با انتظارات موجود از مهدي زندگي كند و به اين منظور زندانيان سياسي را به ويژه در شهرهاي مقدس آزاد كرد و هنگام آزادي هداياي سخاوتمندانهاي به آنها داد.
روايات مربوط به مهدي كه به زمان مذكور باز مي‌گردند بازتاب تحولات فوق هستند. يكي از شيعيان به نام يزيد بن ابي زياد (متوفاي 136 ق/ 753 - 754 م) در حمايت از نهضت انقلابي عباسيان در خراسان حديث زير را در كوفه پخش كرد كه اسناد آن به عبدالله بن مسعود باز مي‌گردد:
<زماني كه در محضر پيامبر خدا بوديم، جواناني از بني‌هاشم آمدند. با ديدن آنها اشك از چشمان پيامبر جاري شد و رنگ چهرهايش تغيير يافت. عرض كرديم: اي پيامبر خدا، براي مدتي در چهرهِ شما چيزي ديده‌ايم كه برايمان خوشايند نيست.< حضرت فرمود، >خداوند براي ما، اهل بيت، آيندهاي را در اين جهان برگزيده است. اهل بيت من با بدبختي، تبعيد، و آزار و شكنجه روبرو خواهند شد تا اينكه جماعتي از شرق با پرچم سياه ظهور خواهند كرد. آنها حق را خواهند خواست اما به آنها داده نمي‌شود. سپس مي‌جنگند و پيروز مي‌شوند. آنگاه هر چه كه بخواهند به آنها داده ميشود، اما آن را نمي‌پذيرند و نهايتاً آن را (يعني زمين را) به مردي از خاندان من واگذار مي‌كنند. او زمين را پر از عدل خواهد كرد آنگاه كه آنها پر از ظلم كرده باشند. هر كس از شما زنده و شاهد اين امر باشد، بگذاريد به آنجا برود حتي اگر با خزيدن بر روي برف باشد (حَبواً علي الثَلج).>
اگر چه كارشناسان حديث معتقدند اين حديث كه به حديث بيرقها معروف است، به وسيلهِ ابن ابي زياد جعل شده، تأثير فراواني بر انتظارات بعدي دربارهِ كار مهدي داشته و ابن ماجه در كتاب السنن خود آن را پذيرفته است. نسخهِ مشابهي از اين حديث با اسناد بصري در بصره به وسيلهِ خالد حَذّاء (متوفاي 141 - 142 ق/ 758 - 760 م) پخش شده است:
پيامبر خدا فرمود، <سه نفر كه هر يك فرزند خليفه است، در خزانهِ شما خواهند جنگيد (عند كنزكم). هيچ يك از آنها، آن را به دست نميآورد. سپس پرچمهاي سياهي از شرق برافراشته ميشود>. دو نفر از آنها (به طور وحشيانهاي) شما را به قتل ميرسانند به طوري كه هيچكس تا كنون اين گونه كشته نشده است.< بعد چيزي گفت كه به خاطر نميآورم. وي افزود،> وقتي كه او را ديديد، با او بيعت كنيد، حتي اگر با خزيدن بر روي برف باشد. زيرا او نايب خداوند، مهدي موعود است.
ادعاي عباسيان در خصوص مهدويت در ميان راويان عمدتاً كوفي به طور ناچيزي مورد حمايت واقع شد. گفتهِ زير كه منسوب به عبدالله بن عباس است احتمالاً در اواخر خلافت منصور يا آغاز حكومت مهدي توسط عبدالمالك بن ابي غنيه خُزاعي، مردي اهل اصفهان و ساكن كوفه پخش گرديد:
<به خدا قسم، پس از آن (يعني پس از دوازده خليفه اي كه در حديثي از پيامبر پيش‌بيني شده‌اند) سفّاح، منصور، و مهدي از ميان ما خواهد آمد و آن (يعني خلافت) را به عيسي بن مريم واگذار خواهد كرد.>
ابن جابر اَعمَش نيز كه احتمالاً كوفي بوده، تقريباً در همان زمان حديثي را منسوب به ابوسعيد خدري نقل كرد: <شنيدم كه پيامبر خدا(ص)فرمودند، قائم از ماست، منصور از ماست، سفّاح از ماست، و مهدي از ماست. در مورد قائم، خلافت بدون ذره اي خونريزي از سوي او، به او خواهد رسيد. در مورد منصور، هيچ يك از پرچمهاي او بازنمي‌گردد. در مورد سفّاح، سيل ثروت و خون به راه خواهد انداخت. مهدي آن (زمين) را پر از عدل خواهد كرد آنگاه كه پر از ظلم شده باشد.> ابن جابر افزود: به نظر او منصور، ابوجعفر (منصور) بوده و سفّاح، خليفه مهدي بوده است. اما احتمالاً اين روايت ابتدائاً براي عباسيان جعل نشده و ممكن است به اواخر حكومت بني‌اميه در كوفه مربوط باشد كه به منبع روايت ابن جابر يعني ابو ودّاك همدانيِ كوفي باز مي‌گردد. اين پيش‌بيني كه مهدي از نوادگان عباس خواهد بود. در اوايل دورهِ عباسيان صورت گرفته كه به وسيلهِ يزيد بن وليد خُزاعي، كه از لحاظ ديگر ناشناخته است، به كعب‌الاحبار نسبت داده شده و بوسيلهِ محمد بن وليد بغدادي، يكي از موالي بني‌هاشم، نقل شده است.
اما فضاي حاكم در ميان راويان، به سرعت عليه ادعاهاي عباسيان در خصوص مهدويت و به نفع اميدهاي علويان تغيير يافت رواياتي در تأييد اين ديدگاه كه مهدي از سلالهِ محمد و دخترش فاطمه خواهد بود در اوايل دورهِ عباسيان در خارج از كوفه نيز پخش شد. در بصره، عِمران قَطّان، حامي قيام محمد بن عبدالله و برادرش ابراهيم، حديث زير را به نقل از قتاده پخش كردند:
<پيامبر خدا فرمودند، مهدي از من خواهد بود، با پيشاني بلند و بيني عقابي. او زمين را پر از عدل و داد مي‌كند آنگاه كه پر از ظلم و ستم شده باشد و هفت سال حكومت خواهد كرد.> احاديث مشابهي به نقل از ابوصِدّيق ناجي، به وسيلهِ قَدَري طرفدار شيعه، عوف اعرابي (متوفاي 146 ق/ 763-764 م) و ديگر بصريان پخش گرديد. تقريباً در همين زمان بود كه در رقّه، زيد بن بيان، اين حديث را از پيامبر پخش كرد كه، <مهدي از خاندان من و از فرزندان فاطمه خواهد بود. >
افزودن عبارت <و نام پدر او (پدر مهدي) همنام پدر من است > به حديث عاصم توسط تعدادي از راويان كوفي، تأييدي براي گفتهِ محمد بن عبدالله حسني محسوب مي‌شود. به احتمال زياد، روايت زير به وسيلهِ شعيب بن خالد، اهل كوفه و ساكن ري، به نفع او پخش شده است كه:
<علي در حاليكه به فرزندش حسن مي‌نگريست فرمود >، در حقيقت، اين فرزند من، يك سرور است، همانگونه كه پيامبر او را چنين ناميد و از نسل او مردي خواهد آمد كه نام پيامبر شما خواهد بود. رفتار او شبيه پيامبر خواهد بود اما در شكل و قيافه شبيه او نخواهد بود. او زمين را پر از عدل و داد مي‌كند آنگاه كه پر از ظلم شده باشد.
اما در روايتي منسوب به عبدالله بن عمرو بن عاص، مهدي از نسل حسين معرفي شده كه در آن زمان به وسيلهِ عبدالله بن لَهيعه (متوفاي 155 ق/ 772 م) در مصر پخش گرديد:
<مردي از فرزندان حسين از شرق ظهور خواهد كرد. حتي اگر كوههاي سر به فلك كشيده بخواهند با او مقابله كنند، آنها را ويران كرده و راه خود را از ميان آنها خواهد گشود. >
اين روايت از قبل بيانگر انتظار قيامي ديگر، پس از قيام عباسيان، در شرق است. اكنون اين انتظار در پيش‌بيني‌ها بيان مي‌شد كه سپاهي با جامهِ سفيد بر تن و حامل پرچم‌هاي كوچك و سياه به رهبري يك مرد يا پيرو او، اهل تميم به نام شعيب بن صالح، از خراسان يا ري خواهد آمد تا زمينه را براي مهدي آماده كند. به نظر ميرسد پيش‌بيني‌هاي اوليه از اين قبيل ريشه در عراق داشته اما بخش اعظم آنها، كه اغلب بسيار مشروح است، از منابع مصري و سوري سرچشمه گرفته‌اند. در مصر، عبدالله بن لهيعه، روايت‌هاي بي‌شماري از اين قبيل را جعل كرده و اسناد غير واقعي مختلفي را براي آنها ساخته است. در سوريه، روايات مشابهي به نقل از ارطات بن مُنذر اهل حِمص (متوفاي 162 يا 163 ق/ 778 - 780 م) نقل شده‌اند، كه گاه اسناد آنها به كعب‌الاحبار بازميگردد. روايات ديگر به وسيلهِ ابوبكر بن ابي مريم (متوفاي 156 ق/ 773 م): اهل دمشق پخش گرديده است. روايات ديگري از اين قبيل كه ظاهراً هم در سوريه و هم در مصر معروف بودند. به روايت جابر (جُعفي) از [امام] ابوجعفر (محمدباقر)، چه بسا در قالب كتاب، پخش شده است. از آنجا كه جابر حداكثر در سال (132 ق/ 750 م) وفات يافته است، واضح است كه اين انتساب به او بي‌اساس است. برخي از اين روايات قيام و احوال سفياني، تسخير و غارت كوفه توسط او، شكست او به دست شعيب، و الحاق پرچمهاي سياه از مشرق با پرچمهاي زرد از مغرب در ناف (سُرّه) سوريه، يعني دمشق را با جزئيات تمام توصيف كرده‌اند. وفات محمد بن عبدالله در پيش‌بيني‌هاي موجود در شرحهاي منسوب به جابر و ارطات آمده است؛ طبق اين پيش‌بيني‌ها، نفس زكيه، از فرزندان پيامبر، طي مبارزهاي در حوالي مدينه، واقع در احجار الزيت كشته خواهد شد. مهدي موعود در مكه ظهور ميكند، شعيب با او بيعت مي‌كند و مهدي با ادامهِ جنگ، سپاه كلبي را شكست داده و سفياني را به قتل ميرساند. طبق برخي پيش‌بيني‌هاي رايج در سوريه، او در بيت‌المقدس ساكن خواهد شد. حكومت او 24، 30، 39، يا 40 سال به طول مي‌انجامد و پس از او قحطاني يا حلقايي از خاندان او جانشين او خواهند شد. پس مهدي در اين روايات ارتباط چنداني با آخرالزمان ندارد، اما طبق پيش‌بيني برخي از اين روايات مهدي ديگري قسطنطنيه را تسخير كرده و با فرود آمدن عيسي از آسمان، حكومت را به او تسليم ميكند.
عليرغم پخش سريع روايات مربوط به ظهور مهدي موعود، مخالفت با اعتقاد به او به گونه‌اي كه قبلاً به وسيلهِ حسن بصري مطرح شده بود، در ميان علماي حديث كاملاً پايان نيافت. محمد بن خالد جَنَدي، اهل يمن اين مخالفت را ملبس به حديثي از پيامبر كرد و براي آن اسنادي از طريق حسن بصري تا صحابهِ پيامبر اَنَس درست كرد، <امور هميشه در سختي و دشواري، دنيا همواره در حركت به عقب و مردم در حرص و آز خواهند بود. روز قيامت فقط در زمان بدترين مردم فراخواهد رسيد. هيچ مهدي اي در كار نخواهد بود مگر عيسي بن مريم. > حديث مذكور در اثر اينكه شافعي (متوفاي 204 ق/ 820 م) آن را از جَنَدي نقل كرده است اعتبار بيشتري يافت. اين روايت كه در سنن ابن ماجه آمده، بعداً از سوي طرفداران اعتقاد به مهدي چنين تفسير شد كه هيچ‌كس جز عيسي مسيح در گهواره (مهد) سخن نگفت يا اينكه مهدي فقط مطابق با تعاليم عيسي حكومت خواهد كرد زيرا فقط عيسي، به عنوان يك پيامبر، معصوم بود. بسياري از كارشناسان حديث، از جمله نسائي و ابن قيّم جوزيّه، آن را معتبر ندانسته و رد كرده‌اند. ترديدهاي پابرجا در خصوص مهدي ممكن است تا حدودي به خاطر نبود روايتي در خصوص او در صحيح بخاري و مسلم باشد. اما روايات مربوط به مهدي در مجموعه‌هاي روائي اصيل اهل تسنن از قبيل كتب ابي داوود، ترمذي، ابن ماجه، نسائي و نيز مسند ابن ماجه به اندازه‌اي هستند كه مبناي محكمي براي اعتقاد همگاني به مهدي را به وجود آورند.

تحولات بعدي‌
روايات مربوط به مهدي در مجموعه روايات پُست كلاسيك مانند مجموعهِ طَبَراني، حاكم نيشابوري، و بيهقي نيز گردآوري شده‌اند. نقش معادي مهدي عموماً برجسته‌تر شد. اين نگرش كه مهدي در زمان فرودآمدن عيسي حكومت خواهد كرد به صورت يك اصل پذيرفته شده عمومي درآمد. چرا كه اكنون مهدي امام مسلمانان در نماز شناخته مي‌شد، كسي كه بدون ذكر نام در روايات قبلي گفته شده بود كه امامت خود را به عيسي مسيح واگذار خواهد كرد. ابوالحسن آبُري (متوفاي 363 ق/ 959 م) در كتاب خود تحت عنوان مناقب الشافعي مدعي تواتر كلي روايات مربوط به مهدي شده كه اين اطمينان را به بار ميآورد كه او از امت اسلام خواهد بود و عيسي پشت سر او به نماز خواهد ايستاد. برخي از اعمالي كه، طبق روايات قبلي، قرار بود عيسي پس از فرودآمدن خود انجام دهد اكنون به مهدي نسبت داده مي‌شد كه در از بين بردن دجّال نيز به او كمك خواهد كرد. مهدي بسيار بيش از پيش با فتوحات پيش‌بيني شده مسلمين در روايات ملاحم پيرامون آخرالزمان، به ويژه فتح قسطنطنيه و روم مرتبط شمرده شد و حاكم كل جهان تلقي گرديد. اين گرايشات در روايات نقل شده بوسيله ابونعيم اصفهاني (متوفاي 458 ق/ 1066 م) مشهود است كه حداقل سه مجموعهِ متفاوت از احاديث مربوط به مهدي را تأليف كرده است.
بُعد تازه‌اي از احوال مهدي در كتاب التذكره ابوعبدالله قرطُبي (متوفاي 671 ق/ 1273 م) آمده است. وي رواياتي را نقل كرده كه به موجب آنها مهدي ابتدا در ماسَّه در سُوس، در دورترين نقطه غرب ظهور ميكند و پس از آن است كه دومين بيعت با او در مكه صورت ميگيرد. علاوه بر اين، سپاهي از قبايل بربر جمعآوري ميكند، و از تنگه‌هاي مختلف عبور ميكند و به اندلس مي‌رسد كه مصيبت‌ها و چپاول آنجا در گذشته به دست كافران به طور مشروح ذكر شده است. سپس مهدي در مسجد شهر سويل سخنراني ميكند، تمام مسلمين با او بيعت مي‌كنند و 70 شهر روم را تسخير مي‌كند. نهايتاً كليساي طلا (كنيسهِ الذهب) را غارت مي‌كند، اما چون پيروان او بر سر تقسيم عصاي موسي كه در آنجا پيدا ميشود به كشمكش مي‌پردازند، روم برتري مي‌يابد و قبل از پيروزي نهايي مهدي، مسلمانان را تا فَيّوم در مصر تعقيب ميكنند. اين روايات، كه طبق يكي از آنها مهدي بايد در سال 599 ق/ 1202 - 1203 م ظهور مي‌كرد، خاستگاهي جديد دارند. روايات مذكور احتمالاً ظهور مهديِ ابن تُومَرت (متوفاي 524 ق/ 1130 م) هستند اما اظهار اميدواري ميكنند كه مهدي ديگري بار ديگر اندلس را تسخير كند. ابن تومرت در توصيف خود از مهدي نامي از اين روايات نمي‌برد يا اشاره‌اي به آنها نمي‌كند. اما ابن خلدون، برخي باورهاي مشابه را توصيف ميكند كه به وسيلهِ صوفيهاي غربي، ابن قَسي (متوفاي 536 ق/ 1141 م)، ابن عربي (متوفاي 638 ق/ 1240 م)، ابن سبعين (متوفاي 623 ق/ 1226 م)، و شاگرد او ابن ابي واطيل، كه يكي از آثار ابن سبعين را نقل مي‌كند، رواج يافته‌اند. به گفتهِ ابن خلدون، اين صوفيها پيش‌بيني كرده‌اند كه مهدي در مغرب ظهور خواهد كرد. وي همچنين مي‌گويد بسياري از مردم تا زمان خود او منتظر بودند كه مهدي در قلعه (رباط) ماسَّه ظهور كند، از اين‌رو به اميد ملاقات و بيعت با او به آنجا مي‌رفتند. در آغاز قرن هشتم/ چهاردهم، مردي كه ادعا مي‌كرد مهدي موعود است، در آنجا حمايتي كسب كرده بود اما به زودي به وسيلهِ سران مَصمودَه كشته شد. اعتقاد به اينكه مهدي در مراكش ظهور مي‌كند تا دوران مدرن در آنجا رايج بوده است.
در روايات شرق و مصر اين تحول عمدتاً ناديده گرفته شده است. رساله‌هايي كه بطور خاص به مهدي پرداخته‌اند، و تعداد فراواني از روايات مجموعه‌هاي قبلي را در خود جمع كرده‌اند، به وسيلهِ راويان متأخر تأليف شده‌اند. از جمله به وسيلهِ يوسف بن يحيي مَقدسي سولمي دمشقي، نويسندهِ عِقد الدرر في اخبار المنتظر كه درسال (658 ق/ 1260 م) تأليف شده است؛ سيوطي (متوفاي 911 ق/ 1505 م) كه در رسالهِ خود تحت عنوان العَرف الوَردي في اخبار المهدي از اثر ابونعيم اصفهاني به نام <چهل روايت دربارهِ مهدي > به عنوان مبنا استفاده كرده و روايات فراواني را از منابع ديگر به آن افزوده است؛ و ابن حَجَر هَيتمي (متوفاي 973 ق/ 1565 م) كه علاوه بر نوشتن دو رساله دربارهِ مهدي، كه يكي از آنها تحت عنوان القول المختصر في علامات المهدي المنتظر موجود است، بحثي راجع به اين موضوع را در اثر ضد شيعي بحث انگيز خود به نام الصواعق المُحرِقه آورده است. گرايش كلي اين رساله‌ها هماهنگ كردن روايات مختلف بوده است. با اين حال چند مسأله همچنان موجب جر و بحث بوده است. هر چند ابونعيم اصفهاني به روشني موافق اين عقيده بود كه مهدي از سلالهِ [امام] حسين[ع] خواهد بود، ابن قَيم جوزيّه، و به دنبال او ابن حجر هيتمي معتقد بودند كه صحت رواياتي كه تصريح مي‌كنند مهدي از خاندان [امام] حسن[ع] خواهد بود، بهتر تأييد ميشود و استدلال مي‌كردند كه خداوند از اين جهت فرزندان [امام] حسن [ع] را ترجيح داده است كه [امام] حسن[ع] به اختيار خود و به خاطر دلسوزي براي امت اسلام دست از خلافت كشيد اما [امام] حسين[ع] به طمع خلافت درگير جنگ شد. اينجا نيز[جداي از بي خبري نسبت به منابع اصيل اسلامي] ، از تحليل‌هاي بي محتوايي است كه بني اميه در تخريب چهرهِ ائمه(ع) درميان افراد رواج دادند. علي هروي قاري (متوفاي 1014 ق/ 1606 م) در اثر خود به نام المشرب الوردي في مذهب المهدي اين استدلال را رد كرده است و عبدالرحمن اَيدَروسي (متوفاي 1192 ق/ 1778 م)، كه خود از فرزندان [امام] حسين[ع] است، مؤيد اين ديدگاه بود كه مهدي از خاندان [امام] حسين[ع] خواهد بود. در خصوص اقتداي عيسي به مهدي در نماز، مشكل كلامي به وجود آمده است. تفتازاني (متوفاي 792 ق/ 1390 م) در تفسير خود از عقائد نسفي گفته است كه، طبق ديدگاه صحيح‌تر، مهدي در نماز به عيسي اقتدا خواهد كرد، زيرا عيسي به عنوان پيامبر در رتبهِ ديني از او برتر است. ابن حجر هيتمي و ديگران اين ديدگاه را رد كرده‌اند. استدلال آنها اين است كه اقامهِ نخستين نماز عيسي پشت سر مهدي به معني اطاعت او از شريعت اسلام است، نه برتري مهدي. از اينرو، همانطور كه در برخي روايات آمده، ممكن است بعداً مهدي پشت سر عيسي به نماز بايستد. از سوي ديگر، سيوطي، و به دنبال او هيتمي، مخالف رواياتي هستند كه مهدي را به لحاظ مقام برتر از ابوبكر و عمر مي‌دانند و آن را در تضاد با اجماعي مي‌دانند كه به موجب آن دو خليفهِ مذكور پس از پيامبران بهترين انسانهاي روي زمين بوده‌اند. گفتني است نه تنها چنين اجماعي وجود ندارد بلكه شايد بتوان گفت اجماع به عكس است يعني پس از پيامبر اكرم(ص) هيچ كس به برتري و فضيلت علي(ع) نمي‌رسد چنانكه اهل سنت نيز چنين قائلند. علي قاري و محمد بن عبدالرسول بَرَزَنجي در اثر خود تحت عنوان الاشاعهِ في اَشراط الساعهِ (كه در سال 1076 ق/ 1665 - 1666 م به پايان رسيده است) اعتراض آنها را رد كرده‌اند. استدلال آنها اين است كه اجماع در اين مسأله به آينده تعميم نمي‌يابد. آنها تحت تأثير ديدگاه‌هاي متصوفه معتقد بودند كه مهدي به خاطر معصوم بودن در اجتهاد خود، از دو خليفه برتر است.
يك آموزه متصوفه در خصوص مهدي، به وسيلهِ ابن عربي در فصل 366 اثر خود به نام الفتوحات المكيهِ تشريح شده است. او مهدي منتظر را كه از سلالهِ [امام] حسن [ع] است، خاتم الاوصياء توصيف كرده است، درست همانطور كه [حضرت] محمد[ص] خاتم الانبياء بوده است. مهدي شريعت5 اسلام را با شمشير تحميل ميكند و عيسي يكي از وزيران او خواهد بود. او بدون تكيه بر قياس فقهي و در اجتهاد خود معصوم خواهد بود و فقهاي مذاهب با او مخالفت ميكنند، حال آنكه اولياء متصوفه به طور طبيعي حامي او خواهند بود. اين نگرشها در محافل متصوفه وابسته به تفكر ابن عربي بيشتر شرح و بسط يافته است. آموزهِ ديگر متصوفه، كه به طور كامل از سوي علي قاري رد شده است، متعلق به شيخ هندي، عبدالله هندي مخدوم الملك بود كه بر اساس تعاليم او مهدي و عيسي هر دو آموزه فقهي ابوحنفيه را به اجرا خواهند گذاشت. اين ديدگاه همچنان در زمان بَرَزَنجي به وسيلهِ يك شيخ حنفي در مدينه ترويج مي‌شد كه برزنجي موفق شد وي را از درجه اعتبار ساقط سازد. علي قاري نيز آموزه مهديه را مورد انتقاد قرار داد. مهديه معتقد بودند كه شيخ سابق آنها، كه در خراسان درگذشته بود، مهدي بوده و تمام مسلماناني را كه اين ادعا را نفي ميكردند كافر مي‌دانستند.
عليرغم تأييد اعتقاد به مهدي به وسيلهِ برخي محدثان برجسته و متصوفه، اين اعتقاد هرگز به بخش اساسي آموزهِ مذهبي اهل تسنن تبديل نشد. در عقايد اهل تسنن به ندرت به اين مسأله اشاره مي‌شود. بسياري از علماي مشهور مانند غزالي از بحث پيرامون اين موضوع خودداري كرده‌اند. اين طرز برخورد اغلب احتمالاً به خاطر ترس از تحريك نهضت‌هاي مخرّب‌گر سياسي در ميان امت اسلامي بوده تا در اثر ترديد دربارهِ صحت اعتقاد به مهدي. انتقاد صريح از اعتقاد به مهدي مانند آنچه ابن خلدون، در مقدمهِ خود انجام داده و اعتبار كليهِ احاديث مربوط به مهدي را رد كرده، از موارد استثنائي محسوب ميشود.

آموزه شيعه‌
در بين شيعيان، به ويژه گروه‌هاي راديكال‌تر، آرزوي ظهور احياگر عدل و دين معمولاً از همه شديدتر بوده است. اعتقاد به آمدن مهدي از ميان اهل بيت پيامبر، در اعتقادات شيعه راديكال، برخلاف اعتقادات اهل تسنن، به يك جنبهِ اصلي ايمان تبديل شد. همچنين از جمله اعتقادات خاص شيعه، اعتقاد عمومي بر غيبت موقت و نهايتاً بازگشت باشكوه مهدي است. از آنجا كه هر يك از اعضاي اهل بيت كه به عنوان مهدي معرفي شدند نتوانستند در طول زندگي خود انتظارات مربوط به او را برآورده سازند، پيروان آنها به آمدن مجدد او اميد بستند. اين الگو قبلاً در مورد محمد بن حنفيه كه كساني‌كه درگذشت او را انكار ميكردند به كار رفت. به اعتقاد آنها او در كوههاي رَضوا پنهان شده و روزي بازميگردد تا بر جهان حكومت كند. اعتقادات مشابهي در خصوص پسر محمد بن حنفيه، به نام ابوهاشم (متوفاي 98 ق/ 716 م)، عبدالله بن معاويهِ از جعفريه (متوفاي حدود 130 ق/ 748 م)، محمد بن عبدالله نفس الزكيه (متوفاي 145 ق/ 762 م)، [امام] جعفر صادق[ع] (متوفاي 148 ق/ 765 م) و تعداد بيشمار ديگري از علويان در قرنهاي بعد به وجود آمد. در شيعه به مهدي عموماً لقب قائم داده شده، كه شايد اولين آنها در مورد محمد بن حنفيه در زمان غيبتش باشد. گفته شده است كه ممكن است اين واژه با لقب قائم در متون آرامي سامري ارتباط داشته باشد كه در يوناني به ترجمه شده است. (مراجعه كنيد به: جي. وايدنگرن6، محمدرسول خدا(ص) و معراج او، آپسالا7 1955 ، 79 ، پي . كرون8 و رام. كوك9 ، انتشارات كمبريج 1977 ، 165) اين واژه در كاربرد سامري و عرفاني ظاهراً به معني <زنده > است. ريشهِ عربي اين واژه هر چه كه باشد، روشن است كه در كاربرد شيعي به معني كسي است كه قيام كرده و حكومت ميكند. اين واژه قبل از پايان دورهِ بني‌اميه عموماً به كار مي‌رفت و در سنت اماميه عمدتاً جايگزين واژهِ مهدي شد.
آموزهِ غيبت مهدي پس از وفات امام هفتم، موسي كاظم[ع] (183 ق/ 799 م) در ميان واقِفيه كه او را آخرين امام مي‌دانستند و انتظار داشتند به عنوان مهدي بازگردد به شدت گسترش يافته هر چند اكثر آنها معتقد بودند كه او وفات نيافته و در جايي زنده و پنهان است، اما بقيه تصور مي‌كردند كه او وفات يافته و زنده خواهد شد. آنها به گفته‌هاي منسوب به امام جعفر[ع] استناد مي‌كردند مبني بر اينكه مهدي قائم ناميده شده زيرا پس از وفات برمي‌خيزد (يقوم). يكي از بنيانگذاران واقفيه در كوفه به نام حسن بن علي بن ابي حمزه بطائني كتابي را در خصوص غيبت به رشتهِ تأليف درآورده است. كتاب‌هاي ديگري وجود دارد كه معروف است كه به وسيلهِ واقفي‌هاي كوفه از جمله عبدالله بن جَبَلهِ (متوفاي 210 ق/ 834 م)، علي بن عمر اَعرج، علي بن حسن طاطَري (متوفاي 263 ق/ 876 - 877 م)، و حسن بن محمد بن سماعه (متوفاي 263 ق/ 876 - 877 م) نوشته شدهاند. ابراهيم بن صالح انماطي (اهل كوفه، در نيمهِ اول قرن سوم ق/ نهم م)، نويسندهِ كتاب الغيبهِ نيز شايد واقفي بوده است. اما، در همان زمان كتاب‌هايي نيز به وسيلهِ برخي علماي اماميه تأليف شده كه به تداوم امامت پس از موسي كاظم عقيده داشتند، مانند عباس ناشري (متوفاي 219 يا 220 ق/ 834 - 835) و فتحي علي بن حسن بن فضّال اهل كوفه.
پس پيش از غيبت امام دوازدهم كه اكثر اماميه پس از وفات امام يازدهم، حسن بن علي عسكري[عليهماالسلام] در سال 260 ق/ 874 م، او را مهدي مي‌دانستند، آموزهِ غيبت با روايات امامان كاملاً ثابت شده بود. اين روايتهاي گذشته اكنون مي‌توانست براي تأييد آموزهِ مهدويت امام دوازدهم مورد استفاده و جرح و تعديل قرار گيرد. براي مثال، روايتي از واقفيه منسوب به امام محمد باقر[ع] وجود داشت كه به وسيلهِ حسن بن علي بن حمزه نقل شده بود و اكنون براي امام دوازدهم به كار مي‌رفت: <صاحب اين امر (صاحب هذا الامر) حامل سنتي از موسي[ع]، سنتي از عيسي[ع]، سنتي از يوسف[ع]، و سنتي از [حضرت] محمد[ص] خواهد بود. به عنوان حامل سنتي از موسي، ترسان و مترصد (خائف يَترقّب) خواهد بود؛ به عنوان حامل سنتي از عيسي، آنچه دربارهِ عيسي گفته مي‌شد دربارهِ او نيز گفته خواهد شد؛ به عنوان حامل سنتي از يوسف، حبس و غيبت (السجن و الغيبهِ) در مورد او رخ خواهد داد؛ به عنوان حامل سنتي از [حضرت] محمد[ص]، با شمشير قيام خواهد كرد، از سيرهِ او تبعيت و روايات او را تفسير خواهد كرد... > اين روايت صريحاً به حبس موسي كاظم و ادعاي كذب مبني بر اينكه به دست دشمنانش كشته شده، اشاره مي‌كند. روايات واقفي ديگري منسوب به امام جعفر صادق‌ عليه‌السلام در خصوص دو غيبت مهدي وجود دارد از جمله: <صاحب اين امر دو غيبت خواهد داشت. يكي طولاني‌تر خواهد بود به طوري كه حتي خواهند گفت >او درگذشته است<؛ و برخي خواهند گفت، >كشته شده است.< هيچكس به او وفادار نميماند مگر عدهِ معدودي از پيروانش. هيچ يك از پسرانش يا هر كس ديگر از مكان او مطلع نخواهد بود مگر وكلاي او كه متصدي انجام امور مربوط به او هستند. > اين دو غيبت را به دوبار دستگيري امام موسي‌كاظم (عليه‌السلام) تعبير كرده‌اند كه پيش از آخرين حبس خود توسط هارون الرشيد كه ديگر بازنگشت مدت كوتاهي در زمان خلافت مهدي زنداني شده بود. اكنون چنين تفسير مي‌شد كه اين قبيل روايات به غيبت صغري و غيبت كبراي امام دوازدهم اشاره مي‌كنند. آموزهِ شيعهِ اثني‌عشري دربارهِ مهدي قائم و غيبت او، بر اساس روايات منسوب به امامان، به وسيلهِ محمدبن ابراهيم نُعماني (اواسط قرن چهارم ق/ دهم م) در كتاب الغيبه`، ابن بابويه (متوفاي 381 ق/ 991 م) در اكمال الدين، و شيخ طوسي (متوفاي 460 ق/ 1068 م) در كتاب الغيبهِ ، بنحوي قابل اطمينان شرح داده شده است.
روايات اماميه در خصوص احوال مهدي پس از ظهور او عمدتاً منعكس كننده روايات اهل سنت است. او صاحب شمشير خواهد بود و بر جهان حكومت خواهد كرد. عيسي پس از فرودآمدن از آسمان، در نماز به او اقتدا ميكند. اين مسأله برخلاف مورد اهل تسنن مشكل كلاني به وجود نمي‌آورد زيرا طبق آموزهِ رايج ام

مهرموعود بازدید : 19 چهارشنبه 16 دی 1388 نظرات (0)

بسم الله الرحمن الرحیم

اَلْحَمْدُ لله رَبِّ الْعالَمینَ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ نَبِیِّهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلیماً، اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلى ما جَرى بِهِ قَضاؤُکَ فى أَوْلِیائِکَ الَّذینَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِکَ وَ دینِکَ، إِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزیلَ ما عِنْدَکَ ، مِنَ النَّعیمِ الْمُقیمِ، الَّذى لا زَوالَ لَهُ وَ لَا اضْمِحْلالَ، بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیْهِمُ الزُّهْدَ فى دَرَجاتِ هذِهِ الدُّنْیا الدَّنِیَّةِ، وَ زُخْرُفِها وَ زِبْرِجِها، فَشَرَطُوا لَکَ ذلِکَ، وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفاءَ بِهِ، فَقَبِلْتَهُمْ وَ قَرَّبْتَهُمْ، وَ قَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّکْرَ الْعَلِىَّ، وَالثَّناءَ الْجَلِىَّ، وَ أَهْبَطْتَ عَلَیْهِمْ مَلائِکَتَکَ، وَ کَرَّمْتَهُمْ بِوَحْیِکَ وَ رَفَدْتَهُمْ بِعِلْمِکَ، وَ جَعَلْتَهُمُ الذَّریعَةَ إِلَیْکَ، وَالْوَسیلَةَ إِلى رِضْوانِکَ، فَبَعْضٌ أَسْکَنْتَهُ جَنَّتَکَ، إِلى أَنْ أَخْرَجْتَهُ مِنْها، وَ بَعْضٌ حَمَلْتَهُ فى فُلْکِکَ، وَ نَجَّیْتَهُ وَ مَنْ آمَنَ مَعَهُ مِنَ الْهَلَکَةِ بِرَحْمَتِکَ، وَ بَعْضٌ اتَّخَذْتَهُ لِنَفْسِکَ خَلیلاً، وَ سَأَلَکَ لِسانَ صِدْقٍ فِى الْآخِرینَ، فَأَجَبْتَهُ وَ جَعَلْتَ ذلِکَ عَلِیّاً، وَ بَعْضٌ کَلَّمْتَهُ مِنْ شَجَرَةٍ تَکْلیماً، وَ جَعَلْتَ لَهُ مِنْ أَخیهِ رِدْءاً وَ وَزیراً، وَ بَعْضٌ أَوْلَدْتَـهُ مِنْ غَـیْـرِ أَبٍ، وَ آتَـیْـتَـهُ الْبـَیِّـنـاتِ، وَ أَیَّـدْتَـهُ بِـرُوحِ الْـقُـدُسِ وَ کُلٌّ شَرَعْتَ لَهُ شَریعَةً، وَ نَهَجْتَ لَهُ مِنْهاجاً، وَ تَخَیَّرْتَ لَهُ أَوْصِیاءَ، مُسْتَحْفِظاً بَعْدَ مُسْتَحْفِظٍ، مِنْ مُدَّةٍ إِلى مُدَّةٍ، إِقامَةً لِدینِکَ، وَ حُجَّةً عَلى عِبادِکَ وَ لِئَلّا یَزُولَ الْحَقُّ عَنْ مَقَرِّهِوَ یَغْلِبَ الْباطِلُ عَلى أَهْلِهِ، وَلا یَقُولَ أَحَدٌ لَوْلا أَرْسَلْتَ إِلَیْنا رَسُولاً مُنْذِراً، وَ أَقَمْتَ لَنا عَلَماً هادِیاً، فَنَتَّبِعَ آیاتِکَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزى، إِلى أَنِ انْتَهَیْتَ بِالْأَمْرِ إِلى حَبیبِکَ وَ نَجیبِکَ، مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَکانَ کَمَا انْتَجَبْتَهُ، سَیِّدَ مَنْ خَلَقْتَهُ، وَ صَفْـوَةَ مَنِ اصْطَفَیْتَهُ، وَ أَفْضَلَ مَنِ اجْتَبَیْتَهُ، وَ أَکْرَمَ مَنِ اعْتَمَدْتَهُ ، قَدَّمْتَهُ عَلى أَنْبِیائِکَ، وَ بَعَثْتَهُ إِلَى الثَّقَلَیْنِ مِنْ عِبادِکَ، وَ أَوْطَأْتَهُ مَشارِقَکَ وَ مَغارِبَکَ، وَ سَخَّرْتَ لَـهُ الْـبُـراقَ وَ عَرَجْتَ بِرُوحِهِ إِلى سَمائِکَ، وَ أَوْدَعْتَهُ عِلْمَ ما کـانَ وَ مـا یَکُـونُ إِلَى انْقِضاءِ خَلْقِکَ،ثُمَّ نَصَرْتَهُ بِالرُّعْبِ، وَ حَفَفْتَهُ بِجَبْرَئیلَ وَ میکائیلَ، وَالْمُسَوِّمینَ مِنْ مَلائِکَتِکَ، وَ وَعَدْتَهُ أَنْ تُظْهِرَ دینَهُ عَلَى الدّینِ کُلِّهِ، وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ وَ ذلِکَ بَعْدَ أَنْ بَوَّأْتَهُ مُبَوَّأَ صِدْقٍ مِنْ أَهْلِهِ، وَ جَعَلْتَ لَهُ وَ لَهُمْ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنّاسِ، لَلَّذى بِبَکَّةَ مُبارَکاً وَ هُدىً لِلْعالَمینَ، فیهِ آیاتٌ بَیِّناتٌ مَقامُ إِبْراهیمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِناً، وَ قُلْتَ:إِنَّما یُـریـدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الـرِّجْسَ أَهْـلَ الْبَیْتِ، وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً، ثُمَّ جَعَلْتَ أَجْرَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، مَوَدَّتَهُمْ فى­کِتابِکَ، فَقُلْتَ: قُلْ لا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً، إِلَّا­الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبى وَ قَلْتَ:­ ما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ وَ قُلْتَ: ما أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ­، إلّا مَنْ شاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلى رَبِّهِ سَبیلاً، فَکانُوا هُمُ السَّبیلَ إِلَیْکَ، وَالْمَسْلَکَ إِلى رِضْوانِکَ، فَلَمَّا­انْقَضَتْ أَیّامُهُ، أَقامَ وَلِیَّهُ عَلِىَّ بْنَ أَبى طالِبٍ، صَلَواتُکَ عَلَیْهِما وَ آلِهِما، هادِیاً إِذْ کانَ هُوَ الْمُنْذِرَ، وِ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ، فَقالَ وَالْمَلَأُ أَمامَهُ: مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ، اَللّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ، وَعادِ مَنْ عاداهُ، وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ، وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ، وَ قالَ: مَنْ کُنْتُ أَنَا نَبِیَّهُ فَعَلِىٌّ أَمیرُهُ، وَ قالَ: أَنَا وَ عَلِىٌّ مِنْ شَجَرَةٍ واحِدَةٍ، وَ سائِرُ ­النّاسِ مِنْ شَجَرٍ شَتّى، وَ أَحَلَّهُ مَحَلَّ هرُوْنَ مِنْ مُوسى، فَقالَ لَهُ: أَنْتَ مِنّى بِمَنْزِلَةِ هرُوْنَ مِنْ مُوسى، إِلّا أَنَّهُ لا نَبِىَّ بَعْدى، وَ زَوَّجَهُ ابْنَتَهُ سَیِّدَةَ نِساءِ الْعالَمینَ، وَ أَحَلَّ لَهُ مِنْ مَسْجِدِهِ ما حَلَّ لَهُ، وَ سَدَّ الْأَبْوابَ إِلّا بابَهُ، ثُمَّ أَوْدَعَهُ عِلْمَهُ وَ حِکْمَتَهُ، فَقالَ: أَنَا مَدینَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِىٌّ بابُها، فَمَنْ أَرادَ الْمَدینَةَ وَالْحِکْمَةَ فَلْیَأْتِها مِنْ بابِها، ثُمَّ قالَ: أَنْتَ أَخى وَ وَصِیّى وَ وارِثى، لَحْمُکَ مِنْ لَحْمى، وَ دَمُکَ مِنْ دَمى، وَ سِلْمُکَ سِلْمى، وَ حَرْبُکَ حَرْبى، وَالْإیمانُ مُخالِطٌ لَحْمَکَ وَ دَمَکَ کَما خالَطَ لَحْمى وَ دَمى، وَ أَنْتَ غَداً عَلَى الْحَوْضِ خَلیفَتى، وَ أَنْتَ تَقْضى دَیْنى، وَ تُنْجِزُ عِداتى، وَ شیعَتُکَ عَلى مَنابِرَ مِنْ نُورٍ، مُبْیَضَّةً وُجُوهُهُمْ حَوْلى فِى الْجَنَّةِ، وَ هُمْ جیرانى، وَ لَوْلا أَنْتَ یا عَلِىُّ لَمْ یُعْرَفِ الْمُؤْمِنُونَ بَعْدى، وَ کانَ بَعْدَهُ هُدىً مِنَ الضَّلالِ، وَ نُوراً مِنَ الْعَمى، وَ حَبْلَ اللَّهِ الْمَتینَ، وَ صِراطَهُ الْمُسْتَقیمَ، لا یُسْبَقُ بِقَرابَةٍ فى رَحِمٍ، وَ لا بِسابِقَةٍ فى دینٍ، وَلا یُلْحَقُ فى مَنْقَبَةٍ مِنْ مَناقِبِهِ، یَحْذُو حَذْوَ­الرَّسُولِ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِما وَآلِهِما، وَ یُقاتِلُ عَلَى التَّأْویلِ، وَلا تَأْخُذُهُ فِى اللَّهِ لَوْمَةُ لائِمٍ، قَـدْ وَتَـرَ فیهِ صَنادیدَ الْعَرَبِ، وَ قَتَلَ أَبْطالَهُمْ، وَ ناوَشَ ذُؤْبانَهُمْ، فَأَوْدَعَ قُلُوبَهُمْ أَحْقاداً، بَدْرِیَّةً وَ خَیْبَرِیَّةً وَ حُنَیْنِیَّةً وَ غَیْرَهُنَّ، فَأَضَبَّتْ عَلى عَداوَتِهِ، وَ أَکَبَّتْ عَلى مُنابَذَتِهِ، حَتّى قَتَلَ النّاکِثینَ وَ الْقاسِطینَ وَالْمارِقینَ وَ لَمّا قَضى نَحْبَهُ، وَ قَتَلَهُ أَشْقَى الْآخِرینَ، یَتْبَعُ أَشْقَى الْأَوَّلینَ، لَمْ یُمْتَثَلْ أَمْرُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ،فِى الْهادینَ بَعْدَ الْهادینَ، وَالْأُمَّةُ مُصِرَّةٌ عَلى مَقْتِهِ، مُجْتَمِعَةٌ عَلى قَطیعَةِ رَحِمِهِ، وَ إِقْصاءِ وُلْدِهِ، إِلَّا الْقَلیلَ مِمَّنْ وَفی لِرِعایَةِ الْحَقِّ فیهِمْ، فَقُتِلَ مَنْ قُتِلَ، وَ سُبِىَ مَنْ سُبِىَ، وَ أُقْصِىَ مَنْ أُقْصِىَ، وَ جَرَى الْقَضاءُ لَهُمْ بِما یُرْجى لَهُ حُسْنُ الْمَثُوبَةِ، إِذْ کانَتِ الْأَرْضُ لِلَّهِِ، یُورِثُها مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ، وَالْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقینَ، وَ سُبْحانَ رَبِّنا إِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولاً، وَ لَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ، فَعَلَىالْأَطائِبِ مِنْ أَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِىٍّ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِما وَ آلِهِما، فَلْیَبْکِ الْباکُونَ، وَ إِیّاهُمْ فَلْیَنْدُبِ النّادِبُونَ، وَ لِمِثْلِهِمْ فَلْتَذْرِفِ الدُّمُوعُ ، وَلْیَصْرُخِ الصّارِخُونَ، وَ یَضِجَّ الضّاجُّونَ، وَ یَعِجَّ الْعاجُّونَ، أَیْنَ الْحَسَنُ أَیْنَ الْحُسَیْنُ؟ أَیْنَ أَبْناءُ الْحُسَیْنِ؟ صالِحٌ بَعْدَ صالِحٍ، وَ صادِقٌ بَعْدَ صادِقٍ، أَیْنَ السَّبیلُ بَعْدَ السَّبیلِ؟أَیْنَ الْخِیَرَةُ بَعْدَ الْخِیَرَةِ؟أَیْنَ الشُّمُوسُ الطّالِعَةُ؟أَیْنَ الْأَقْمارُ الْمُنیرَةُ؟أَیْنَ الْأَنْجُمُ الزّاهِرَةُ؟أَیْنَ أَعْلامُ الدّینِ، وَ قَواعِدُ الْعِلْمِ؟أَیْنَ بَقِیَّةُ اللَّهِ الَّتى لا تَخْلُوا مِنَ الْعِتْرَةِ الْهادِیَةِ؟ أَیْنَ الْمُعَدُّ لِقَطْعِ دابِرِ الظَّلَمَةِ؟أَیْنَ الْمُنْتَظَرُ لِإِقامَةِ الْأَمْتِ وَالْعِوَجِ؟أَیْنَ الْمُرْتَجى لِإِزالَةِ الْجَورِ وَالْعُدْوانِ؟أَیْنَ الْمُدَّخَرُ لِتَجْدیدِ الْفَرائِضِ وَالسُّنَنِ؟أَیْنَ الْمُتَخَیَّرُ لِإِعادَةِ الْمِلَّةِ وَالشَّریعَةِ؟أَیْنَ الْمُؤَمَّلُ لِإِحْیاءِ الْکِتابِ وَ حُدُودِهِ؟أَیْنَ مُحْیى مَعالِمِ الدّینِ وَ أَهْلِهِ؟أَیْنَ قاصِمُ شَوْکَةِ الْمُعْتَدینَ؟ أَیْنَ هادِمُ أَبْنِیَةِ الشِّرْکِ وَالنِّفاقِ؟أَیْنَ مُبیدُ أَهْلِ الْفُسُوقِ وَالْعِصْیانِ وَالطُّغْیانِ؟أَیْنَ حاصِدُ فُرُوعِ الْغَىِّ وَالشِّقاقِ؟ أَیْنَ طامِسُ آثارِ الزَّیْغِ وَالْأَهْواءِ؟ أَیْنَ قاطِعُ حَبائِلِ الْکِذْبِ وَالْاِفْتِراءِ؟ أَیْنَ مُبیدُ الْعُتاةِ وَالْمَرَدَةِ؟ أَیْنَ مُسْتَأْصِلُ أَهْلِ الْعِنادِ وَالتَّضْلیلِ وَالْإِلْحادِ؟ أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیاءِ، وَ مُذِلُّ الْأَعْداءِ؟ أَیْنَ جامِعُ الْکَلِمَةِ عَلَى التَّقْوى؟ أَیْنَ بابُ اللَّهِ الَّذى مِنْهُ یُؤْتى؟ أَیْنَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذى إِلَیْهِ یَتَوَجَّهُ الْأَوْلِیاءُ؟ أَیْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَیْنَ الْأَرْضِ وَالسَّماءِ؟ أَیْنَ صاحِبُ یَوْمِ الْفَتْحِ وَ ناشِرُ رایَةِ الْهُدى؟ أَیْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلاحِ وَالرِّضا؟ أَیْنَ الطّالِبُ بِذُحُولِ الْأَنْبِیاءِ وَ أَبْناءِ الأَنْبِیاءِ؟ أَیْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکَرْبَلاءَ؟ أَیْنَ الْمَنْصُورُ عَلى مَنِ اعْتَدى عَلَیْهِ وَافْتَرى؟ أَیْنَ الْمُضْطَرُّ الَّذى یُجابُ إِذا دَعی؟ أَیْنَ صَدْرُ الْخَلائِقِ ذُوالْبِرِّ وَالتَّقْوى؟ أَیْنَ ابْنُ النَّبِىِّ الْمُصْطَفى؟ وَابْنُ عَلِىٍّ الْمُرْتَضى؟ وَابْنُ خَدیجَةَ الْغَرّاءِ؟ وَابْنُ فاطِمَةَ الْکُبْرى؟ بِأَبى أَنْتَ وَ أُمّى وَ نَفْسى لَکَ الْوِقاءُ وَالْحِمى، یَابْنَ السّادَةِ الْمُقَرَّبینَ، یَابْنَ النُّجَباءِ الْأَکْرَمینَ، یَابْنَ الْهُداةِ الْمَهْدِیّینَ، یَابْنَ الْخِیَرَةِ الْمُهَذَّبینَ یَابْنَ الْغَطارِفَةِ الْأَنْجَبینَ، یَابْنَ الْأَطائِبِ الْمُطَهَّرینَ، یَابْنَ الْخَضارِمَةِ الْمُنْتَجَبینَ، یَابْنَ الْقَماقِمَةِ الْأَکْرَمینَ، یَابْنَ الْبُدُورِ الْمُنیرَةِ، یَابْنَ السُّرُجِ الْمُضیئَةِ، یَابْنَ الشُّهُبِ الثّاقِبَةِ، یَابْنَ الْأَنْجُمِ الزّاهِرَةِ، یَابْنَ السُّبُلِ الْواضِحَةِ، یَابْنَ الْأَعْلامِ اللّائِحَةِ، یَابْنَ الْعُلُومِ الْکامِلَةِ، یَابْنَ السُّنَنِ الْمَشْهُورَةِ، یَابْنَ الْمَعالِمِ الْمَأْثُورَةِ، یَابْنَ الْمُعْجِزاتِ الْمَوْجُودَةِ، یَابْنَ الدَّلائِلِ الْمَشْهُودَةِ، یَابْنَ الصِّراطِ الْمُسْتَقیمِ، یَابْنَ النَّبَأِ الْعَظیمِ، یَابْنَ مَنْ هُوَ فى أُمِّ الْکِتابِ لَدَى اللَّهِ عَلِىٌّ حَکیمٌ، یَابْنَ الْآیاتِ وَالْبَیِّناتِ، یَابْنَ الدَّلائِلِ الظّاهِراتِ، یَابْنَ الْبَراهینِ الْواضِحاتِ الْباهِراتِ، یَابْنَ الْحُجَجِ الْبالِغاتِ، یَابْنَ النِّعَمِ السّابِغاتِ، یَابْنَ طه وَالْمُحْکَماتِ، یَابْنَ یس وَالذّارِیاتِ، یَابْنَ الطُّورِ وَالْعادِیاتِ، یَابْنَ مَنْ دَنی فَتَدَلّى فَکانَ قابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنى، دُنُوّاً وَاقْتِراباً مِنَ الْعَلِىِّ الْأَعْلى، لَیْتَ شِعْرى أَیْنَ اسْتَقَرَّتْ بِکَ النَّوى، بَلْ أَىُّ أَرْضٍ تُقِلُّکَ أَوْ ثَرى، أَبِرَضْوى أَوْ غَیْرِها أَمْ ذى طُوى؛ عَزیزٌ عَلَىَّ أَنْ أَرَى الْخَلْقَ وَلا تُرى، وَلا أَسْمَعُ لَکَ حَسیساً وَلا نَجْوى، عَزیزٌ عَلَىَّ أَنْ تُحیطَ بِکَ دُونَىِ الْبَلْوى، وَلا یَنالُکَ مِنّى ضَجیجٌ وَلا شَکْوى بِنَفْسى أَنْتَ مِنْ مُغَیَّبٍ لَمْ یَخْلُ مِنّا، بِنَفْسى أَنْتَ مِنْ نازِحٍ ما نَزَحَ عَنّا، بِنَفْسى أَنْتَ أُمْنِیَّةُ شائِقٍ یَتَمَنّى، مِنْ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ ذَکَراً فَحَنّا بِنَفْسى أَنْتَ مِنْ عَقیدِ عِزٍّ لا یُسامى بِنَفْسى أَنْتَ مِنْ أَثیلِ مَجْدٍ لا یُجارى بِنَفْسى أَنْتَ مِنْ تِلادِ نِعَمٍ لا تُضاهى بِنَفْسى أَنْتَ مِنْ نَصیفِ شَرَفٍ لا یُساوى إِلى مَتى أَحارُ فیکَ یا مَوْلاىَ وَ إِلى مَتى، وَ أَىَّ خِطابٍ أَصِفُ فیکَ وَ أَىَّ نَجْوى عَزیزٌ عَلَىَّ أَنْ أُجابَ دُونَکَ وَ أُناغى عَزیزٌ عَلَىَّ أَنْ أَبْکِیَکَ وَ یَخْذُلَکَ الْوَرى عَزیزٌ عَلَىَّ أَنْ یَجْرِىَ عَلَیْکَ دُونَهُمْ ما جَرى هَلْ مِنْ مُعینٍ فَأُطیلَ مَعَهُ الْعَویلَ وَالْبُکاءَ؟ هَلْ مِنْ جَزُوعٍ فَأُساعِدَ جَزَعَهُ إِذا خَلا؟ هَلْ قَذِیَتْ عَیْنٌ فَساعَدَتْها عَیْنى عَلَى الْقَذى؟ هَلْ إِلَیْکَ یَابْنَ أَحْمَدَ سَبیلٌ فَتُلْقى؟ هَلْ یَتَّصِلُ یَوْمُنا مِنْکَ بِعِدَهٍ فَنَحْظى؟ مَتى نَرِدُ مَناهِلَکَ الرَّوِیَّةَ فَنَرْوى؟ مَتى نَنْتَقِعُ مِنْ عَذْبِ مائِکَ فَقَدْ طالَ الصَّدى؟ مَتى نُغادیکَ وَ نُراوِحُکَ فَنُقِرُّ عَیْناً؟ مَتى تَرانا وَ نَراکَ وَ قَدْ نَشَرْتَ لِواءَ النَّصْرِ تُرى؟ أَتَرانا نَحُفُّ بِکَ وَ أَنْتَ تَأُمُّ الْمَلَأَ، وَ قَدْ مَلَأْتَ الْأَرْضَ عَدْلاً؟ وَ أَذَقْتَ أَعْداءَکَ هَواناً وَ عِقاباً، وَ أَبَرْتَ الْعُتاةَ وَ جَحَدَةَ الْحَقِّ، وَ قَطَعْتَ دابِرَ الْمُتَکَبِّرینَ، وَاجْتَثَثْتَ أُصُولَ الظّالِمینَ، وَ نَحْنُ نَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِِ رَبِّ الْعالَمینَ اَللّهُمَّ أَنْتَ کَشّافُ الْکُرَبِ وَالْبَلْوى، وَ إِلَیْکَ أَسْتَعْدى فَعِنْدَکَ الْعَدْوى، وَ أَنْتَ رَبُّ الْآخِرَةِ وَالدُّنْیا، فَأَغِثْ یا غِیاثَ الْمُسْتَغیثینَ. عُبَیْدَکَ الْمُبْتَلى، وَ أَرِهِ سَیِّدَهُ یا شَدیدَ الْقُوى، وَ أَزِلْ عَنْهُ بِهِ الْأَسى وَالْجَوى، وَ بَرِّدْ غَلیلَهُ یا مَنْ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى، وَ مَنْ إِلَیْهِ الرُّجْعى وَالْمُنْتَهى، اَللّهُمَّ وَ نَحْنُ عَبیدُکَ التّائِقُونَ إِلى وَلِیِّکَ، الْمُذَکِّرِ بِکَ وَ بِنَبِیِّکَ، خَلَقْتَهُ لَنا عِصْمَةً وَ مَلاذاً، وَ أَقَمْتَهُ لَنا قِواماً وَ مَعاذاً، وَ جَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنینَ مِنّا إِماماً، فَبَلِّغْهُ مِنّا تَحِیَّةً وَ سَلاماً، وَ زِدْنا بِذلِکَ یا رَبِّ إِکْراماً، وَاجْعَلْ مُسْتَقَرَّهُ لَنا مُسْتَقَرّاً وَ مُقاماً، وَ أَتْمِمْ نِعْمَتَکَ بِتَقْدیمِکَ إِیّاهُ أَمامَنا، حَتّى تُورِدَنا جِنانَکَ، وَ مُرافَقَةَ الشُّهَداءِ مِنْ خُلَصائِکَ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ، وَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ جَدِّهِ وَ رَسُولِکَ السَّیِّدِ الْأَکْبَرِ، وَ صَلِّ عَلى أَبیهِ السَّیِّدِ الْأَصْغَرِ، وَ جَدَّتِهِ الصِّدّیقَةِ الْکُبْرى، فاطِمَةَ بِنْتِ مُحَمَّدٍ، وَ عَلى مَنِ­اصْطَفَیْتَ مِنْ آبائِهِ الْبَرَرَةِ، وَ عَلَیْهِ أَفْضَلَ وَ أَکْمَلَ وَ أَتَمَّ وَ أَدْوَمَ وَ أَکْثَرَ وَ أَوْفَرَ ما صَلَّیْتَ عَلى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِیائِکَ وَ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ، وَ صَلِّ عَلَیْهِ صَلاةً لا غایَةَ لِعَدَدِها، وَ لا نِهایَةَ لِمَدَدِها، وَ لا نَفادَ لِأَمَدِها اَللّهُمَّ وَ أَقِمْ بِهِ الْحَقَّ وَ أَدْحِضْ بِهِ الْباطِلَ، وَ أَدِلْ بِهِ أَوْلِیاءَکَ، وَ أَذْلِلْ بِهِ أَعْداءَکَ، وَ صِلِ اللّهُمَّ بَیْنَنا وَ بَیْنَهُ، وُصْلَةً تُؤَدّى إِلى مُرافَقَةِ سَلَفِهِ وَاجْعَلْنا مِمَّنْ یَأْخُذُ بِحُجْزَتِهِمْ، وَ یَمْکُثُ فى ظِلِّهِمْ، وَ أَعِنّا عَلى تَأْدِیَةِ حُقُوقِهِ إِلَیْهِ، وَالْاِجْتِهادِ فى طاعَتِهِ، وَاجْتِنابِ مَعْصِیَتِهِ، وَامْنُنْ عَلَیْنا بِرِضاهُ، وَ هَبْ لَنا رَأْفَتَهُ وَ رَحْمَتَهُ، وَ دُعاءَهُ وَ خَیْرَهُ، ما نَنالُ بِهِ سَعَةً مِنْ رَحْمَتِکَ، وَ فَوْزاً عِنْدَکَ، وَاجْعَلْ صَلاتَنا بِهِ مَقْبُولَةً، وَ ذُنُوبَنا بِهِ مَغْفُورَةً، وَ دُعاءَنا بِهِ مُسْتَجاباً؛ وَاجْعَلْ أَرْزاقَنا بِهِ مَبْسُوطَةً، وَ هُمُومَنا بِهِ مَکْفِیَّةً، وَ حَوائِجَنا بِهِ مَقْضِیَّةً، وَ أَقْبِلْ إِلَیْنا بِوَجْهِکَ الْکَریمِ، وَاقْبَلْ تَقَرُّبَنا إِلَیْکَ، وَانْظُرْ إِلَیْنا نَظْرَةً رَحیمَةً، نَسْتَکْمِلُ بِهَا الْکَرامَةَ عِنْدَکَ، ثُمَّ لا تَصْرِفْها عَنّا بِجُودِکَ، وَاسْقِنا مِنْ حَوْضِ جَدِّهِ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، بِکَأْسِهِ وَ بِیَدِهِ رَیّاً رَوِیّاً، هَنیئاً سائِغاً، لا ظَمَاَ بَعْدَهُ، یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

مهرموعود بازدید : 22 چهارشنبه 16 دی 1388 نظرات (0)

دعاى كميل بن زياد عليه الرحمة و آن از ادعيه معروفه است و علامه مجلسى رحمة الله عليه فرموده كه آن بهترين دعاها است و آن دعاى خضر عليه السلام است حضرت امير المؤمنين عليه السلام آن را تعليم كميل كه از خواص اصحاب آن حضرت است فرموده در شبهاى نيمه شعبان و در هر شب جمعه خوانده مى‏شود و براى كفايت از شر اعدا و فتح باب رزق و آمرزش گناهان نافع است و شيخ و سيد آن را نقل نموده‏اند و من آن را از مصباح المتهجد نقل مى‏كنم و آن دعاى شريف اين است‏

EXtdblog.irEXاللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْ‏ءٍوَ بِقُوَّتِكَ الَّتِي قَهَرْتَ بِهَا كُلَّ شَيْ‏ءٍ وَ خَضَعَ لَهَا كُلُّ شَيْ‏ءٍ وَ ذَلَّ لَهَا كُلُّ شَيْ‏ءٍوَ بِجَبَرُوتِكَ الَّتِي غَلَبْتَ بِهَا كُلَّ شَيْ‏ءٍوَ بِعِزَّتِكَ الَّتِي لاَ يَقُومُ لَهَا شَيْ‏ءٌوَ بِعَظَمَتِكَ الَّتِي مَلَأَتْ كُلَّ شَيْ‏ءٍوَ بِسُلْطَانِكَ الَّذِي عَلاَ كُلَّ شَيْ‏ءٍوَ بِوَجْهِكَ الْبَاقِي بَعْدَ فَنَاءِ كُلِّ شَيْ‏ءٍوَ بِأَسْمَائِكَ الَّتِي مَلَأَتْ )غَلَبَتْ( أَرْكَانَ كُلِّ شَيْ‏ءٍوَ بِعِلْمِكَ الَّذِي أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍوَ بِنُورِ وَجْهِكَ الَّذِي أَضَاءَ لَهُ كُلُّ شَيْ‏ءٍيَا نُورُ يَا قُدُّوسُ يَا أَوَّلَ الْأَوَّلِينَ وَ يَا آخِرَ الْآخِرِينَ‏اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَهْتِكُ الْعِصَمَ‏اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُنْزِلُ النِّقَمَ‏اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُغَيِّرُ النِّعَمَ‏اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَحْبِسُ الدُّعَاءَاللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُنْزِلُ الْبَلاَءَاللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي كُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ وَ كُلَّ خَطِيئَةٍ أَخْطَأْتُهَااللَّهُمَّ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِذِكْرِكَ وَ أَسْتَشْفِعُ بِكَ إِلَى نَفْسِكَ‏وَ أَسْأَلُكَ بِجُودِكَ أَنْ تُدْنِيَنِي مِنْ قُرْبِكَ وَ أَنْ تُوزِعَنِي شُكْرَكَ وَ أَنْ تُلْهِمَنِي ذِكْرَكَ‏اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ سُؤَالَ خَاضِعٍ مُتَذَلِّلٍ خَاشِعٍ‏أَنْ تُسَامِحَنِي وَ تَرْحَمَنِي وَ تَجْعَلَنِي بِقِسْمِكَ رَاضِياً قَانِعاً وَ فِي جَمِيعِ الْأَحْوَالِ مُتَوَاضِعاًاللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُكَ سُؤَالَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ وَ أَنْزَلَ بِكَ عِنْدَ الشَّدَائِدِ حَاجَتَهُ وَ عَظُمَ فِيمَا عِنْدَكَ رَغْبَتُهُ‏اللَّهُمَّ عَظُمَ سُلْطَانُكَ وَ عَلاَ مَكَانُكَ وَ خَفِيَ مَكْرُكَ‏وَ ظَهَرَ أَمْرُكَ وَ غَلَبَ قَهْرُكَ وَ جَرَتْ قُدْرَتُكَ وَ لاَ يُمْكِنُ الْفِرَارُ مِنْ حُكُومَتِكَ‏اللَّهُمَّ لاَ أَجِدُ لِذُنُوبِي غَافِراً وَ لاَ لِقَبَائِحِي سَاتِراً وَ لاَ لِشَيْ‏ءٍ مِنْ عَمَلِيَ الْقَبِيحِ بِالْحَسَنِ مُبَدِّلاً غَيْرَكَ‏لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَكَ وَ بِحَمْدِكَ ظَلَمْتُ نَفْسِي وَ تَجَرَّأْتُ بِجَهْلِي‏وَ سَكَنْتُ إِلَى قَدِيمِ ذِكْرِكَ لِي وَ مَنِّكَ عَلَيَ‏اللَّهُمَّ مَوْلاَيَ كَمْ مِنْ قَبِيحٍ سَتَرْتَهُ‏وَ كَمْ مِنْ فَادِحٍ مِنَ الْبَلاَءِ أَقَلْتَهُ )أَمَلْتَهُ( وَ كَمْ مِنْ عِثَارٍ وَقَيْتَهُ‏وَ كَمْ مِنْ مَكْرُوهٍ دَفَعْتَهُ وَ كَمْ مِنْ ثَنَاءٍ جَمِيلٍ لَسْتُ أَهْلاً لَهُ نَشَرْتَهُ‏اللَّهُمَّ عَظُمَ بَلاَئِي وَ أَفْرَطَ بِي سُوءُ حَالِي وَ قَصُرَتْ )قَصَّرَتْ( بِي أَعْمَالِي‏وَ قَعَدَتْ بِي أَغْلاَلِي وَ حَبَسَنِي عَنْ نَفْعِي بُعْدُ أَمَلِي )آمَالِي(وَ خَدَعَتْنِي الدُّنْيَا بِغُرُورِهَا وَ نَفْسِي بِجِنَايَتِهَا )بِخِيَانَتِهَا( وَ مِطَالِي‏يَا سَيِّدِي فَأَسْأَلُكَ بِعِزَّتِكَ أَنْ لاَ يَحْجُبَ عَنْكَ دُعَائِي سُوءُ عَمَلِي وَ فِعَالِي‏وَ لاَ تَفْضَحْنِي بِخَفِيِّ مَا اطَّلَعْتَ عَلَيْهِ مِنْ سِرِّي وَ لاَ تُعَاجِلْنِي بِالْعُقُوبَةِ عَلَى مَا عَمِلْتُهُ فِي خَلَوَاتِي‏مِنْ سُوءِ فِعْلِي وَ إِسَاءَتِي وَ دَوَامِ تَفْرِيطِي وَ جَهَالَتِي وَ كَثْرَةِ شَهَوَاتِي وَ غَفْلَتِي‏وَ كُنِ اللَّهُمَّ بِعِزَّتِكَ لِي فِي كُلِّ الْأَحْوَالِ )فِي الْأَحْوَالِ كُلِّهَا( رَءُوفاً وَ عَلَيَّ فِي جَمِيعِ الْأُمُورِ عَطُوفاًإِلَهِي وَ رَبِّي مَنْ لِي غَيْرُكَ أَسْأَلُهُ كَشْفَ ضُرِّي وَ النَّظَرَ فِي أَمْرِي‏إِلَهِي وَ مَوْلاَيَ أَجْرَيْتَ عَلَيَّ حُكْماً اتَّبَعْتُ فِيهِ هَوَى نَفْسِي‏وَ لَمْ أَحْتَرِسْ فِيهِ مِنْ تَزْيِينِ عَدُوِّي فَغَرَّنِي بِمَا أَهْوَى وَ أَسْعَدَهُ عَلَى ذَلِكَ الْقَضَاءُفَتَجَاوَزْتُ بِمَا جَرَى عَلَيَّ مِنْ ذَلِكَ بَعْضَ )مِنْ نَقْضِ( حُدُودِكَ وَ خَالَفْتُ بَعْضَ أَوَامِرِكَ‏فَلَكَ الْحَمْدُ )الْحُجَّةُ( عَلَيَّ فِي جَمِيعِ ذَلِكَ وَ لاَ حُجَّةَ لِي فِيمَا جَرَى عَلَيَّ فِيهِ قَضَاؤُكَ وَ أَلْزَمَنِي حُكْمُكَ وَ بَلاَؤُكَ‏وَ قَدْ أَتَيْتُكَ يَا إِلَهِي بَعْدَ تَقْصِيرِي وَ إِسْرَافِي عَلَى نَفْسِي مُعْتَذِراً نَادِماًمُنْكَسِراً مُسْتَقِيلاً مُسْتَغْفِراً مُنِيباً مُقِرّاً مُذْعِناً مُعْتَرِفاً لاَ أَجِدُ مَفَرّاً مِمَّا كَانَ مِنِّي وَ لاَ مَفْزَعاً أَتَوَجَّهُ إِلَيْهِ فِي أَمْرِي‏غَيْرَ قَبُولِكَ عُذْرِي وَ إِدْخَالِكَ إِيَّايَ فِي سَعَةِ )سَعَةٍ مِنْ( رَحْمَتِكَ‏اللَّهُمَّ )إِلَهِي( فَاقْبَلْ عُذْرِي وَ ارْحَمْ شِدَّةَ ضُرِّي وَ فُكَّنِي مِنْ شَدِّ وَثَاقِي‏يَا رَبِّ ارْحَمْ ضَعْفَ بَدَنِي وَ رِقَّةَ جِلْدِي وَ دِقَّةَ عَظْمِي‏يَا مَنْ بَدَأَ خَلْقِي وَ ذِكْرِي وَ تَرْبِيَتِي وَ بِرِّي وَ تَغْذِيَتِي هَبْنِي لاِبْتِدَاءِ كَرَمِكَ وَ سَالِفِ بِرِّكَ بِي‏يَا إِلَهِي وَ سَيِّدِي وَ رَبِّي أَ تُرَاكَ مُعَذِّبِي بِنَارِكَ بَعْدَ تَوْحِيدِكَ‏وَ بَعْدَ مَا انْطَوَى عَلَيْهِ قَلْبِي مِنْ مَعْرِفَتِكَ‏وَ لَهِجَ بِهِ لِسَانِي مِنْ ذِكْرِكَ وَ اعْتَقَدَهُ ضَمِيرِي مِنْ حُبِّكَ‏وَ بَعْدَ صِدْقِ اعْتِرَافِي وَ دُعَائِي خَاضِعاً لِرُبُوبِيَّتِكَ‏هَيْهَاتَ أَنْتَ أَكْرَمُ مِنْ أَنْ تُضَيِّعَ مَنْ رَبَّيْتَهُ أَوْ تُبْعِدَ )تُبَعِّدَ( مَنْ أَدْنَيْتَهُ‏أَوْ تُشَرِّدَ مَنْ آوَيْتَهُ أَوْ تُسَلِّمَ إِلَى الْبَلاَءِ مَنْ كَفَيْتَهُ وَ رَحِمْتَهُ‏وَ لَيْتَ شِعْرِي يَا سَيِّدِي وَ إِلَهِي وَ مَوْلاَيَ أَ تُسَلِّطُ النَّارَ عَلَى وُجُوهٍ خَرَّتْ لِعَظَمَتِكَ سَاجِدَةًوَ عَلَى أَلْسُنٍ نَطَقَتْ بِتَوْحِيدِكَ صَادِقَةً وَ بِشُكْرِكَ مَادِحَةًوَ عَلَى قُلُوبٍ اعْتَرَفَتْ بِإِلَهِيَّتِكَ مُحَقِّقَةً وَ عَلَى ضَمَائِرَ حَوَتْ مِنَ الْعِلْمِ بِكَ حَتَّى صَارَتْ خَاشِعَةًوَ عَلَى جَوَارِحَ سَعَتْ إِلَى أَوْطَانِ تَعَبُّدِكَ طَائِعَةً وَ أَشَارَتْ بِاسْتِغْفَارِكَ مُذْعِنَةًمَا هَكَذَا الظَّنُّ بِكَ وَ لاَ أُخْبِرْنَا بِفَضْلِكَ عَنْكَ يَا كَرِيمُ يَا رَبِ‏وَ أَنْتَ تَعْلَمُ ضَعْفِي عَنْ قَلِيلٍ مِنْ بَلاَءِ الدُّنْيَا وَ عُقُوبَاتِهَاوَ مَا يَجْرِي فِيهَا مِنَ الْمَكَارِهِ عَلَى أَهْلِهَا عَلَى أَنَّ ذَلِكَ بَلاَءٌ وَ مَكْرُوهٌ قَلِيلٌ مَكْثُهُ يَسِيرٌ بَقَاؤُهُ قَصِيرٌ مُدَّتُهُ‏فَكَيْفَ احْتِمَالِي لِبَلاَءِ الْآخِرَةِ وَ جَلِيلِ )حُلُولِ( وُقُوعِ الْمَكَارِهِ فِيهَاوَ هُوَ بَلاَءٌ تَطُولُ مُدَّتُهُ وَ يَدُومُ مَقَامُهُ وَ لاَ يُخَفَّفُ عَنْ أَهْلِهِ‏لِأَنَّهُ لاَ يَكُونُ إِلاَّ عَنْ غَضَبِكَ وَ انْتِقَامِكَ وَ سَخَطِكَ‏وَ هَذَا مَا لاَ تَقُومُ لَهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ‏يَا سَيِّدِي فَكَيْفَ لِي )بِي( وَ أَنَا عَبْدُكَ الضَّعِيفُ الذَّلِيلُ الْحَقِيرُ الْمِسْكِينُ الْمُسْتَكِينُ‏يَا إِلَهِي وَ رَبِّي وَ سَيِّدِي وَ مَوْلاَيَ لِأَيِّ الْأُمُورِ إِلَيْكَ أَشْكُو وَ لِمَا مِنْهَا أَضِجُّ وَ أَبْكِي‏لِأَلِيمِ الْعَذَابِ وَ شِدَّتِهِ أَمْ لِطُولِ الْبَلاَءِ وَ مُدَّتِهِ‏فَلَئِنْ صَيَّرْتَنِي لِلْعُقُوبَاتِ مَعَ أَعْدَائِكَ وَ جَمَعْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَ أَهْلِ بَلاَئِكَ وَ فَرَّقْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَ أَحِبَّائِكَ وَ أَوْلِيَائِكَ‏فَهَبْنِي يَا إِلَهِي وَ سَيِّدِي وَ مَوْلاَيَ وَ رَبِّي صَبَرْتُ عَلَى عَذَابِكَ فَكَيْفَ أَصْبِرُ عَلَى فِرَاقِكَ‏وَ هَبْنِي )يَا إِلَهِي( صَبَرْتُ عَلَى حَرِّ نَارِكَ فَكَيْفَ أَصْبِرُ عَنِ النَّظَرِ إِلَى كَرَامَتِكَ‏أَمْ كَيْفَ أَسْكُنُ فِي النَّارِ وَ رَجَائِي عَفْوُكَ‏فَبِعِزَّتِكَ يَا سَيِّدِي وَ مَوْلاَيَ أُقْسِمُ صَادِقاً لَئِنْ تَرَكْتَنِي نَاطِقاً لَأَضِجَّنَّ إِلَيْكَ بَيْنَ أَهْلِهَا ضَجِيجَ الْآمِلِينَ )الْآلِمِينَ(وَ لَأَصْرُخَنَّ إِلَيْكَ صُرَاخَ الْمُسْتَصْرِخِينَ‏وَ لَأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بُكَاءَ الْفَاقِدِينَ وَ لَأُنَادِيَنَّكَ أَيْنَ كُنْتَ يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ‏يَا غَايَةَ آمَالِ الْعَارِفِينَ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ‏يَا حَبِيبَ قُلُوبِ الصَّادِقِينَ وَ يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ‏أَ فَتُرَاكَ سُبْحَانَكَ يَا إِلَهِي وَ بِحَمْدِكَ تَسْمَعُ فِيهَا صَوْتَ عَبْدٍ مُسْلِمٍ سُجِنَ )يُسْجَنُ( فِيهَا بِمُخَالَفَتِهِ‏وَ ذَاقَ طَعْمَ عَذَابِهَا بِمَعْصِيَتِهِ وَ حُبِسَ بَيْنَ أَطْبَاقِهَا بِجُرْمِهِ وَ جَرِيرَتِهِ‏وَ هُوَ يَضِجُّ إِلَيْكَ ضَجِيجَ مُؤَمِّلٍ لِرَحْمَتِكَ وَ يُنَادِيكَ بِلِسَانِ أَهْلِ تَوْحِيدِكَ وَ يَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِرُبُوبِيَّتِكَ‏يَا مَوْلاَيَ فَكَيْفَ يَبْقَى فِي الْعَذَابِ وَ هُوَ يَرْجُو مَا سَلَفَ مِنْ حِلْمِكَ‏أَمْ كَيْفَ تُؤْلِمُهُ النَّارُ وَ هُوَ يَأْمُلُ فَضْلَكَ وَ رَحْمَتَكَ‏أَمْ كَيْفَ يُحْرِقُهُ لَهِيبُهَا وَ أَنْتَ تَسْمَعُ صَوْتَهُ وَ تَرَى مَكَانَهُ‏أَمْ كَيْفَ يَشْتَمِلُ عَلَيْهِ زَفِيرُهَا وَ أَنْتَ تَعْلَمُ ضَعْفَهُ‏أَمْ كَيْفَ يَتَقَلْقَلُ بَيْنَ أَطْبَاقِهَا وَ أَنْتَ تَعْلَمُ صِدْقَهُ‏أَمْ كَيْفَ تَزْجُرُهُ زَبَانِيَتُهَا وَ هُوَ يُنَادِيكَ يَا رَبَّهْ‏أَمْ كَيْفَ يَرْجُو فَضْلَكَ فِي عِتْقِهِ مِنْهَا فَتَتْرُكُهُ )فَتَتْرُكَهُ( فِيهَاهَيْهَاتَ مَا ذَلِكَ الظَّنُّ بِكَ وَ لاَ الْمَعْرُوفُ مِنْ فَضْلِكَ‏وَ لاَ مُشْبِهٌ لِمَا عَامَلْتَ بِهِ الْمُوَحِّدِينَ مِنْ بِرِّكَ وَ إِحْسَانِكَ‏فَبِالْيَقِينِ أَقْطَعُ لَوْ لاَ مَا حَكَمْتَ بِهِ مِنْ تَعْذِيبِ جَاحِدِيكَ وَ قَضَيْتَ بِهِ مِنْ إِخْلاَدِ مُعَانِدِيكَ‏لَجَعَلْتَ النَّارَ كُلَّهَا بَرْداً وَ سَلاَماًوَ مَا كَانَ )كَانَتْ( لِأَحَدٍ فِيهَا مَقَرّاً وَ لاَ مُقَاماً )مَقَاماً(لَكِنَّكَ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُكَ أَقْسَمْتَ أَنْ تَمْلَأَهَا مِنَ الْكَافِرِينَ‏مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ وَ أَنْ تُخَلِّدَ فِيهَا الْمُعَانِدِينَ‏وَ أَنْتَ جَلَّ ثَنَاؤُكَ قُلْتَ مُبْتَدِئاً وَ تَطَوَّلْتَ بِالْإِنْعَامِ مُتَكَرِّماً أَ فَمَنْ كَانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كَانَ فَاسِقاً لاَ يَسْتَوُونَ‏إِلَهِي وَ سَيِّدِي فَأَسْأَلُكَ بِالْقُدْرَةِ الَّتِي قَدَّرْتَهَاوَ بِالْقَضِيَّةِ الَّتِي حَتَمْتَهَا وَ حَكَمْتَهَا وَ غَلَبْتَ مَنْ عَلَيْهِ أَجْرَيْتَهَاأَنْ تَهَبَ لِي فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ وَ فِي هَذِهِ السَّاعَةِ كُلَّ جُرْمٍ أَجْرَمْتُهُ وَ كُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ‏وَ كُلَّ قَبِيحٍ أَسْرَرْتُهُ وَ كُلَّ جَهْلٍ عَمِلْتُهُ كَتَمْتُهُ أَوْ أَعْلَنْتُهُ أَخْفَيْتُهُ أَوْ أَظْهَرْتُهُ‏وَ كُلَّ سَيِّئَةٍ أَمَرْتَ بِإِثْبَاتِهَا الْكِرَامَ الْكَاتِبِينَ الَّذِينَ وَكَّلْتَهُمْ بِحِفْظِ مَا يَكُونُ مِنِّي‏وَ جَعَلْتَهُمْ شُهُوداً عَلَيَّ مَعَ جَوَارِحِي وَ كُنْتَ أَنْتَ الرَّقِيبَ عَلَيَّ مِنْ وَرَائِهِمْ‏وَ الشَّاهِدَ لِمَا خَفِيَ عَنْهُمْ وَ بِرَحْمَتِكَ أَخْفَيْتَهُ وَ بِفَضْلِكَ سَتَرْتَهُ‏وَ أَنْ تُوَفِّرَ حَظِّي مِنْ كُلِّ خَيْرٍ أَنْزَلْتَهُ )تُنْزِلُهُ( أَوْ إِحْسَانٍ فَضَّلْتَهُ )تُفَضِّلُهُ(أَوْ بِرٍّ نَشَرْتَهُ )تَنْشُرُهُ( أَوْ رِزْقٍ بَسَطْتَهُ )تَبْسُطُهُ( أَوْ ذَنْبٍ تَغْفِرُهُ أَوْ خَطَإٍ تَسْتُرُهُ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِ‏يَا إِلَهِي وَ سَيِّدِي وَ مَوْلاَيَ وَ مَالِكَ رِقِّي يَا مَنْ بِيَدِهِ نَاصِيَتِي‏يَا عَلِيماً بِضُرِّي )بِفَقْرِي( وَ مَسْكَنَتِي يَا خَبِيراً بِفَقْرِي وَ فَاقَتِي يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِ‏أَسْأَلُكَ بِحَقِّكَ وَ قُدْسِكَ وَ أَعْظَمِ صِفَاتِكَ وَ أَسْمَائِكَ‏أَنْ تَجْعَلَ أَوْقَاتِي مِنَ )فِي( اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ بِذِكْرِكَ مَعْمُورَةً وَ بِخِدْمَتِكَ مَوْصُولَةً وَ أَعْمَالِي عِنْدَكَ مَقْبُولَةًحَتَّى تَكُونَ أَعْمَالِي وَ أَوْرَادِي )إِرَادَتِي( كُلُّهَا وِرْداً وَاحِداً وَ حَالِي فِي خِدْمَتِكَ سَرْمَداًيَا سَيِّدِي يَا مَنْ عَلَيْهِ مُعَوَّلِي يَا مَنْ إِلَيْهِ شَكَوْتُ أَحْوَالِي يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِ‏قَوِّ عَلَى خِدْمَتِكَ جَوَارِحِي وَ اشْدُدْ عَلَى الْعَزِيمَةِ جَوَانِحِي‏وَ هَبْ لِيَ الْجِدَّ فِي خَشْيَتِكَ وَ الدَّوَامَ فِي الاِتِّصَالِ بِخِدْمَتِكَ‏حَتَّى أَسْرَحَ إِلَيْكَ فِي مَيَادِينِ السَّابِقِينَ وَ أُسْرِعَ إِلَيْكَ فِي الْبَارِزِينَ )الْمُبَادِرِينَ(وَ أَشْتَاقَ إِلَى قُرْبِكَ فِي الْمُشْتَاقِينَ وَ أَدْنُوَ مِنْكَ دُنُوَّ الْمُخْلِصِينَ‏وَ أَخَافَكَ مَخَافَةَ الْمُوقِنِينَ وَ أَجْتَمِعَ فِي جِوَارِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ‏اللَّهُمَّ وَ مَنْ أَرَادَنِي بِسُوءٍ فَأَرِدْهُ وَ مَنْ كَادَنِي فَكِدْهُ‏وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَحْسَنِ عَبِيدِكَ نَصِيباً عِنْدَكَ وَ أَقْرَبِهِمْ مَنْزِلَةً مِنْكَ‏وَ أَخَصِّهِمْ زُلْفَةً لَدَيْكَ فَإِنَّهُ لاَ يُنَالُ ذَلِكَ إِلاَّ بِفَضْلِكَ وَ جُدْ لِي بِجُودِكَ‏وَ اعْطِفْ عَلَيَّ بِمَجْدِكَ وَ احْفَظْنِي بِرَحْمَتِكَ‏وَ اجْعَلْ لِسَانِي بِذِكْرِكَ لَهِجاً وَ قَلْبِي بِحُبِّكَ مُتَيَّماًوَ مُنَّ عَلَيَّ بِحُسْنِ إِجَابَتِكَ وَ أَقِلْنِي عَثْرَتِي وَ اغْفِرْ زَلَّتِي‏فَإِنَّكَ قَضَيْتَ عَلَى عِبَادِكَ بِعِبَادَتِكَ وَ أَمَرْتَهُمْ بِدُعَائِكَ وَ ضَمِنْتَ لَهُمُ الْإِجَابَةَفَإِلَيْكَ يَا رَبِّ نَصَبْتُ وَجْهِي وَ إِلَيْكَ يَا رَبِّ مَدَدْتُ يَدِي‏فَبِعِزَّتِكَ اسْتَجِبْ لِي دُعَائِي وَ بَلِّغْنِي مُنَايَ وَ لاَ تَقْطَعْ مِنْ فَضْلِكَ رَجَائِي‏وَ اكْفِنِي شَرَّ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ مِنْ أَعْدَائِي‏يَا سَرِيعَ الرِّضَا اغْفِرْ لِمَنْ لاَ يَمْلِكُ إِلاَّ الدُّعَاءَفَإِنَّكَ فَعَّالٌ لِمَا تَشَاءُ يَا مَنِ اسْمُهُ دَوَاءٌ وَ ذِكْرُهُ شِفَاءٌ وَ طَاعَتُهُ غِنًى‏ارْحَمْ مَنْ رَأْسُ مَالِهِ الرَّجَاءُ وَ سِلاَحُهُ الْبُكَاءُيَا سَابِغَ النِّعَمِ يَا دَافِعَ النِّقَمِ يَا نُورَ الْمُسْتَوْحِشِينَ فِي الظُّلَمِ يَا عَالِماً لاَ يُعَلَّمُ‏صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ‏وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ وَ الْأَئِمَّةِ الْمَيَامِينِ مِنْ آلِهِ (أَهْلِهِ) وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً (كَثِيراً)
مهرموعود بازدید : 19 چهارشنبه 16 دی 1388 نظرات (0)

(۱)اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا كَرِيمُ يَا مُقِيمُ يَا عَظِيمُ يَا قَدِيمُ يَا عَلِيمُ يَا حَلِيمُ يَا حَكِيمُ سُبْحَانَكَ يَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ يَا رَبِّ (۲)يَا سَيِّدَ السَّادَاتِ يَا مُجِيبَ الدَّعَوَاتِ يَا رَافِعَ الدَّرَجَاتِ يَا وَلِيَّ الْحَسَنَاتِ يَا غَافِرَ الْخَطِيئَاتِ يَا مُعْطِيَ الْمَسْأَلاتِ يَا قَابِلَ التَّوْبَاتِ يَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ يَا عَالِمَ الْخَفِيَّاتِ يَا دَافِعَ الْبَلِيَّاتِ (۳)يَا خَيْرَ الْغَافِرِينَ يَا خَيْرَ الْفَاتِحِينَ يَا خَيْرَ النَّاصِرِينَ يَا خَيْرَ الْحَاكِمِينَ يَا خَيْرَ الرَّازِقِينَ يَا خَيْرَ الْوَارِثِينَ يَا خَيْرَ الْحَامِدِينَ يَا خَيْرَ الذَّاكِرِينَ يَا خَيْرَ الْمُنْزِلِينَ يَا خَيْرَ الْمُحْسِنِينَ(۴)يَا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَ الْجَمَالُ يَا مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَ الْكَمَالُ يَا مَنْ لَهُ الْمُلْكُ وَ الْجَلالُ يَا مَنْ هُوَ الْكَبِيرُ الْمُتَعَالِ يَا مُنْشِئَ السَّحَابِ الثِّقَالِ يَا مَنْ هُوَ شَدِيدُ الْمِحَالِ يَا مَنْ هُوَ سَرِيعُ الْحِسَابِ يَا مَنْ هُوَ شَدِيدُ الْعِقَابِ يَا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ يَا مَنْ عِنْدَهُ أَمُّ الْكِتَابِ (۵)اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ يَا دَيَّانُ يَا بُرْهَانُ يَا سُلْطَانُ يَا رِضْوَانُ يَا غُفْرَانُ يَا سُبْحَانُ يَا مُسْتَعَانُ يَا ذَا الْمَنِّ وَ الْبَيَانِ(۶)يَا مَنْ تَوَاضَعَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ لِعَظَمَتِهِ يَا مَنِ اسْتَسْلَمَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ لِقُدْرَتِهِ يَا مَنْ ذَلَّ كُلُّ شَيْ‏ءٍ لِعِزَّتِهِ يَا مَنْ خَضَعَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ لِهَيْبَتِهِ يَا مَنِ انْقَادَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ مِنْ خَشْيَتِهِ يَا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبَالُ مِنْ مَخَافَتِهِ يَا مَنْ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ بِأَمْرِهِ يَا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِإِذْنِهِ يَا مَنْ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ يَا مَنْ لا يَعْتَدِي عَلَى أَهْلِ مَمْلَكَتِهِ (۷)يَا غَافِرَ الْخَطَايَا يَا كَاشِفَ الْبَلايَا يَا مُنْتَهَى الرَّجَايَا يَا مُجْزِلَ الْعَطَايَا يَا وَاهِبَ الْهَدَايَا يَا رَازِقَ الْبَرَايَا يَا قَاضِيَ الْمَنَايَا يَا سَامِعَ الشَّكَايَا يَا بَاعِثَ الْبَرَايَا يَا مُطْلِقَ الْأُسَارَى (۸)يَا ذَا الْحَمْدِ وَ الثَّنَاءِ يَا ذَا الْفَخْرِ وَ الْبَهَاءِ يَا ذَا الْمَجْدِ وَ السَّنَاءِ يَا ذَا الْعَهْدِ وَ الْوَفَاءِ يَا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضَاءِ يَا ذَا الْمَنِّ وَ الْعَطَاءِ يَا ذَا الْفَصْلِ وَ الْقَضَاءِ يَا ذَا الْعِزِّ وَ الْبَقَاءِ يَا ذَا الْجُودِ وَ السَّخَاءِ يَا ذَا الْآلاءِ وَ النَّعْمَاءِ (۹)اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مَانِعُ يَا دَافِعُ يَا رَافِعُ يَا صَانِعُ يَا نَافِعُ يَا سَامِعُ يَا جَامِعُ يَا شَافِعُ يَا وَاسِعُ يَا مُوسِعُ(۱۰)يَا صَانِعَ كُلِّ مَصْنُوعٍ يَا خَالِقَ كُلِّ مَخْلُوقٍ يَا رَازِقَ كُلِّ مَرْزُوقٍ يَا مَالِكَ كُلِّ مَمْلُوكٍ يَا كَاشِفَ كُلِّ مَكْرُوبٍ يَا فَارِجَ كُلِّ مَهْمُومٍ يَا رَاحِمَ كُلِّ مَرْحُومٍ يَا نَاصِرَ كُلِّ مَخْذُولٍ يَا سَاتِرَ كُلِّ مَعْيُوبٍ يَا مَلْجَأَ كُلِّ مَطْرُودٍ(۱۱)يَا عُدَّتِي عِنْدَ شِدَّتِي يَا رَجَائِي عِنْدَ مُصِيبَتِي يَا مُونِسِي عِنْدَ وَحْشَتِي يَا صَاحِبِي عِنْدَ غُرْبَتِي يَا وَلِيِّي عِنْدَ نِعْمَتِي يَا غِيَاثِي عِنْدَ كُرْبَتِي يَا دَلِيلِي عِنْدَ حَيْرَتِي يَا غَنَائِي عِنْدَ افْتِقَارِي يَا مَلْجَئِي عِنْدَ ضْطِرَارِي يَا مُعِينِي عِنْدَ مَفْزَعِي

12 يَا عَلامَ الْغُيُوبِ يَا غَفَّارَ الذُّنُوبِ يَا سَتَّارَ الْعُيُوبِ يَا كَاشِفَ الْكُرُوبِ يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ يَا طَبِيبَ الْقُلُوبِ يَا مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ يَا أَنِيسَ الْقُلُوبِ يَا مُفَرِّجَ الْهُمُومِ يَا مُنَفِّسَ الْغُمُومِ 13 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا جَلِيلُ يَا جَمِيلُ يَا وَكِيلُ يَا كَفِيلُ يَا دَلِيلُ يَا قَبِيلُ يَا مُدِيلُ يَا مُنِيلُ يَا مُقِيلُ يَا مُحِيلُ 14 يَا دَلِيلَ الْمُتَحَيِّرِينَ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ يَا صَرِيخَ الْمُسْتَصْرِخِينَ يَا جَارَ الْمُسْتَجِيرِينَ يَا أَمَانَ الْخَائِفِينَ يَا عَوْنَ الْمُؤْمِنِينَ يَا رَاحِمَ الْمَسَاكِينِ يَا مَلْجَأَ الْعَاصِينَ يَا غَافِرَ الْمُذْنِبِينَ يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ 15 يَا ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ يَا ذَا الْفَضْلِ وَ الامْتِنَانِ يَا ذَا الْأَمْنِ وَ الْأَمَانِ يَا ذَا الْقُدْسِ وَ السُّبْحَانِ يَا ذَا الْحِكْمَةِ وَ الْبَيَانِ يَا ذَا الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ يَا ذَا الْحُجَّةِ وَ الْبُرْهَانِ يَا ذَا الْعَظَمَةِ وَ السُّلْطَانِ يَا ذَا الرَّأْفَةِ وَ الْمُسْتَعَانِ يَا ذَا الْعَفْوِ وَ الْغُفْرَانِ 16 يَا مَنْ هُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْ‏ءٍ يَا مَنْ هُوَ إِلَهُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ يَا مَنْ هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ يَا مَنْ هُوَ صَانِعُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ يَا مَنْ هُوَ قَبْلَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ يَا مَنْ هُوَ بَعْدَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ يَا مَنْ هُوَ فَوْقَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ يَا مَنْ هُوَ عَالِمٌ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ يَا مَنْ هُوَ قَادِرٌ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ يَا مَنْ هُوَ يَبْقَى وَ يَفْنَى كُلُّ شَيْ‏ءٍ 17 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُؤْمِنُ يَا مُهَيْمِنُ يَا مُكَوِّنُ يَا مُلَقِّنُ يَا مُبَيِّنُ يَا مُهَوِّنُ يَا مُمَكِّنُ يَا مُزَيِّنُ يَا مُعْلِنُ يَا مُقَسِّمُ 18 يَا مَنْ هُوَ فِي مُلْكِهِ مُقِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي سُلْطَانِهِ قَدِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي جَلالِهِ عَظِيمٌ يَا مَنْ هُوَ عَلَى عِبَادِهِ رَحِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ كَرِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي صُنْعِهِ حَكِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي حِكْمَتِهِ لَطِيفٌ يَا مَنْ هُوَ فِي لُطْفِهِ قَدِيمٌ 19 يَا مَنْ لا يُرْجَى إِلا فَضْلُهُ يَا مَنْ لا يُسْأَلُ إِلا عَفْوُهُ يَا مَنْ لا يُنْظَرُ إِلا بِرُّهُ يَا مَنْ لا يُخَافُ إِلا عَدْلُهُ يَا مَنْ لا يَدُومُ إِلا مُلْكُهُ يَا مَنْ لا سُلْطَانَ إِلا سُلْطَانُهُ يَا مَنْ وَسِعَتْ كُلَّ شَيْ‏ءٍ رَحْمَتُهُ يَا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ يَا مَنْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عِلْمُهُ يَا مَنْ لَيْسَ أَحَدٌ مِثْلَهُ 20 يَا فَارِجَ الْهَمِّ يَا كَاشِفَ الْغَمِّ يَا غَافِرَ الذَّنْبِ يَا قَابِلَ التَّوْبِ يَاخَالِقَ الْخَلْقِ يَا صَادِقَ الْوَعْدِ يَا مُوفِيَ الْعَهْدِ يَا عَالِمَ السِّرِّ يَا فَالِقَ الْحَبِّ يَا رَازِقَ الْأَنَامِ 21 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا عَلِيُّ يَا وَفِيُّ يَا غَنِيُّ يَا مَلِيُّ يَا حَفِيُّ يَا رَضِيُّ يَا زَكِيُّ يَا بَدِيُّ يَا قَوِيُّ يَا وَلِيُّ 22 يَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِيلَ يَا مَنْ سَتَرَ الْقَبِيحَ يَا مَنْ لَمْ يُؤَاخِذْ بِالْجَرِيرَةِ يَا مَنْ لَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ يَا عَظِيمَ الْعَفْوِ يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ يَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ يَا بَاسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ يَا صَاحِبَ كُلِّ نَجْوَى يَا مُنْتَهَى كُلِّ شَكْوَى 23 يَا ذَا النِّعْمَةِ السَّابِغَةِ يَا ذَا الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ يَا ذَا الْمِنَّةِ السَّابِقَةِ يَا ذَا الْحِكْمَةِ الْبَالِغَةِ يَا ذَا الْقُدْرَةِ الْكَامِلَةِ يَا ذَا الْحُجَّةِ الْقَاطِعَةِ يَا ذَا الْكَرَامَةِ الظَّاهِرَةِ يَا ذَا الْعِزَّةِ الدَّائِمَةِ يَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِينَةِ يَا ذَا الْعَظَمَةِ الْمَنِيعَةِ 24 يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ يَا جَاعِلَ الظُّلُمَاتِ يَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ يَا مُقِيلَ الْعَثَرَاتِ يَا سَاتِرَ الْعَوْرَاتِ يَا مُحْيِيَ الْأَمْوَاتِ يَا مُنْزِلَ الْآيَاتِ يَا مُضَعِّفَ الْحَسَنَاتِ يَا مَاحِيَ السَّيِّئَاتِ يَا شَدِيدَ النَّقِمَاتِ 25 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُصَوِّرُ يَا مُقَدِّرُ يَا مُدَبِّرُ يَا مُطَهِّرُ يَا مُنَوِّرُ يَا مُيَسِّرُ يَا مُبَشِّرُ يَا مُنْذِرُ يَا مُقَدِّمُ يَا مُؤَخِّرُ 26 يَا رَبَّ الْبَيْتِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ يَا رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الْحِلِّ وَ الْحَرَامِ يَا رَبَّ النُّورِ وَ الظَّلامِ يَا رَبَّ التَّحِيَّةِ وَ السَّلامِ يَا رَبَّ الْقُدْرَةِ فِي الْأَنَامِ 27 يَا أَحْكَمَ الْحَاكِمِينَ يَا أَعْدَلَ الْعَادِلِينَ يَا أَصْدَقَ الصَّادِقِينَ يَا أَطْهَرَ الطَّاهِرِينَ يَا أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ يَا أَسْرَعَ الْحَاسِبِينَ يَا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ يَا أَشْفَعَ الشَّافِعِينَ يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ 28 يَا عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ يَا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ يَا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ يَا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ يَا غِيَاثَ مَنْ لا غِيَاثَ لَهُ يَا فَخْرَ مَنْ لا فَخْرَ لَهُ يَا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ يَا مُعِينَ مَنْ لا مُعِينَ لَهُ يَا أَنِيسَ مَنْ لا أَنِيسَ لَهُ يَا أَمَانَ مَنْ لا أَمَانَ لَهُ 29 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا عَاصِمُ يَا قَائِمُ يَا دَائِمُ يَا رَاحِمُ يَا سَالِمُ يَا حَاكِمُ يَا عَالِمُ يَا قَاسِمُ يَا قَابِضُ يَا بَاسِطُ يَا عَاصِمَ مَنِ اسْتَعْصَمَهُ يَا رَاحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ يَا غَافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ يَا نَاصِرَ مَنِ اسْتَنْصَرَهُ يَا حَافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ يَا مُكْرِمَ مَنِ اسْتَكْرَمَهُ يَا مُرْشِدَ مَنِ اسْتَرْشَدَهُ يَا صَرِيخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ يَا مُعِينَ مَنِ اسْتَعَانَهُ يَا مُغِيثَ مَنِ اسْتَغَاثَهُ 31 يَا عَزِيزا لا يُضَامُ يَا لَطِيفا لا يُرَامُ يَا قَيُّوما لا يَنَامُ يَا دَائِما لا يَفُوتُ يَا حَيّا لا يَمُوتُ يَا مَلِكا لا يَزُولُ يَا بَاقِيا لا يَفْنَى يَا عَالِما لا يَجْهَلُ يَا صَمَدا لا يُطْعَمُ يَا قَوِيّا لا يَضْعُفُ 32 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا أَحَدُ يَا وَاحِدُ يَا شَاهِدُ يَا مَاجِدُ يَا حَامِدُ يَا رَاشِدُ يَا بَاعِثُ يَا وَارِثُ يَا ضَارُّ يَا نَافِعُ 33 يَا أَعْظَمَ مِنْ كُلِّ عَظِيمٍ يَا أَكْرَمَ مِنْ كُلِّ كَرِيمٍ يَا أَرْحَمَ مِنْ كُلِّ رَحِيمٍ يَا أَعْلَمَ مِنْ كُلِّ عَلِيمٍ يَا أَحْكَمَ مِنْ كُلِّ حَكِيمٍ يَا أَقْدَمَ مِنْ كُلِّ قَدِيمٍ يَا أَكْبَرَ مِنْ كُلِّ كَبِيرٍ يَا أَلْطَفَ مِنْ كُلِّ لَطِيفٍ يَا أَجَلَّ مِنْ كُلِّ جَلِيلٍ يَا أَعَزَّ مِنْ كُلِّ عَزِيزٍ 34 يَا كَرِيمَ الصَّفْحِ يَا عَظِيمَ الْمَنِّ يَا كَثِيرَ الْخَيْرِ يَا قَدِيمَ الْفَضْلِ يَا دَائِمَ اللُّطْفِ يَا لَطِيفَ الصُّنْعِ يَا مُنَفِّسَ الْكَرْبِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ يَا مَالِكَ الْمُلْكِ يَا قَاضِيَ الْحَقِّ 35 يَا مَنْ هُوَ فِي عَهْدِهِ وَفِيٌّ يَا مَنْ هُوَ فِي وَفَائِهِ قَوِيٌّ يَا مَنْ هُوَ فِي قُوَّتِهِ عَلِيٌّ يَا مَنْ هُوَ فِي عُلُوِّهِ قَرِيبٌ يَا مَنْ هُوَ فِي قُرْبِهِ لَطِيفٌ يَا مَنْ هُوَ فِي لُطْفِهِ شَرِيفٌ يَا مَنْ هُوَ فِي شَرَفِهِ عَزِيزٌ يَا مَنْ هُوَ فِي عِزِّهِ عَظِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي عَظَمَتِهِ مَجِيدٌ يَا مَنْ هُوَ فِي مَجْدِهِ حَمِيدٌ 36 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا كَافِي يَا شَافِي يَا وَافِي يَا مُعَافِي يَا هَادِي يَا دَاعِي يَا قَاضِي يَا رَاضِي يَا عَالِي يَا بَاقِي 37 يَا مَنْ كُلُّ شَيْ‏ءٍ خَاضِعٌ لَهُ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ‏ءٍ خَاشِعٌ لَهُ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ‏ءٍ كَائِنٌ لَهُ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ‏ءٍ مَوْجُودٌ بِهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ‏ءٍ مُنِيبٌ إِلَيْهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ‏ءٍ خَائِفٌ مِنْهُ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ‏ءٍ قَائِمٌ بِهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ‏ءٍ صَائِرٌ إِلَيْهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ‏ءٍ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ‏ءٍ هَالِكٌ إِلا وَجْهَهُ 38 يَا مَنْ لامَفَرَّ إِلا إِلَيْهِ يَا مَنْ لا مَفْزَعَ إِلا إِلَيْهِ يَا مَنْ لا مَقْصَدَ إِلا إِلَيْهِ يَا مَنْ لا مَنْجَى مِنْهُ إِلا إِلَيْهِ يَا مَنْ لا يُرْغَبُ إِلا إِلَيْهِ يَا مَنْ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِهِ يَا مَنْ لا يُسْتَعَانُ إِلا بِهِ يَا مَنْ لا يُتَوَكَّلُ إِلا عَلَيْهِ يَا مَنْ لا يُرْجَى إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُعْبَدُ إِلا هُوَ 39 يَا خَيْرَ الْمَرْهُوبِينَ يَا خَيْرَ الْمَرْغُوبِينَ يَا خَيْرَ الْمَطْلُوبِينَ يَا خَيْرَ الْمَسْئُولِينَ يَا خَيْرَ الْمَقْصُودِينَ يَا خَيْرَ الْمَذْكُورِينَ يَا خَيْرَ الْمَشْكُورِينَ يَا خَيْرَ الْمَحْبُوبِينَ يَا خَيْرَ الْمَدْعُوِّينَ يَا خَيْرَ الْمُسْتَأْنِسِينَ 40 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا غَافِرُ يَا سَاتِرُ يَا قَادِرُ يَا قَاهِرُ يَا فَاطِرُ يَا كَاسِرُ يَا جَابِرُ يَا ذَاكِرُ يَا نَاظِرُ يَا نَاصِرُ 41 يَا مَنْ خَلَقَ فَسَوَّى يَا مَنْ قَدَّرَ فَهَدَى يَا مَنْ يَكْشِفُ الْبَلْوَى يَا مَنْ يَسْمَعُ النَّجْوَى يَا مَنْ يُنْقِذُ الْغَرْقَى يَا مَنْ يُنْجِي الْهَلْكَى يَا مَنْ يَشْفِي الْمَرْضَى يَا مَنْ أَضْحَكَ وَ أَبْكَى يَا مَنْ أَمَاتَ وَ أَحْيَا يَا مَنْ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثَى 42 يَا مَنْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِيلُهُ يَا مَنْ فِي الْآفَاقِ آيَاتُهُ يَا مَنْ فِي الْآيَاتِ بُرْهَانُهُ يَا مَنْ فِي الْمَمَاتِ قُدْرَتُهُ يَا مَنْ فِي الْقُبُورِ عِبْرَتُهُ يَا مَنْ فِي الْقِيَامَةِ مُلْكُهُ يَا مَنْ فِي الْحِسَابِ هَيْبَتُهُ يَا مَنْ فِي الْمِيزَانِ قَضَاؤُهُ يَا مَنْ فِي الْجَنَّةِ ثَوَابُهُ يَا مَنْ فِي النَّارِ عِقَابُهُ 43 يَا مَنْ إِلَيْهِ يَهْرُبُ الْخَائِفُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَقْصِدُ الْمُنِيبُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَرْغَبُ الزَّاهِدُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَلْجَأُ الْمُتَحَيِّرُونَ يَا مَنْ بِهِ يَسْتَأْنِسُ الْمُرِيدُونَ يَا مَنْ بِهِ يَفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ يَا مَنْ فِي عَفْوِهِ يَطْمَعُ الْخَاطِئُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَسْكُنُ الْمُوقِنُونَ يَا مَنْ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ 44 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا حَبِيبُ يَا طَبِيبُ يَا قَرِيبُ يَا رَقِيبُ يَا حَسِيبُ يَا مَهِيبُ [مُهِيبُ‏] يَا مُثِيبُ يَا مُجِيبُ يَا خَبِيرُ يَا بَصِيرُ 45 يَا أَقْرَبَ مِنْ كُلِّ قَرِيبٍ يَا أَحَبَّ مِنْ كُلِّ حَبِيبٍ يَا أَبْصَرَ مِنْ كُلِّ بَصِيرٍ يَا أَخْبَرَ مِنْ كُلِّ خَبِيرٍ يَا أَشْرَفَ مِنْ كُلِّ شَرِيفٍ يَا أَرْفَعَ مِنْ كُلِّ رَفِيعٍ يَا أَقْوَى مِنْ كُلِّ قَوِيٍّ يَا أَغْنَى مِنْ كُلِّ غَنِيٍّ يَا أَجْوَدَ مِنْ كُلِّ جَوَادٍ يَا أَرْأَفَ مِنْ كُلِّ رَءُوفٍ 46 يَا غَالِبا غَيْرَ مَغْلُوبٍ يَا صَانِعا غَيْرَ مَصْنُوعٍ يَا خَالِقا غَيْرَ مَخْلُوقٍ يَا مَالِكا غَيْرَ مَمْلُوكٍ يَا قَاهِرا غَيْرَ مَقْهُورٍ يَا رَافِعا غَيْرَ مَرْفُوعٍ يَا حَافِظا غَيْرَ مَحْفُوظٍ يَا نَاصِرا غَيْرَ مَنْصُورٍ يَا شَاهِدا غَيْرَ غَائِبٍ يَا قَرِيبا غَيْرَ بَعِيدٍ 47 يَا نُورَ النُّورِ يَا مُنَوِّرَ النُّورِ يَا خَالِقَ النُّورِ يَا مُدَبِّرَ النُّورِ يَا مُقَدِّرَ النُّورِ يَا نُورَ كُلِّ نُورٍ يَا نُورا قَبْلَ كُلِّ نُورٍ يَا نُورا بَعْدَ كُلِّ نُورٍ يَا نُورا فَوْقَ كُلِّ نُورٍ يَا نُورا لَيْسَ كَمِثْلِهِ نُورٌ 48 يَا مَنْ عَطَاؤُهُ شَرِيفٌ يَا مَنْ فِعْلُهُ لَطِيفٌ يَا مَنْ لُطْفُهُ مُقِيمٌ يَا مَنْ إِحْسَانُهُ قَدِيمٌ يَا مَنْ قَوْلُهُ حَقٌّ يَا مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ يَا مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ يَا مَنْ عَذَابُهُ عَدْلٌ يَا مَنْ ذِكْرُهُ حُلْوٌ يَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِيمٌ 49 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُسَهِّلُ يَا مُفَصِّلُ يَا مُبَدِّلُ يَا مُذَلِّلُ يَا مُنَزِّلُ يَا مُنَوِّلُ يَا مُفْضِلُ يَا مُجْزِلُ يَا مُمْهِلُ يَا مُجْمِلُ 50 يَا مَنْ يَرَى وَ لا يُرَى يَا مَنْ يَخْلُقُ وَ لا يُخْلَقُ يَا مَنْ يَهْدِي وَ لا يُهْدَى يَا مَنْ يُحْيِي وَ لا يُحْيَى يَا مَنْ يَسْأَلُ وَ لا يُسْأَلُ يَا مَنْ يُطْعِمُ وَ لا يُطْعَمُ يَا مَنْ يُجِيرُ وَ لا يُجَارُ عَلَيْهِ يَا مَنْ يَقْضِي وَ لا يُقْضَى عَلَيْهِ يَا مَنْ يَحْكُمُ وَ لا يُحْكَمُ عَلَيْهِ يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوا أَحَدٌ 51 يَا نِعْمَ الْحَسِيبُ يَا نِعْمَ الطَّبِيبُ يَا نِعْمَ الرَّقِيبُ يَا نِعْمَ الْقَرِيبُ يَا نِعْمَ الْمُجِيبُ يَا نِعْمَ الْحَبِيبُ يَا نِعْمَ الْكَفِيلُ يَا نِعْمَ الْوَكِيلُ يَا نِعْمَ الْمَوْلَى يَا نِعْمَ النَّصِيرُ 52 يَا سُرُورَ الْعَارِفِينَ يَا مُنَى الْمُحِبِّينَ يَا أَنِيسَ الْمُرِيدِينَ يَا حَبِيبَ التَّوَّابِينَ يَا رَازِقَ الْمُقِلِّينَ يَا رَجَاءَ الْمُذْنِبِينَ يَا قُرَّةَ عَيْنِ الْعَابِدِينَ يَا مُنَفِّسَ عَنِ الْمَكْرُوبِينَ يَا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومِينَ يَا إِلَهَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ 53 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا رَبَّنَا يَا إِلَهَنَا يَا سَيِّدَنَا يَا مَوْلانَا يَا نَاصِرَنَا يَا حَافِظَنَا يَا دَلِيلَنَا يَا مُعِينَنَا يَا حَبِيبَنَا يَا طَبِيبَنَا 54 يَا رَبَّ النَّبِيِّينَ وَ الْأَبْرَارِ يَا رَبَّ الصِّدِّيقِينَ وَ الْأَخْيَارِ يَا رَبَّ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ يَا رَبَّ الصِّغَارِ وَ الْكِبَارِ يَا رَبَّ الْحُبُوبِ وَ الثِّمَارِ يَا رَبَّ الْأَنْهَارِ وَ الْأَشْجَارِ يَا رَبَّ الصَّحَارِي وَ الْقِفَارِ يَا رَبَّ الْبَرَارِي وَ الْبِحَارِ يَا رَبَّ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ يَا رَبَّ الْأَعْلانِ وَ الْأَسْرَارِ 55 يَا مَنْ نَفَذَ فِي كُلِّ شَيْ‏ءٍ أَمْرُهُ يَا مَنْ لَحِقَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عِلْمُهُ يَا مَنْ بَلَغَتْ إِلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قُدْرَتُهُ يَا مَنْ لا تُحْصِي الْعِبَادُ نِعَمَهُ يَا مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُكْرَهُ يَا مَنْ لا تُدْرِكُ الْأَفْهَامُ جَلالَهُ يَا مَنْ لا تَنَالُ الْأَوْهَامُ كُنْهَهُ يَا مَنِ الْعَظَمَةُ وَ الْكِبْرِيَاءُ رِدَاؤُهُ يَا مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبَادُ قَضَاءَهُ يَا مَنْ لا مُلْكَ إِلا مُلْكُهُ يَا مَنْ لا عَطَاءَ إِلا عَطَاؤُهُ 56 يَا مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَى يَا مَنْ لَهُ الصِّفَاتُ الْعُلْيَا يَا مَنْ لَهُ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَى يَا مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ الْمَأْوَى يَا مَنْ لَهُ الْآيَاتُ الْكُبْرَى يَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى يَا مَنْ لَهُ الْحُكْمُ وَ الْقَضَاءُ يَا مَنْ لَهُ الْهَوَاءُ وَ الْفَضَاءُ يَا مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَ الثَّرَى يَا مَنْ لَهُ السَّمَاوَاتُ الْعُلَى 57 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا عَفُوُّ يَا غَفُورُ يَا صَبُورُ يَا شَكُورُ يَا رَءُوفُ يَا عَطُوفُ يَا مَسْئُولُ يَا وَدُودُ يَا سُبُّوحُ يَا قُدُّوسُ 58 يَا مَنْ فِي السَّمَاءِ عَظَمَتُهُ يَا مَنْ فِي الْأَرْضِ آيَاتُهُ يَا مَنْ فِي كُلِّ شَيْ‏ءٍ دَلائِلُهُ يَا مَنْ فِي الْبِحَارِ عَجَائِبُهُ يَا مَنْ فِي الْجِبَالِ خَزَائِنُهُ يَا مَنْ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَرْجِعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ يَا مَنْ أَظْهَرَ فِي كُلِّ شَيْ‏ءٍ لُطْفَهُ يَا مَنْ أَحْسَنَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ خَلَقَهُ يَا مَنْ تَصَرَّفَ فِي الْخَلائِقِ قُدْرَتُهُ 59 يَا حَبِيبَ مَنْ لا حَبِيبَ لَهُ يَا طَبِيبَ مَنْ لا طَبِيبَ لَهُ يَا مُجِيبَ مَنْ لا مُجِيبَ لَهُ يَا شَفِيقَ مَنْ لا شَفِيقَ لَهُ يَا رَفِيقَ مَنْ لا رَفِيقَ لَهُ يَا مُغِيثَ مَنْ لا مُغِيثَ لَهُ يَا دَلِيلَ مَنْ لا دَلِيلَ لَهُ يَا أَنِيسَ مَنْ لا أَنِيسَ لَهُ يَا رَاحِمَ مَنْ لا رَاحِمَ لَهُ يَا صَاحِبَ مَنْ لا صَاحِبَ لَهُ 60 يَا كَافِيَ مَنِ اسْتَكْفَاهُ يَا هَادِيَ مَنِ اسْتَهْدَاهُ يَا كَالِيَ مَنِ اسْتَكْلاهُ يَا رَاعِيَ مَنِ اسْتَرْعَاهُ يَا شَافِيَ مَنِ اسْتَشْفَاهُ يَا قَاضِيَ مَنِ اسْتَقْضَاهُ يَا مُغْنِيَ مَنِ اسْتَغْنَاهُ يَا مُوفِيَ مَنِ اسْتَوْفَاهُ يَا مُقَوِّيَ مَنِ اسْتَقْوَاهُ يَا وَلِيَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ 61 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا خَالِقُ يَا رَازِقُ يَا نَاطِقُ يَا صَادِقُ يَا فَالِقُ يَا فَارِقُ يَا فَاتِقُ يَا رَاتِقُ يَا سَابِقُ [فَائِقُ‏] يَا سَامِقُ 62 يَا مَنْ يُقَلِّبُ اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ يَا مَنْ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَ الْأَنْوَارَ يَا مَنْ خَلَقَ الظِّلَّ وَ الْحَرُورَ يَا مَنْ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ يَا مَنْ قَدَّرَ الْخَيْرَ وَ الشَّرَّ يَا مَنْ خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَيَاةَ يَا مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ يَا مَنْ لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا يَا مَنْ لَيْسَ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ يَا مَنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ 63 يَا مَنْ يَعْلَمُ مُرَادَ الْمُرِيدِينَ يَا مَنْ يَعْلَمُ ضَمِيرَ الصَّامِتِينَ يَا مَنْ يَسْمَعُ أَنِينَ الْوَاهِنِينَ يَا مَنْ يَرَى بُكَاءَ الْخَائِفِينَ يَا مَنْ يَمْلِكُ حَوَائِجَ السَّائِلِينَ يَا مَنْ يَقْبَلُ عُذْرَ التَّائِبِينَ يَا مَنْ لا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ يَا مَنْ لا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ يَا مَنْ لا يَبْعُدُ عَنْ قُلُوبِ الْعَارِفِينَ يَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِينَ 64 يَا دَائِمَ الْبَقَاءِ يَا سَامِعَ الدُّعَاءِ يَا وَاسِعَ الْعَطَاءِ يَا غَافِرَ الْخَطَاءِ يَا بَدِيعَ السَّمَاءِ يَا حَسَنَ الْبَلاءِ يَا جَمِيلَ الثَّنَاءِ يَا قَدِيمَ السَّنَاءِ يَا كَثِيرَ الْوَفَاءِ يَا شَرِيفَ الْجَزَاءِ 65 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا سَتَّارُ يَا غَفَّارُ يَا قَهَّارُ يَا جَبَّارُ يَا صَبَّارُ يَا بَارُّ يَا مُخْتَارُ يَا فَتَّاحُ يَا نَفَّاحُ يَا مُرْتَاحُ 66 يَا مَنْ خَلَقَنِي وَ سَوَّانِي يَا مَنْ رَزَقَنِي وَ رَبَّانِي يَا مَنْ أَطْعَمَنِي وَ سَقَانِي يَا مَنْ قَرَّبَنِي وَ أَدْنَانِي يَا مَنْ عَصَمَنِي وَ كَفَانِي يَا مَنْ حَفِظَنِي وَ كَلانِي يَا مَنْ أَعَزَّنِي وَ أَغْنَانِي يَا مَنْ وَفَّقَنِي وَ هَدَانِي يَا مَنْ آنَسَنِي وَ آوَانِي يَا مَنْ أَمَاتَنِي وَ أَحْيَانِي 67 يَا مَنْ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ يَا مَنْ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ يَا مَنْ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ يَا مَنْ لا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلا بِإِذْنِهِ يَا مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ يَا مَنْ لا مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ يَا مَنْ لا رَادَّ لِقَضَائِهِ يَا مَنِ انْقَادَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ لِأَمْرِهِ يَا مَنِ السَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ يَا مَنْ يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ 68 يَا مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ مِهَادا يَا مَنْ جَعَلَ الْجِبَالَ أَوْتَادا يَا مَنْ جَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجا يَا مَنْ جَعَلَ الْقَمَرَ نُورا يَا مَنْ جَعَلَ اللَّيْلَ لِبَاسا يَا مَنْ جَعَلَ النَّهَارَ مَعَاشا يَا مَنْ جَعَلَ النَّوْمَ سُبَاتا يَا مَنْ جَعَلَ السَّمَاءَ بِنَاءً يَا مَنْ جَعَلَ الْأَشْيَاءَ أَزْوَاجا يَا مَنْ جَعَلَ النَّارَ مِرْصَادا 69 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا سَمِيعُ يَا شَفِيعُ يَا رَفِيعُ يَا مَنِيعُ يَا سَرِيعُ يَا بَدِيعُ يَا كَبِيرُ يَا قَدِيرُ يَا خَبِيرُ [مُنِيرُ] يَا مُجِيرُ يَا حَيّا قَبْلَ كُلِّ حَيٍّ يَا حَيّا بَعْدَ كُلِّ حَيٍّ يَا حَيُّ الَّذِي لَيْسَ كَمِثْلِهِ حَيٌّ يَا حَيُّ الَّذِي لا يُشَارِكُهُ حَيٌّ يَا حَيُّ الَّذِي لا يَحْتَاجُ إِلَى حَيٍّ يَا حَيُّ الَّذِي يُمِيتُ كُلَّ حَيٍّ يَا حَيُّ الَّذِي يَرْزُقُ كُلَّ حَيٍّ يَا حَيّا لَمْ يَرِثِ الْحَيَاةَ مِنْ حَيٍّ يَا حَيُّ الَّذِي يُحْيِي الْمَوْتَى يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ 71 يَا مَنْ لَهُ ذِكْرٌ لا يُنْسَى يَا مَنْ لَهُ نُورٌ لا يُطْفَى يَا مَنْ لَهُ نِعَمٌ لا تُعَدُّ يَا مَنْ لَهُ مُلْكٌ لا يَزُولُ يَا مَنْ لَهُ ثَنَاءٌ لا يُحْصَى يَا مَنْ لَهُ جَلالٌ لا يُكَيَّفُ يَا مَنْ لَهُ كَمَالٌ لا يُدْرَكُ يَا مَنْ لَهُ قَضَاءٌ لا يُرَدُّ يَا مَنْ لَهُ صِفَاتٌ لا تُبَدَّلُ يَا مَنْ لَهُ نُعُوتٌ لا تُغَيَّرُ 72 يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ يَا مَالِكَ يَوْمِ الدِّينِ يَا غَايَةَ الطَّالِبِينَ يَا ظَهْرَ اللاجِينَ يَا مُدْرِكَ الْهَارِبِينَ يَا مَنْ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ يَا مَنْ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ يَا مَنْ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ يَا مَنْ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ يَا مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ 73 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا شَفِيقُ يَا رَفِيقُ يَا حَفِيظُ يَا مُحِيطُ يَا مُقِيتُ يَا مُغِيثُ يَا مُعِزُّ يَا مُذِلُّ يَا مُبْدِئُ يَا مُعِيدُ 74 يَا مَنْ هُوَ أَحَدٌ بِلا ضِدٍّ يَا مَنْ هُوَ فَرْدٌ بِلا نِدٍّ يَا مَنْ هُوَ صَمَدٌ بِلا عَيْبٍ يَا مَنْ هُوَ وِتْرٌ بِلا كَيْفٍ يَا مَنْ هُوَ قَاضٍ بِلا حَيْفٍ يَا مَنْ هُوَ رَبٌّ بِلا وَزِيرٍ يَا مَنْ هُوَ عَزِيزٌ بِلا ذُلٍّ يَا مَنْ هُوَ غَنِيٌّ بِلا فَقْرٍ يَا مَنْ هُوَ مَلِكٌ بِلا عَزْلٍ يَا مَنْ هُوَ مَوْصُوفٌ بِلا شَبِيهٍ 75 يَا مَنْ ذِكْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاكِرِينَ يَا مَنْ شُكْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاكِرِينَ يَا مَنْ حَمْدُهُ عِزٌّ لِلْحَامِدِينَ يَا مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِيعِينَ يَا مَنْ بَابُهُ مَفْتُوحٌ لِلطَّالِبِينَ يَا مَنْ سَبِيلُهُ وَاضِحٌ لِلْمُنِيبِينَ يَا مَنْ آيَاتُهُ بُرْهَانٌ لِلنَّاظِرِينَ يَا مَنْ كِتَابُهُ تَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ يَا مَنْ رِزْقُهُ عُمُومٌ لِلطَّائِعِينَ وَ الْعَاصِينَ يَا مَنْ رَحْمَتُهُ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ 76 يَا مَنْ تَبَارَكَ اسْمُهُ يَا مَنْ تَعَالَى جَدُّهُ يَا مَنْ لا إِلَهَ غَيْرُهُ يَا مَنْ جَلَّ ثَنَاؤُهُ يَا مَنْ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ يَا مَنْ يَدُومُ بَقَاؤُهُ يَا مَنِ الْعَظَمَةُ بَهَاؤُهُ يَا مَنِ الْكِبْرِيَاءُ رِدَاؤُهُ يَا مَنْ لا تُحْصَى آلاؤُهُ يَا مَنْ لا تُعَدُّ نَعْمَاؤُهُ 77 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُعِينُ يَا أَمِينُ يَا مُبِينُ يَا مَتِينُ يَا مَكِينُ يَا رَشِيدُ يَا حَمِيدُ يَا مَجِيدُ يَا شَدِيدُ يَا شَهِيدُ 78 يَا ذَا الْعَرْشِ الْمَجِيدِ يَا ذَا الْقَوْلِ السَّدِيدِ يَا ذَا الْفِعْلِ الرَّشِيدِ يَا ذَا الْبَطْشِ الشَّدِيدِ يَا ذَا الْوَعْدِ وَ الْوَعِيدِ يَا مَنْ هُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ يَا مَنْ هُوَ فَعَّالٌ لِمَا يُرِيدُ يَا مَنْ هُوَ قَرِيبٌ غَيْرُ بَعِيدٍ يَا مَنْ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ شَهِيدٌ يَا مَنْ هُوَ لَيْسَ بِظَلامٍ لِلْعَبِيدِ 79 يَا مَنْ لا شَرِيكَ لَهُ وَ لا وَزِيرَ يَا مَنْ لا شَبِيهَ [شِبْهَ‏] لَهُ وَ لا نَظِيرَ يَا خَالِقَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ الْمُنِيرِ يَا مُغْنِيَ الْبَائِسِ الْفَقِيرِ يَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِيرِ يَا رَاحِمَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ يَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْكَسِيرِ يَا عِصْمَةَ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِيرِ يَا مَنْ هُوَ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ يَا مَنْ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ 80 يَا ذَا الْجُودِ وَ النِّعَمِ يَا ذَا الْفَضْلِ وَ الْكَرَمِ يَا خَالِقَ اللَّوْحِ وَ الْقَلَمِ يَا بَارِئَ الذَّرِّ وَ النَّسَمِ يَا ذَا الْبَأْسِ وَ النِّقَمِ يَا مُلْهِمَ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْأَلَمِ يَا عَالِمَ السِّرِّ وَ الْهِمَمِ يَا رَبَّ الْبَيْتِ وَ الْحَرَمِ يَا مَنْ خَلَقَ الْأَشْيَاءَ مِنَ الْعَدَمِ 81 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا فَاعِلُ يَا جَاعِلُ يَا قَابِلُ يَا كَامِلُ يَا فَاصِلُ يَا وَاصِلُ يَا عَادِلُ يَا غَالِبُ يَا طَالِبُ يَا وَاهِبُ 82 يَا مَنْ أَنْعَمَ بِطَوْلِهِ يَا مَنْ أَكْرَمَ بِجُودِهِ يَا مَنْ جَادَ بِلُطْفِهِ يَا مَنْ تَعَزَّزَ بِقُدْرَتِهِ يَا مَنْ قَدَّرَ بِحِكْمَتِهِ يَا مَنْ حَكَمَ بِتَدْبِيرِهِ يَا مَنْ دَبَّرَ بِعِلْمِهِ يَا مَنْ تَجَاوَزَ بِحِلْمِهِ يَا مَنْ دَنَا فِي عُلُوِّهِ يَا مَنْ عَلا فِي دُنُوِّهِ 83 يَا مَنْ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ يَا مَنْ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ يَا مَنْ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُعِزُّ مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُذِلُّ مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُصَوِّرُ فِي الْأَرْحَامِ مَا يَشَاءُ يَا مَنْ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشَاءُ 84 يَا مَنْ لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا يَا مَنْ جَعَلَ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدْرا يَا مَنْ لا يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَدا يَا مَنْ جَعَلَ [مِنَ الْمَلائِكَةِ] الْمَلائِكَةَ رُسُلا يَا مَنْ جَعَلَ فِي السَّمَاءِ بُرُوجا يَا مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارا يَا مَنْ خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرا يَا مَنْ جَعَلَ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ أَمَدا يَا مَنْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عِلْما يَا مَنْ أَحْصَى كُلَّ شَيْ‏ءٍ عَدَدا 85 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا أَوَّلُ يَا آخِرُ يَا ظَاهِرُ يَا بَاطِنُ يَا بَرُّ يَا حَقُّ يَا فَرْدُ يَا وِتْرُ يَا صَمَدُ يَا سَرْمَدُ 86 يَا خَيْرَ مَعْرُوفٍ عُرِفَ يَا أَفْضَلَ مَعْبُودٍ عُبِدَ يَا أَجَلَّ مَشْكُورٍ شُكِرَ يَا أَعَزَّ مَذْكُورٍ ذُكِرَ يَا أَعْلَى مَحْمُودٍ حُمِدَ يَا أَقْدَمَ مَوْجُودٍ طُلِبَ يَا أَرْفَعَ مَوْصُوفٍ وُصِفَ يَا أَكْبَرَ مَقْصُودٍ قُصِدَ يَا أَكْرَمَ مَسْئُولٍ سُئِلَ يَا أَشْرَفَ مَحْبُوبٍ عُلِمَ 87 يَا حَبِيبَ الْبَاكِينَ يَا سَيِّدَ الْمُتَوَكِّلِينَ يَا هَادِيَ الْمُضِلِّينَ يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ يَا أَنِيسَ الذَّاكِرِينَ يَا مَفْزَعَ الْمَلْهُوفِينَ يَا مُنْجِيَ الصَّادِقِينَ يَا أَقْدَرَ الْقَادِرِينَ يَا أَعْلَمَ الْعَالِمِينَ يَا إِلَهَ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ 88 يَا مَنْ عَلا فَقَهَرَ يَا مَنْ مَلَكَ فَقَدَرَ يَا مَنْ بَطَنَ فَخَبَرَ يَا مَنْ عُبِدَ فَشَكَرَ يَا مَنْ عُصِيَ فَغَفَرَ يَا مَنْ لا تَحْوِيهِ الْفِكَرُ يَا مَنْ لا يُدْرِكُهُ بَصَرٌ يَا مَنْ لا يَخْفَى عَلَيْهِ أَثَرٌ يَا رَازِقَ الْبَشَرِ يَا مُقَدِّرَ كُلِّ قَدَرٍ 89 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا حَافِظُ يَا بَارِئُ يَا ذَارِئُ يَا بَاذِخُ يَا فَارِجُ يَا فَاتِحُ يَا كَاشِفُ يَا ضَامِنُ يَا آمِرُ يَا نَاهِي 90 يَا مَنْ لا يَعْلَمُ الْغَيْبَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَصْرِفُ السُّوءَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَخْلُقُ الْخَلْقَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَغْفِرُ الذَّنْبَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُتِمُّ النِّعْمَةَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُقَلِّبُ الْقُلُوبَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُدَبِّرُ الْأَمْرَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُنَزِّلُ الْغَيْثَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَبْسُطُ الرِّزْقَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُحْيِي الْمَوْتَى إِلا هُوَ 91 يَا مُعِينَ الضُّعَفَاءِ يَا صَاحِبَ الْغُرَبَاءِ يَا نَاصِرَ الْأَوْلِيَاءِ يَا قَاهِرَ الْأَعْدَاءِ يَا رَافِعَ السَّمَاءِ يَا أَنِيسَ الْأَصْفِيَاءِ يَا حَبِيبَ الْأَتْقِيَاءِ يَا كَنْزَ الْفُقَرَاءِ يَا إِلَهَ الْأَغْنِيَاءِ يَا أَكْرَمَ الْكُرَمَاءِ 92 يَا كَافِيا مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ يَا قَائِما عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ يَا مَنْ لا يُشْبِهُهُ شَيْ‏ءٌ يَا مَنْ لا يَزِيدُ فِي مُلْكِهِ شَيْ‏ءٌ يَا مَنْ لا يَخْفَى عَلَيْهِ شَيْ‏ءٌ يَا مَنْ لا يَنْقُصُ مِنْ خَزَائِنِهِ شَيْ‏ءٌ يَا مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‏ءٌ يَا مَنْ لا يَعْزُبُ عَنْ عِلْمِهِ شَيْ‏ءٌ يَا مَنْ هُوَ خَبِيرٌ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ يَا مَنْ وَسِعَتْ رَحْمَتُهُ كُلَّ شَيْ‏ءٍ 93 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُكْرِمُ يَا مُطْعِمُ يَا مُنْعِمُ يَا مُعْطِي يَا مُغْنِي يَا مُقْنِي يَا مُفْنِي يَا مُحْيِي يَا مُرْضِي يَا مُنْجِي 94 يَا أَوَّلَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ آخِرَهُ يَا إِلَهَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ مَلِيكَهُ يَا رَبَّ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ صَانِعَهُ يَا بَارِئَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ خَالِقَهُ يَا قَابِضَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ بَاسِطَهُ يَا مُبْدِئَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ مُعِيدَهُ يَا مُنْشِئَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ مُقَدِّرَهُ يَا مُكَوِّنَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ مُحَوِّلَهُ يَا مُحْيِيَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ مُمِيتَهُ يَا خَالِقَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ وَارِثَهُ 95 يَا خَيْرَ ذَاكِرٍ وَ مَذْكُورٍ يَا خَيْرَ شَاكِرٍ وَ مَشْكُورٍ يَا خَيْرَ حَامِدٍ وَ مَحْمُودٍ يَا خَيْرَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ يَا خَيْرَ دَاعٍ وَ مَدْعُوٍّ يَا خَيْرَ مُجِيبٍ وَ مُجَابٍ يَا خَيْرَ مُونِسٍ وَ أَنِيسٍ يَا خَيْرَ صَاحِبٍ وَ جَلِيسٍ يَا خَيْرَ مَقْصُودٍ وَ مَطْلُوبٍ يَا خَيْرَ حَبِيبٍ وَ مَحْبُوبٍ 96 يَا مَنْ هُوَ لِمَنْ دَعَاهُ مُجِيبٌ يَا مَنْ هُوَ لِمَنْ أَطَاعَهُ حَبِيبٌ يَا مَنْ هُوَ إِلَى مَنْ أَحَبَّهُ قَرِيبٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنِ اسْتَحْفَظَهُ رَقِيبٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ كَرِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي عَظَمَتِهِ رَحِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي حِكْمَتِهِ عَظِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي إِحْسَانِهِ قَدِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ أَرَادَهُ عَلِيمٌ 97 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُسَبِّبُ يَا مُرَغِّبُ يَا مُقَلِّبُ يَا مُعَقِّبُ يَا مُرَتِّبُ يَا مُخَوِّفُ يَا مُحَذِّرُ يَا مُذَكِّرُ يَا مُسَخِّرُ يَا مُغَيِّرُ 98 يَا مَنْ عِلْمُهُ سَابِقٌ يَا مَنْ وَعْدُهُ صَادِقٌ يَا مَنْ لُطْفُهُ ظَاهِرٌ يَا مَنْ أَمْرُهُ غَالِبٌ يَا مَنْ كِتَابُهُ مُحْكَمٌ يَا مَنْ قَضَاؤُهُ كَائِنٌ يَا مَنْ قُرْآنُهُ مَجِيدٌ يَا مَنْ مُلْكُهُ قَدِيمٌ يَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِيمٌ يَا مَنْ عَرْشُهُ عَظِيمٌ 99 يَا مَنْ لا يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ يَا مَنْ لا يَمْنَعُهُ فِعْلٌ عَنْ فِعْلٍ يَا مَنْ لا يُلْهِيهِ قَوْلٌ عَنْ قَوْلٍ يَا مَنْ لا يُغَلِّطُهُ سُؤَالٌ عَنْ سُؤَالٍ يَا مَنْ لا يَحْجُبُهُ شَيْ‏ءٌ عَنْ شَيْ‏ءٍ يَا مَنْ لا يُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ يَا مَنْ هُوَ غَايَةُ مُرَادِ الْمُرِيدِينَ يَا مَنْ هُوَ مُنْتَهَى هِمَمِ الْعَارِفِينَ يَا مَنْ هُوَ مُنْتَهَى طَلَبِ الطَّالِبِينَ يَا مَنْ لا يَخْفَى عَلَيْهِ ذَرَّةٌ فِي الْعَالَمِينَ 100 يَا حَلِيما لا يَعْجَلُ يَا جَوَادا لا يَبْخَلُ يَا صَادِقا لا يُخْلِفُ يَا وَهَّابا لا يَمَلُّ يَا قَاهِرا لا يُغْلَبُ يَا عَظِيما لا يُوصَفُ يَا عَدْلا لا يَحِيفُ يَا غَنِيّا لا يَفْتَقِرُ يَا كَبِيرا لا يَصْغُرُ يَا حَافِظا لا يَغْفُلُ سُبْحَانَكَ يَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ يَا رَبِّ *

مهرموعود بازدید : 22 یکشنبه 20 دی 1388 نظرات (0)

بی تو اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند

EXtdblog.irEX

از همان لحظه که از چشم یقین افتادند
چشم های نگران آینه ی تردیدند

نشد از سایه ی خود هم بگریزند دمی
هر چه بیهوده به گرد خودشان چرخیدند

چون به جز سایه ندیدند کسی در پی خود
همه از دیدن تنهایی خود ترسیدند

غرق دریای تو بودند ولی ماهی وار
باز هم نام و نشان تو زهم پرسیدند

در پی دوست همه جای جهان را گشتند
کس ندیدند در آیینه به خود خندیدند

سیر تقویم جلالی به جمال تو خوش است
فصل ها را همه با فاصله ات سنجیدند

تو بیایی همه ساعت ها و ثانیه ها
از همین روز، همین لحظه، همین دم عیدند

مهرموعود بازدید : 15 دوشنبه 28 دی 1388 نظرات (0)

تو مي تواني دوستي مرا نپذيري. مي تواني مرا از خود براني. مي تواني روي از من بگرداني و براي هميشه مرا از ديدار خود محروم كني ... من هم مي توانم تو را نبينم. مي توانم روز ها و شبها بدون ديدار تو بسر برم. مي توانم چشمانم را از سر راه تو بگردانم و به سوي تو خيره نشوم. مي توانم زبانم را وادارم تا نام تو را بر خود جاري نكند. مي توانم گوشم را از شنيدن آهنگ صدايت بي نصيب نمايم. ولي ....قلبم.... او ديگر در اختيار من نيست. او تا زنده ام بياد تو خواهد طپيد او در درون خود بخاطر تو خواهد ناليد.

EXtdblog.irEX

مگر ترانه هاي آسماني عشاق و سرودهاي ملكوتي دلباختگان بگوش تو نمي رسد؟
تمام هستي من، چرا دوستم نمي داري؟
وسيله اي جز رابطه اي كه قلب ها را به يكديگر نزديك مي كند ندارم. تصور مي نمايم كه گه گاه به كمان احساسات كسي كه مدتهاست او را فراموش كرده اي پي ببري و اندكي او را بخاطر بياوري.
نمي دانم آيا سزاوارم كه به اين دستاويز اميدوار باشم؟

مگر نمي گفتي قلب تو جايگاه عشق و آرزوي منست؟
مگر نمي گفتي نگاه تو مرا به بهشت مي رساند؟
مگر نمي گفتي زندگاني خويش را براي تو مي خواهم؟
پس چه شد؟ چرا در تاريكي زندگي رهايم ساختي؟
فرشتگاني كه سوگند عشق و وفاداري ترا شنيده اند هنوز با انديشه هاي من بازي مي كنند. بلبلاني كه در كنار دلهاي ما نغمه سرائي كرده اند هنوز در گوشه و كنار زمزمه مي كنند و بر دل دور افتاده من سلام مي گويند.
راستي، آن همه لطف و پاكدلي به كجا رفت؟ چرا سعادتي كه بر هستي من سايه افكنده بود، بدين زودي در تاريكي هاي سرشك و اندوه پنهان گرديد؟ مگر ممكن است دليكه به نور عشق و فضيلت، گرمي و روشني يافته است بدين زودي سرد و خاموش گردد؟

آيا بياد مي آوري آن روزهاي گذشته و آن عهد و پيمان هايي را كه دلهاي ما را بهم پيوست ؟ بدانگونه كه اگر كسي مي گفت اين رابطه را روزگار برهم مي زند، بر او مي خنديديم. مگر تو بمن نمي گفتي كه زندگي را دوست مي داري زيرا من زنده ام؟
از آنچه بر ماگذشته تو را چيزي نمي گويم.... ولي متاسفم بر آن نهالي كه با چه اميدهايش كاشتم و چون زمان گلش، در رسيد آن گل را باد سوزاني خشكاند. آري غنچه عشق ما نشكفته پژمرده شد. اگر فرشته مي تواند آدمي را كيفر كند اين منتهاي شدت كيفر است.
اي كاش گذشته را فراموش مي كردم و به دلخوشي پيشين باز مي گشتم . آيا بياد مي آوري آن روز را كه مي گفتي تو اين لبخند را از لبان فرشته ربوده اي؟ اينك كجايي كه ببيني آن لبخند چه بر سرش آمده
.
خداحافظ

امروز ديگر تو را ترك خواهم گفت. اصرار نكن ديگر نمي مانم. بعد از اين همه كه مرا آزردي حالا در اين دقايق آخر با من مهرباني مي كني؟
اين اشكهاي گرم و سوزاني كه در چشمانم غلتانست با تو چه مي گويند و از من چه مي خواهند؟ جز اينكه تنها وفاداري را آرزو مي كنند؟ ولي من آنها را مايوسانه از خودم مي رانم چون وفايي در تو نميابم. آري مي روم خداحافظ. دوست دارم دور از تو جان بسپارم تا صداي قهقه خندهايت را بگوشم نشنوم.
بگذار بروم و از تو فرسنگها دور باشم. نمي دانم به من چه خواهند گفت در حاليكه با دلي شكسته و پريشان باز مي گردم و با تو چه خواهند كرد آن ناز و عشوه هايي كه تو را مجذوب كرده است. بر دل ها آتش مي زني اما باز گناه را به من نسبت خواهند داد و تقصير را بر گردن من خواهند نهاد. راست است كه يك دل و يك عشق تو را كافي نيست. تو بايد دلها بسوزي. بدبخت من، كه جز يك دل و يك عشق نداشتم
.
خداحافظ، گريه نكن كه باور نمي كنم مرا دوست بداري. شايد اين اشكها بخاطر تنهايي باشد ولي نترس تو را تنها نمي گذارند. اين من هستم كه بايد بگريم. تنها من هستم كه جز تو ندارم، و تو هم مرا نمي خواهي
.
من بايد آه بكشم و اشك بريزم ولي كجا در تو اثر خواهد كرد؟ مي خواهم بروم ديگر اين سوگندها كه در پيشم ياد مي كني و قسم ها كه پي در پي بر زبان مي آوري نخواهد توانست مرا از رفتن باز دارد
.
فراق تو برايم زياد سخت است زياد، ولي بيش از اين تاب بي وفايي و بي مهري هايت را ندارم. كجا برايم عزيز و دوست داشتني تر از كنار تو بود اگر با من كمي مهربان مي بودي؟ حال كه مرا دوست نمي داري، حال كه با من بي وفايي مي كني، حال كه من پناه گاهت نيستم، حال كه.... ديگر خداحافظ
.
آن زمان كه دوستمان مي داشتند، دوستشان نداشتيم. آن زمان كه قدرمان را مي دانستند، قدرشان را ندانستيم و آن زمان كه ما را گرامي مي داشتند، گراميشان نداشتيم. و حال كه به قدر و ارزششان پي برديم آنها هستند كه ما را ترك خواهند گفت. زيرا كاسه صبر هر چه قدر هم كه بزرگ باشد سرانجام روزي لبريز خواهد شد.

منبع: مجموعه نرم افزاری Lord

مهرموعود بازدید : 22 دوشنبه 28 دی 1388 نظرات (0)
هرگز نگو كه دوست داري اگر حقيقتا بدان اهميت نمي دهي.... EXtdblog.irEX

درباره احساست سخن نگو اگر واقعا وجود ندارد .... هرگز دستي را نگير وقتي قصد شكستن قلبش را داري... هرگز نگو براي هميشه وقتي مي داني كه جدا مي شوي... هرگز به چشماني نگاه نكن وقتي قصد دروغ گفتن داري.... هرگز سلامي نده وقتي مي داني كه خداحافظي در پيش است .... به كسي نگو كه تنها اوست وقتي در فكرت به ديگري فكر مي كني.... قلبي را قفل نكن وقتي كليدش را نداري.

منبع: مجموعه نرم افزاری Lord

تعداد صفحات : 11

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 63
  • کل نظرات : 2
  • افراد آنلاین : 2
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 30
  • آی پی دیروز : 8
  • بازدید امروز : 34
  • باردید دیروز : 9
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 43
  • بازدید ماه : 65
  • بازدید سال : 627
  • بازدید کلی : 10,209